Utwór „Ich Tu Dir Weh” (pol. „Zadaję Ci Ból”) zespołu Rammstein to prowokacyjne i graficzne studium sadomasochistycznej relacji, w której granice bólu i przyjemności zostają celowo zatarte. Piosenka, wydana jako drugi singiel z ich szóstego albumu studyjnego Liebe ist für alle da w 2009 roku, natychmiast wywołała kontrowersje, co jest zresztą typowe dla twórczości Rammsteina.

Tekst rozpoczyna się od deklaracji absolutnej dominacji: „Nur für mich bist du am Leben / Ich steck dir Orden ins Gesicht / Du bist mir ganz und gar ergeben / Du liebst mich, denn ich lieb' dich nicht” (Tylko dla mnie żyjesz / Wkładam ci ordery w twarz / Jesteś mi całkowicie oddany / Kochasz mnie, bo ja ciebie nie). Już te pierwsze wersy budują obraz toksycznej obsesji i jednostronnego oddania, gdzie wartość istnienia ofiary wynika wyłącznie z jej podległości oprawcy. Metafora „orderów w twarz” jest brutalnym aktem dysfiguracji, przedstawionym jako perwersyjne wyróżnienie. Podkreśla ona całkowite panowanie nad ciałem i duszą, gdzie nawet okaleczenie jest formą „miłości” i potwierdzeniem władzy. Słowa „Du blutest für mein Seelenheil / Ein kleiner Schnitt und du wirst geil” (Krwawisz dla mego zbawienia / Małe cięcie i jesteś podniecona) jasno wskazują na motyw sadomasochizmu, gdzie ból fizyczny ofiary staje się źródłem duchowego oczyszczenia lub przyjemności dla kata, a także, co bardziej szokujące, elementem pobudzającym samą ofiarę. To przekraczanie granic i czerpanie rozkoszy z cierpienia jest centralnym punktem utworu.

Refren „Ich tu'dir weh / Tut mir nicht leid / Das tut dir gut / Hör wie es schreit” (Zadaję ci ból / Nie żałuję / To ci służy / Słysz, jak krzyczy) stanowi esencję tej perwersyjnej logiki. Brak wyrzutów sumienia oprawcy i przekonanie, że zadawany ból jest dla ofiary „dobry”, odzwierciedla mechanizm manipulacji i psychicznego zniewolenia. Krzyk ofiary nie jest prośbą o litość, lecz elementem gry, potwierdzającym skuteczność i intensywność ich zwichrowanej relacji.

Druga zwrotka wchodzi na jeszcze wyższy poziom brutalności i makabry, wymieniając szereg drastycznych tortur: „Bei dir hab ich die Wahl der Qual / Stacheldraht im Harnkanal / Leg dein Fleisch in Salz und Eiter / Erst stirbst du, doch dann lebst du weiter / Bisse, Tritte, harte Schläge / Nadeln, Zangen und stumpfe Säge / Wünsch dir was, ich sag nicht nein / Und führ dir Nagetiere ein” (U ciebie mam wybór tortur / Drut kolczasty w kanale moczowym / Włóż twoje ciało w sól i ropę / Najpierw umierasz, lecz potem żyjesz dalej / Ugryzienia, kopniaki, mocne uderzenia / Igły, szczypce i tępa piła / Życz sobie czegoś, nie powiem nie / I wprowadzę ci gryzonie). Ta lista metod tortur, od tych znanych z praktyk BDSM po jawne bestialstwo, ma na celu szokowanie i podkreślenie ekstremalnego charakteru relacji. Wzmianka o „Nagetiere einführen” (wprowadzaniu gryzoni) jest szczególnie odrażająca i nawiązuje do historycznych metod tortur, znanych jako „szczurze tortury”, gdzie gryzonie były używane do rozrywania tkanek ofiar, często wpychane do ich otworów ciała. Wers „Erst stirbst du, doch dann lebst du weiter” może symbolizować zniszczenie dawnej tożsamości ofiary i jej odrodzenie w nowej, perwersyjnej formie istnienia, całkowicie zależnej od oprawcy.

Most, „Du bist das Schiff, ich der Kapitän / Wohin soll denn die Reise gehen? / Ich seh' im Spiegel dein Gesicht / Du liebst mich, denn ich lieb' dich nicht”, podsumowuje dynamikę władzy. Ofiara jest naczyniem, którym steruje kapitan, całkowicie kontrolując jej los. Wizerunek odbicia w lustrze może sugerować, że oprawca widzi w ofierze samego siebie, swoje pragnienia i odzwierciedlenie swojej siły, jednocześnie przypominając o paradoksie miłości nieodwzajemnionej, która jest fundamentem tej chorej więzi.

Kontrowersje wokół utworu „Ich Tu Dir Weh” doprowadziły do tego, że niemiecka Federalna Komisja ds. Mediów Szkodliwych dla Młodzieży (BPjM) umieściła album Liebe ist für alle da na „indeksie”, co skutkowało usunięciem piosenki z albumu w ocenzurowanej reedycji i zakazem publicznego eksponowania płyty oraz sprzedaży jej nieletnim. Komisja uzasadniła swoją decyzję promowaniem niebezpiecznego seksu oraz sadomasochistycznym przedstawieniem seksualności i władzy. Till Lindemann, frontman zespołu, miał na sobie efekty wizualne w teledysku do tego utworu, takie jak białe światło wydobywające się z jego ust, co wymagało przebicia policzka, aby efekt był autentyczny. Proces tworzenia teledysku był długi i kontrowersyjny, a zespół odrzucił początkowe pomysły, w tym sceny przemocy w szpitalu psychiatrycznym.

„Ich Tu Dir Weh” to typowy dla Rammsteina utwór, który bada mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, fascynację tabu i skomplikowaną relację między siłą a uległością, bólem a przyjemnością. Mimo (lub właśnie z powodu) swojej szokującej treści, piosenka pozostaje potężnym komentarzem na temat ludzkiej natury i jej skłonności do ekstremalnych form ekspresji w relacjach międzyludzkich.