Interpretacja Onar - Runrig

Piosenka „Onar” zespołu Runrig, pochodząca z ich ostatniego studyjnego albumu The Story z 2016 roku, stanowi głęboką refleksję nad istotą istnienia, pamięci i nierozerwalnych więzi. Tytuł utworu, „Onar”, w języku gaelickim oznacza „samotny” lub „sam”. Jednakże, ten zdawałoby się melancholijny tytuł, zyskuje przewrotne i niezwykle wzruszające znaczenie w kontekście powtarzającego się refrenu: „O cha robh mi, cha robh mi, cha robh mi / Cha robh mi nam onar ann”, co tłumaczy się jako „Och, nie byłem, nie byłem, nie byłem / Nigdy nie byłem sam”. To zestawienie od razu nadaje utworowi ton nadziei i świadomości głębokiego połączenia, które jest osią całej interpretacji.

Utwór rozpoczyna się od słów: „You are the outer nothing, you are the inner core / You are the memory of everything that's gone before” („Jesteś zewnętrzną nicością, jesteś wewnętrznym rdzeniem / Jesteś pamięcią wszystkiego, co było wcześniej”). Podmiot liryczny zwraca się do nieokreślonej, wszechobecnej siły, która stanowi zarówno początek, jak i esencję, przeszłość i teraźniejszość. To „Ty” może symbolizować naturę, kosmos, historię, dziedzictwo kulturowe, duchowość, a nawet uniwersalną miłość, która przenika wszystkie aspekty życia. Ten kosmiczny wymiar podkreśla również gaelicka fraza „Ùrlar a-staigh - crùnludh a-mach”, która, jak ujawniają ciekawostki, odnosi się do terminologii używanej w piobroch – klasycznej muzyce dud. „Ùrlar a-staigh” oznacza „Podłoga – Wewnątrz”, a „Crùnluath a-mach” – „Szybka Korona – Na Zewnątrz”. Są to techniczne określenia na ruchy lub części struktury aranżacyjnej w piobroch, co dodaje piosence warstwy kulturowego dziedzictwa, łącząc ją z tradycjami muzycznymi Szkocji i symbolizując cykliczność, głębokie zakorzenienie i wyrażanie siebie na zewnątrz. Obrazy takie jak „A big wheel and a million moons obliterate the dark” („Wielkie koło i milion księżyców unicestwiają ciemność”) dodatkowo wzmacniają poczucie nieskończoności i kosmicznego porządku.

Kolejne zwrotki malują sugestywne obrazy pierwotnej siły natury: „See the blade of nature cut the spinning earth / Warm and wet in a deep green breath / Fragments of colour, shards of chance / Come screaming out of black holes to the rhythm of the dance” („Zobacz ostrze natury przecinające wirującą ziemię / Ciepłe i mokre w głębokim, zielonym oddechu / Fragmenty kolorów, odłamki szans / Wykrzykują z czarnych dziur w rytmie tańca”). Jest to wizja kreacji i destrukcji, chaosu i piękna, które współistnieją w nieustannym, dynamicznym tańcu wszechświata. Te linie podkreślają, że życie jest pełne przypadków, ale jednocześnie ma swój ukryty rytm i sens.

W dalszej części utworu perspektywa staje się bardziej osobista. Podmiot liryczny opowiada o swoim życiu, o tym, jak „I came walking out of nowhere, didn't ask to make this move” („Przyszedłem znikąd, nie prosiłem o ten ruch”). Niezależnie od indywidualnej ścieżki, to enigmatyczne „Ty” zawsze było obecne: „You were standing at my milestones in the summers of my youth / You're in the breath I'm breathing, around me like a ring / Photo-bombing all my moments and filling me with wings” („Stałeś przy moich kamieniach milowych w latach mojej młodości / Jesteś w oddechu, którym oddycham, wokół mnie jak pierścień / Wkradając się na wszystkie moje chwile i napełniając mnie skrzydłami”). Ten osobisty towarzysz jest wszechobecny, niewidzialny, ale zawsze wspierający, nadający sens i inspirujący do lotu. Wyrażenie „Photo-bombing all my moments” jest szczególnie urocze i obrazowe, sugerując nieoczekiwaną, ale mile widzianą obecność, która wzbogaca każdą chwilę.

Ostatnia zwrotka odwołuje się do motywów nadziei i zbawienia, nawiązując do biblijnej historii Arki Noego: „And if the waters start abating, go release a dove / And tell me if the saving comes in chaos or in love” („A jeśli wody zaczną opadać, wypuść gołębia / I powiedz mi, czy zbawienie przychodzi w chaosie, czy w miłości”). To pytanie o źródło ocalenia – czy jest nim porządek wyłaniający się z chaosu, czy raczej uniwersalna siła miłości – pozostaje otwarte, ale jednocześnie sugeruje, że obie te siły są ze sobą splecione. Metafora „Like lighting, it's frightening, spark to a fuse / All my chips were on a number that was never mine to lose” („Jak błyskawica, to przerażające, iskra do lontu / Wszystkie moje żetony były na numerze, którego nigdy nie mogłem przegrać”) wyraża poczucie przeznaczenia, zaufania do własnej ścieżki i głębokiej wiary w nieunikniony, pozytywny wynik, dzięki czemu poczucie samotności jest niemożliwe.

„Onar” to utwór, który doskonale podsumowuje artystyczną drogę Runrig, zespołu znanego z łączenia celtyckiego folku z rockiem, głęboko zakorzenionego w szkockiej tożsamości i krajobrazie. Z melodyjnym, ale zarazem potężnym brzmieniem, wzbogaconym o saksofonowe ornamenty, piosenka ta, podobnie jak cały album The Story, jest pożegnaniem zespołu z fanami, po 45 latach kariery. Mimo że album został wydany przed ich ostateczną trasą koncertową „The Last Dance” w 2018 roku, zespół chciał zakończyć swoją działalność, będąc „silnym” i „relewantnym”. „Onar” to zatem nie tylko piękna interpretacja życia i nierozerwalnych więzi, ale również symboliczny testament zespołu, który zapewniał swoich słuchaczy, że nigdy nie są sami, tak jak i oni sami, poprzez swoją muzykę, zawsze pozostaną w sercach swoich fanów.