Interpretacja Can you forgive her - Pet Shop Boys

Piosenka "Can you forgive her?" duetu Pet Shop Boys, otwierająca ich piąty album studyjny Very z 1993 roku, to intymna opowieść o upokorzeniu, tożsamości i wewnętrznej walce, ubrana w charakterystyczną dla zespołu, rozbuchaną synth-popową aranżację. Album Very wyróżniał się jaskrawą, "kanciastą" oprawą wizualną i celowo sztucznym wizerunkiem, stanowiąc swoistą reakcję na dominujący w tamtym czasie ruch grunge'owy.

Utwór rozpoczyna się od opisu bezsennej nocy, w której podmiot liryczny zmaga się z natłokiem myśli i fizycznymi objawami stresu – „Too late to sleep, too soon to rise / You're short of breath, is it a heart attack?”. Okazuje się, że przyczyną tego stanu jest miłość, która jednak przeplata się z poczuciem wstydu i bólu, ponieważ kobieta "made a fool of you in public again". To publiczne upokorzenie jest osią wokół której buduje się cała narracja.

Centralne pytanie refrenu: „Can you forgive her / If she wants you to? / Ask yourself: Can you even deliver / What she demands of you?” staje się metaforą głębszego konfliktu wewnętrznego. Jak Neil Tennant opisał w wywiadzie z NME w 1993 roku, piosenka opowiada o upokorzeniu, ale także o unikaniu stawienia czoła własnej seksualności. Tennant wyjaśnił, że utwór jest o "ukrytym homoseksualiście" (ang. "closet queen") – osobie, która udaje, że ma kontrolę, zastanawiając się, czy wybaczy swojej dziewczynie zniewagi, podczas gdy ona jedynie mówi mu prawdę. Dziewczyna bohatera, świadoma jego prawdziwych skłonności, wykorzystuje to przeciwko niemu, by nim manipulować.

Kolejne zwrotki pogłębiają ten obraz. W linijkach „She's made you some kind of laughing stock / Because you dance to disco, and you don't like rock” ukryta jest ironia typowa dla Pet Shop Boys. Neil Tennant, śmiejąc się, wspomniał, że ten fragment powstał w jego głowie podczas powrotnej podróży pociągiem i "zdawał się podsumowywać Pet Shop Boys", którzy sami są synonimem muzyki disco, nie rocka. To odzwierciedla stereotyp, że "prawdziwi mężczyźni" słuchają rocka, podczas gdy muzyka taneczna jest domeną osób homoseksualnych, a dziewczyna bohatera postrzega go jako "ukrytego geja", który nie pogodził się ze swoją tożsamością. Nawet w intymnych chwilach "said she was gonna go and get herself a real man instead", co dodaje bólu i poczucia niedoskonałości.

Utwór zabiera nas również w sentymentalną podróż do przeszłości, do wspomnień z młodości: „Remember when you were more easily led / Behind the cricket pavillion and the bicycle shed”. To idylliczne, ale jednocześnie subwersywne i homoerotyczne obrazy z brytyjskich szkół, które mają znaczenie dla bohatera, gdyż przypominają mu o jego pierwszych, być może homoseksualnych, doświadczeniach seksualnych. Dziewczyna jest zazdrosna o te wspomnienia, "nie jest przygotowana, by dzielić cię ze wspomnieniem". Termin "changing teams" w zwrotce „You drift into the strangest dreams / Of youthful follies and changing teams” może być przebiegłą grą słów, odnoszącą się zarówno do kontekstu sportowego, jak i metaforycznej zmiany orientacji seksualnej.

Piosenka "Can you forgive her?" bierze swój tytuł z powieści Anthony'ego Trollope'a o tym samym tytule, choć jej tematyka nie jest z nią bezpośrednio związana. Chris Lowe skomponował muzykę w metrum 6/8, co Neil Tennant określił jako "podstępne" brzmienie, które mogło zainspirować niektóre teksty. Mimo że Tennant podkreśla, że piosenka nie jest autobiograficzna, udaje mu się wywołać niemal namacalne poczucie samonienawiści u głównego bohatera. Utwór ostatecznie stawia pytanie, czy stawienie czoła prawdzie może być gorsze niż trwanie w kłamstwie, co czyni go jednym z najbardziej wnikliwych i głęboko poruszających w dorobku Pet Shop Boys. Piosenka, pomimo swojego tanecznego charakteru i pozytywnego odbioru komercyjnego (był to 13. singiel zespołu w Top 10 w Wielkiej Brytanii i numer jeden na liście Billboard Dance Club Play w USA), porusza skomplikowane tematy wewnętrznego konfliktu i poszukiwania akceptacji. Tom Ewing nazwał ją "prawdopodobnie jedynym hitem z pierwszej dziesiątki o niechęci do przyznania się przed samym sobą, że jest się gejem", co podkreśla jej unikalność.