Utwór „Change pt.2” z solowego albumu RM-a, Indigo, wydanego 2 grudnia 2022 roku, stanowi głęboką refleksję nad nieuchronnością przemijania i transformacji. Już sam refren, powtarzany z niemal mantryczną regularnością – „Things change, people change, everything change / Love change, friends change, everyone change / It is no strange / That's the world's shape” – podkreśla uniwersalność i nieuniknioność tych procesów. Nie jest to dla RM-a ani dla słuchacza żadne zaskoczenie, lecz po prostu „kształt świata”, jego naturalny porządek. Ta powtarzalność, podobna do tej w jego wcześniejszym utworze „forever rain”, wzmacnia rytm i podkreśla stałość zmian w życiu.

Pierwsza zwrotka zagłębia się w bardzo osobiste doświadczenia artysty, malując obraz zawodu i utraty wiary w niegdyś bliską relację. Słowa „I can't believe I loved you once / Fool me once, then fool me twice / Shame on you yeah shame on me / Think I lost my sanity” wskazują na głębokie rozczarowanie i poczucie bycia oszukanym. RM przyznaje, że być może to on stracił rozsądek, oddając się tej relacji, mimo że „Chemistry we had for sure / Gradually we wanted more”. To pragnienie „więcej” doprowadziło do zerwania, a obserwacja, że „They say you can't fix someone / Seems you got one fit you right”, sugeruje, że druga strona znalazła kogoś, kto lepiej do niej pasuje, jednocześnie potwierdzając niemożność naprawy toksycznego związku.

Jednym z najbardziej uderzających i otwartych fragmentów utworu jest druga zwrotka, w której RM radykalnie odcina się od swojej przeszłości i publicznego wizerunku: „Fuck my interviews in years ago / I'm whole different, not that anymore / Fuck that wiki fuck all those infos / What a stranger, I don't know this fool”. To potężne oświadczenie jest odrzuceniem prób zdefiniowania go przez stare wywiady, artykuły w Wikipedii czy dawne informacje. Podkreśla jego ewolucję jako artysty i człowieka, deklarując, że jest już zupełnie inną osobą, której sam nie poznaje w lustrze dawnych mediów. To świadczy o jego potrzebie autentycznego rozwoju, często stojącej w sprzeczności z oczekiwaniami fanów, którzy pragną, aby idol pozostał niezmienny. Album Indigo jest zresztą jego swego rodzaju pamiętnikiem, dokumentującym „historie i doświadczenia, przez które przeszedł”.

W kontekście nagrywania, utwór ten ma szczególną historię: RM nagrywał jego części pod wpływem alkoholu. Odwiedził dom producenta eAeona i nagrał melodie przy użyciu zwykłego mikrofonu dynamicznego, który nie jest przeznaczony do profesjonalnych sesji. EAeon, który jest również współautorem i producentem utworu, zbudował bit wokół tego „pijanego dema”. RM próbował później nagrać te partie na nowo na gotowym bicie, ale uznał to za „dziwne” i niemożliwe do dopasowania, więc na płycie ostatecznie znalazła się ta spontaniczna, autentyczna „pijana próbka”. To świadczy o surowości i szczerości, które RM chciał przekazać w tej piosence, ceniąc autentyczność ponad techniczną perfekcję.

Zakończenie utworu jest swego rodzaju ostrzeżeniem lub proroczą konkluzją skierowaną do osoby, która go zraniła: „You gotta admit it / Don't you get it still / Someday a great grief will do come for you / And then you'll know it too / You can't love someone like I do / That's all I can say to you”. RM sugeruje, że ból, którego doświadczył, ostatecznie dotknie również tę osobę, a wtedy zrozumie ona głębię jego uczuć i to, że nikt inny nie będzie w stanie kochać jej tak, jak on to robił. Jest to świadectwo nowo nabytej siły i samoświadomości, wynikającej z jego osobistej transformacji. W przeciwieństwie do utworu „Change” nagranego z Wale, który miał bardziej pozytywne przesłanie o zmianie, „Change pt.2” przyjmuje bardziej sarkastyczny i pesymistyczny ton, oddając gorzkie, ale prawdziwe spojrzenie na dynamiczną naturę ludzkich relacji i tożsamości. Piosenka była również częścią mini-koncertu RM-a w Dia Beacon, co pokazuje jej znaczenie w kontekście całego albumu Indigo i jego artystycznej wizji.