Interpretacja SS marschiert in Feindesland (Teufelslied) - Soldatenlied

"SS marschiert in Feindesland", znane również jako "Teufelslied" (Pieśń Diabła), to jedna z najbardziej rozpoznawalnych pieśni marszowych Waffen-SS z okresu II wojny światowej, szczególnie związana z działaniami na froncie wschodnim, w tym podczas wojny niemiecko-radzieckiej. Utwór ten, choć często przypisywany Waffen-SS, ma nieco starsze korzenie melodyczne. Muzyka do tej pieśni pochodzi z "Lied der Legion Condor" ("Pieśni Legionu Condor"), której tekst i melodię stworzyli Wolfram Philipps i Christian Jährig, dwaj piloci Legionu Condor w randze Oberleutnanta, w kontekście hiszpańskiej wojny domowej. Oryginalny tytuł utworu to "Teufelslied der A/88", odnoszący się do eskadry rozpoznawczej A/88.

Tekst piosenki jest jaskrawym przykładem propagandy nazistowskiej, mającej na celu wzmocnienie morale i ideologii żołnierzy SS. Rozpoczyna się od sugestywnego obrazu "SS marschiert in Feindesland, Und singt ein Teufelslied." (SS maszeruje w ziemi wroga i śpiewa pieśń diabła). Już te pierwsze słowa nadają ton bezwzględności i brutalności, sugerując, że esesmani postrzegają siebie jako siłę bezlitosną, wręcz diaboliczną. Wzmianka o strzelcu stojącym nad Wołgą ("Ein Schütze steht am Wolgastrand") wyraźnie lokalizuje akcję na froncie wschodnim, kluczowym dla ideologii nazistowskiej w walce z komunizmem.

Refren utworu jest szczególnie wymowny i bezpośredni w swoim przekazie. Słowa "Wir pfeifen auf Unten und Oben, Und uns kann die ganze Welt Verfluchen oder auch loben, Grad wie es ihnen gefällt." (Gwiżdżemy na dół i górę, A cały świat może nas Przeklinać lub też chwalić, Tak jak mu się podoba) oddają poczucie wyższości i całkowitej obojętności na opinie innych. Podkreśla to elitarny status, jakim esesmani sami siebie darzyli. Centralnym punktem jest jednak jasne określenie wierności: "Wir kämpfen für Deutschland, Wir kämpfen für Hitler, Der Rote kommt nie mehr zur Ruh'." (Walczymy za Niemcy, Walczymy za Hitlera, Czerwony nigdy już nie zazna spokoju). To bezpośrednie odniesienie do Hitlera i wezwanie do walki przeciwko "czerwonemu" (komunizmowi) stanowi kwintesencję nazistowskiego credo i celów wojny na Wschodzie, przedstawiając wroga jako "czerwoną zarazę" ("rote Pest"). Z kolei okrzyk "Ha, ha, ha, ha, ha!" towarzyszący diabelskiemu śmiechowi ("Und der Teufel der lacht nur dazu!") potęguje wrażenie bezwzględności i okrucieństwa.

Dalsze zwrotki wzmacniają obraz niezłomności i fanatycznego poświęcenia. Słowa "SS wird nicht ruh'n, wir vernichten, Bis niemand mehr stört Deutschlands Glück. Und wenn sich die Reihen auch lichten, Für uns gibt es nie ein Zurück." (SS nie spocznie, my zniszczymy, Aż nikt już nie zakłóci szczęścia Niemiec. I nawet jeśli szeregi się przerzedzą, Dla nas nie ma odwrotu) ukazują mentalność "walki aż do śmierci", która była popularną filozofią w Niemczech podczas Trzeciej Rzeszy. Podkreślają one brak odwrotu i gotowość do ostatecznej ofiary w imię narodowosocjalistycznej wizji "szczęścia Niemiec".

Po zakończeniu II wojny światowej melodia "Teufelslied" znalazła nowe życie w innych kontekstach, z nowymi tekstami. Wersje tej pieśni, z nieznacznie zmienionymi słowami, przyjęły m.in. Legia Cudzoziemska ("La Légion marche vers le front"), brazylijskie siły powietrzne ("Dragões do Ar") oraz niemiecka Bundeswehra dla swoich spadochroniarzy ("Grüne Teufel"), w której tekst został "zdenazyfikowany". Istnieją również estońskie wersje używane do dziś. Fakt ten pokazuje, jak silnie nośna i skuteczna okazała się oryginalna melodia.

Współcześnie publiczne śpiewanie lub wykonywanie piosenek wyłącznie związanych z partią nazistowską jest w Niemczech nielegalne i może grozić karą pozbawienia wolności do trzech lat. Jest to świadectwo tego, jak głęboko te utwory są powiązane z nazistowskimi zbrodniami i ideologią, a ich promowanie jest uznawane za propagowanie nienawiści i ideologii totalitarnej. Pomimo to, piosenka pozostaje obiektem zainteresowania w kontekście edukacji historycznej, często udostępnianym z wyraźnym zastrzeżeniem, że ma służyć wyłącznie celom historycznym i dokumentacyjnym, bez promowania nazizmu czy jakiejkolwiek formy supremacji rasowej.