Utwór „Bück Dich” Rammstein to bezkompromisowa podróż w głąb mrocznych zakamarków ludzkiej psychiki, eksplorująca tematykę dominacji, uległości i dehumanizacji. Już sam tytuł, oznaczający „Schyl się” lub „Ugnij się”, jest bezpośrednim rozkazem, który od razu wprowadza słuchacza w atmosferę bezwzględnej władzy. Tekst piosenki, napisany z perspektywy dominującego podmiotu, przedstawia drugą osobę jako „dwunożnego” (Ein Zweibeiner), co natychmiast pozbawia ją godności i sprowadza do roli obiektu.

Słowa „Bück dich, befehl ich dir / Wende dein Antlitz ab von mir / Dein Gesicht ist mir egal” („Schyl się, rozkazuję ci / Odwróć ode mnie swoje oblicze / Twoja twarz jest mi obojętna”) stanowią esencję przesłania. Jest to jawne odrzucenie tożsamości, odebranie podmiotowości i sprowadzenie partnera do roli narzędzia, którego indywidualność nie ma żadnego znaczenia dla oprawcy. Dominujący podmiot prowadzi „dwunożnego na wszystkich czterech” na smyczy, niczym zwierzę, wyrażając jednocześnie rozczarowanie jego postawą: „Ich bin enttäuscht / Jetzt kommt er rückwärts mir entgegen / Honig bleibt am Strumpfband kleben / Ich bin enttäuscht / Total enttäuscht” („Jestem rozczarowany / Teraz idzie do mnie tyłem / Miód klei się do podwiązki / Jestem rozczarowany / Całkowicie rozczarowany”). To rozczarowanie może wynikać z braku całkowitej, bezwarunkowej uległości lub z niezaspokojonych oczekiwań wobec aktu.

Kluczowym momentem jest scena, w której „dwunożny” w końcu się ugina: „Der Zweibeiner hat sich gebückt / In ein gutes Licht gerückt / Zeig ich ihm was man machen kann / Und fang dabei zu weinen an” („Dwunożny schylił się / Ustawiony w dobrym świetle / Pokazuję mu, co można robić / I sam zaczynam płakać”). Płacz dominującego podmiotu jest elementem dodającym warstwę psychologicznej złożoności. Może symbolizować smutek wynikający z utraty kontroli, z uświadomienia sobie własnej pustki pomimo sprawowania władzy, a nawet z empatii, która przebija się przez skorupę okrucieństwa. „Der Zweifuß stammelt ein Gebet / Aus Angst weil es mir schlechter geht / Versucht sich tiefer noch zu bücken / Tränen laufen, hoch den Rücken” („Dwunożny bełkocze modlitwę / Ze strachu, bo mi gorzej idzie / Próbuje schylić się jeszcze niżej / Łzy biegną w górę pleców”). To pokazuje, że strach uległego jest związany z percepcją stanu dominującego, co utwierdza relację zależności.

Utwór „Bück Dich” pochodzi z drugiego albumu studyjnego Rammstein, Sehnsucht, wydanego w 1997 roku, i był również stroną B singla „Du hast”. Choć tekst piosenki jest sam w sobie kontrowersyjny i odnosi się do praktyk sadomasochistycznych, a niektórzy interpretują go jako nawiązanie do gwałtu, prawdziwy rozgłos zyskał dzięki infamii, jaką owiane są jego wykonania na żywo. Rammstein, znany z teatralności i prowokacji scenicznych, podczas odgrywania „Bück Dich” zaprezentował jeden z najbardziej szokujących performance'ów w historii rocka. Wokalista Till Lindemann symulował seks analny z klawiszowcem Christianem „Flake’em” Lorenzem, używając sztucznego penisa, z którego pod koniec utworu tryskał w publiczność „mleczny likier”.

Ten występ niejednokrotnie prowadził do poważnych konsekwencji. W Worcester, Massachusetts, 5 czerwca 1999 roku, Till Lindemann i Flake Lorenz zostali aresztowani po koncercie za „nieobyczajne i rozpustne zachowanie”. Spędzili noc w areszcie i zostali ukarani grzywną w wysokości 200 dolarów każdy. Incydent ten miał również wpływ na dystrybucję materiałów wideo zespołu; pierwotne wydania koncertowego DVD i VHS Live aus Berlin były cenzurowane lub pozbawione tego utworu. Dopiero późniejsze reedycje, w tym wydanie z 2024 roku, przywróciły ten niesławny fragment w pełnej, nieocenzurowanej wersji.

„Bück Dich” powrócił na scenę podczas trasy Made in Germany 1995–2011. Co ciekawe, na kilku koncertach w Stanach Zjednoczonych w 2012 roku, zespół zastosował alternatywną inscenizację – zamiast sztucznego penisa na scenie pojawiała się kobieta smagająca Tilla batem. Mimo tych zmian i kontrowersji, utwór pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych i symbolicznych w dorobku Rammstein, podkreślając fascynację zespołu zakazanymi tematami i zdolność do przekraczania granic w sztuce. Niektórzy fani widzą w „Bück Dich” również głębsze, bardziej osobiste znaczenie, traktując go jako hymn o dążeniu do własnych celów i robieniu tego, co się chce, wbrew krytyce i przeszkodom, co jest typowym dla Rammstein podejściem do dwuznacznych tekstów.