Interpretacja Always On My Mind - Pet Shop Boys

Utwór „Always On My Mind” w wykonaniu Pet Shop Boys to fascynujący przykład transformacji sentymentalnej ballady w elektroniczny hymn tęsknoty i żalu. Pierwotnie piosenka została napisana przez Wayne'a Carsona, Johnny'ego Christophera i Marka Jamesa w 1971 roku. Impulsem dla Carsona była kłótnia z żoną przez telefon, kiedy usprawiedliwiał się za przedłużający się pobyt poza domem, mówiąc: „Wiem, że długo mnie nie było, ale cały czas o tobie myślałem”. Po raz pierwszy nagrały ją Brenda Lee i Gwen McCrae w 1972 roku, ale prawdziwą sławę zyskała dzięki dwóm ikonicznym interpretacjom: Elvisa Presleya, nagranej w 1972 roku, zaledwie kilka tygodni po jego separacji z Priscillą, oraz zdobywcy nagrody Grammy, Willie'ego Nelsona, z 1982 roku. Te wersje charakteryzowały się melancholijnym, country’owym brzmieniem, co podkreślało uniwersalny motyw żalu za niewypowiedziane słowa i zaniedbane gesty.

Kiedy w 1987 roku Pet Shop Boys podjęli się coverowania tego utworu, zrobili to na specjalne zamówienie. Wystąpili z nim w programie telewizyjnym ITV „Love Me Tender”, który upamiętniał dziesiątą rocznicę śmierci Elvisa Presleya. Ich występ spotkał się z tak entuzjastycznym przyjęciem, że duet zdecydował się nagrać i wydać piosenkę jako singiel. To okazało się strzałem w dziesiątkę – singiel szybko wspiął się na szczyty list przebojów, stając się trzecim numerem jeden Pet Shop Boys w Wielkiej Brytanii i świątecznym numerem jeden w 1987 roku, utrzymując się na tej pozycji przez cztery tygodnie. Dotarł również do 4. miejsca na liście Billboard Hot 100 w USA.

Interpretacja Pet Shop Boys całkowicie przeobraziła utwór. Zamiast nostalgicznej ballady, Neil Tennant i Chris Lowe stworzyli „hi-NRG/synth-popową” wersję, z „adrenalinowym kopem”, przyspieszonym do 125 uderzeń na minutę, i charakterystycznym, hymnicznym riffem syntezatorowym. Dodali nawet nową wariację harmoniczną w zakończeniu, co wzbogaciło melodię. Ta energetyczna aranżacja kontrastuje z bolesnym tekstem, w którym podmiot liryczny wyznaje: „Maybe I didn't treat you / Quite as good as I should / Maybe I didn't love you / Quite as often as I could” (Może nie traktowałem cię / Tak dobrze, jak powinienem / Może nie kochałem cię / Tak często, jak mogłem). Jest to spowiedź pełna ubolewania za „małe rzeczy, które powinienem był powiedzieć i zrobić”, ale „nigdy nie poświęciłem na to czasu”.

Neil Tennant, jako wokalista, zdołał zachować szczerość i żal w swoim wykonaniu, mimo porywającego, tanecznego tła. Zmiana w tekście, gdzie pominięto określenia płci („boy” lub „girl”), które pojawiały się w wersjach Elvisa czy Brendy Lee, uczyniła piosenkę uniwersalną i otwartą na interpretację przez każdego słuchacza, niezależnie od orientacji seksualnej. Podmiot liryczny przyznaje się do bycia „zaślepionym” („I'm so sorry I was blind”), prosząc o jeszcze jedną szansę na zadowolenie ukochanej osoby. Pomimo tych wszystkich uchybień, sednem przekazu jest nieustanne poczucie obecności drugiej osoby w myślach – „You were always on my mind”.

Teledysk do utworu, będący fragmentem surrealistycznego filmu muzycznego Pet Shop Boys „It Couldn't Happen Here” (1988), również jest intrygujący. Ukazuje Neila Tennanta i Chrisa Lowe'a w taksówce, do której wsiada ekscentryczny pasażer grany przez Jossa Acklanda. W końcówce wideo, odchodzący pasażer wypowiada słowa, które są fragmentem innej piosenki Pet Shop Boys, „What Have I Done to Deserve This?”. Interpretacje tego wideo są różne, od symboliki emocjonalnej podróży po rozstaniu, gdzie różne postacie reprezentują „racjonalny” i „emocjonalny” mózg.

Wielu krytyków i fanów uznało wersję Pet Shop Boys za wybitną, a nawet lepszą od oryginału. W 2014 roku w publicznym sondażu BBC ich cover został uznany za „najlepszy cover wszech czasów”, wyprzedzając takie legendy jak Jimi Hendrix czy Johnny Cash. Co ciekawe, sam Neil Tennant, choć zaszczycony, przyznał, że osobiście wybrałby „All Along the Watchtower” Jimiego Hendriksa. „Always On My Mind” w ich wykonaniu to nie tylko świadectwo kreatywnego podejścia do materiału źródłowego, ale także piosenka, która, mimo syntetycznego brzmienia, potrafi oddać głębokie, ludzkie emocje żalu, tęsknoty i niezmiennej obecności ukochanej osoby w myślach.