Interpretacja I Was All Over Her - Salvia Palth

„I Was All Over Her” autorstwa Salvia Palth to utwór, który zyskał status kultowego hymnu dla pokolenia zmagającego się z samotnością i poszukiwaniem bliskości w cyfrowym świecie. Salvia Palth to pseudonim Daniela Johanna, artysty z Wellington w Nowej Zelandii, który tworzy muzykę w stylistyce lo-fi dream pop i ambient, z subtelnymi wpływami hip-hopu. Nazwa „Salvia Palth” jest celową grą słów, nawiązującą do słynnej poetki Sylvii Plath, której twórczość również charakteryzuje się introspekcją i refleksją nad stanem psychicznym. Podobnie jak Plath, Johann w swojej muzyce eksploruje tematykę dorastania, rozstania i lęków związanych z byciem żywym i realnym, co opisał jako „melanchole” – tytuł albumu, z którego pochodzi omawiana piosenka.

Tekst piosenki, choć krótki, jest niezwykle sugestywny i otwiera szerokie pole do interpretacji. Rozpoczyna się od wyznania: „don't know what i wanted / i have a memory / back at that party / i was all over her”. Te pierwsze wersy od razu wprowadzają słuchacza w stan pewnej ambiwalencji i zagubienia. Podmiot liryczny nie jest pewien swoich pragnień, a wspomnienie z imprezy jest mgliste, ale intensywne. Wyrażenie „i was all over her” może sugerować zarówno fizyczną bliskość, jak i emocjonalne zaangażowanie, bycie „pochłoniętym” czyjąś obecnością. Jednak kolejne wersy szybko rozwiewają iluzję romantycznego spotkania: „we didn't make out / or do anything”. To podkreśla brak fizycznej intymności, co sprawia, że sedno wspomnienia leży gdzie indziej. Kluczowe okazuje się być zdanie: „i just remember / i was lonely”. To właśnie samotność jest siłą napędową całego doświadczenia. Podmiot liryczny nie szukał konkretnej osoby czy fizycznego kontaktu, lecz ukojenia w swojej samotności.

W drugiej części utworu to poczucie samotności zostaje uniwersalizowane: „i guess i am always / it's not a problem / it's just something / i got used to it”. Samotność przestaje być postrzegana jako problem, a staje się integralną częścią tożsamości, czymś, do czego podmiot liryczny przywykł. Ten fatalizm jest często rezonujący z odbiorcami muzyki lo-fi, którzy utożsamiają się z melancholijnym i introspektywnym tonem. W tym kontekście pojawia się zaskakujące spostrzeżenie: „every stranger / makes me feel safer / and every person / seems more beautiful”. Jest to serce interpretacji utworu, wskazujące na złożony mechanizm radzenia sobie z osamotnieniem.

Według jednej z interpretacji, podmiot liryczny, z powodu głębokiej samotności, zalewał dziewczynę na imprezie rozmową, pragnąc jedynie, by ktoś go wysłuchał. Ta potrzeba ludzkiej interakcji, wynikająca z zależności od innych w kwestii własnego szczęścia, jest tu kluczowa. Obcy ludzie, w przeciwieństwie do tych, z którymi łączą go relacje, nie mają wobec niego oczekiwań, co paradoksalnie czyni ich „bezpieczniejszymi”. W krótkiej chwili interakcji z nieznajomym, pojawia się poczucie komfortu i bezpieczeństwa, dające nadzieję na nawiązanie trwałej więzi. Każda nowa osoba wydaje się piękniejsza, ponieważ stanowi potencjalną szansę na ucieczkę od samotności, na odnalezienie choćby chwilowego ukojenia. Jest to forma projekcji, gdzie niedoścignione pragnienie bliskości sprawia, że każda nowa twarz staje się obiektem idealizacji.

Muzyka Salvia Palth, w tym „I Was All Over Her”, jest często opisywana jako „depresyjna”, ale jednocześnie „najlepsza” w swoim gatunku, co widać w komentarzach fanów na platformach takich jak Reddit. Utwór ten potrafi wywołać uczucie nostalgii za czasami, których nigdy się nie doświadczyło, i emocje, których nigdy się nie czuło. Delikatna, lo-fi produkcja podkreśla intymny i refleksyjny charakter tekstu, a powtarzające się basowe partie na końcu piosenki potęgują wrażenie pustki i melancholii, pozostawiając słuchacza z poczuciem niedosytu i tęsknoty.
Piosenka została wydana w 2013 roku na albumie „melanchole”. „I Was All Over Her” jest piątym utworem na tym krążku i pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł artysty, z milionami odtworzeń na różnych platformach. Podkreśla to jej znaczenie w kontekście lo-fi indie sceny i zdolność do oddania uniwersalnych ludzkich doświadczeń samotności i pragnienia więzi.