Interpretacja The fruits - Paris Paloma

Piosenka „The Fruits” Paris Palomy to głęboka i wielowymiarowa opowieść, która splata wątki biblijne, kulturowe oczekiwania wobec kobiet oraz dynamikę toksycznych relacji. Artystka wykorzystuje bogatą symbolikę, aby przedstawić wewnętrzną walkę bohaterki i jej bunt przeciwko narzuconym rolom.

Utwór rozpoczyna się od prowokacyjnego pytania: „My love, are you the devil? I would worship you instead of him” („Miłości moja, czy jesteś diabłem? Oddawałabym ci cześć zamiast jemu”). Te słowa od razu wprowadzają słuchacza w mroczny, zakazany romans, gdzie miłość łączy się z grzechem i potępieniem. Podmiot liryczny przyznaje, że jest zbyt zajęty „popełnianiem grzechów”, by znaleźć czas na spowiedź, co sugeruje świadome i być może celowe odrzucenie tradycyjnej moralności. Ta niebezpieczna atrakcja jest świadomym wyborem: „You’d make me fall from heaven, But I know just what I do” („Sprawiłbyś, że spadłabym z nieba, ale wiem, co robię”).

W kolejnej części piosenki, męski głos nazywa ją „aniołem” i „czystą”, co stoi w ostrym kontraście do jej wewnętrznego stanu. Narratorka zastanawia się, czy on wie, że „spada z urwiska, z którego zsunęła się dawno temu” i że jest „opuszczona”, „pierwotną grzesznicą”. To nawiązanie do historii Adama i Ewy oraz grzechu pierworodnego jest kluczowe dla interpretacji. Bohaterka, identyfikując się jako „pierwotna grzesznica”, zdaje się akceptować to miano, jednocześnie rzucając wyzwanie męskiemu postrzeganiu kobiecej niewinności.

Moment, w którym zapowiada: „For if I’m going down, I guess I’ll take you with me” („Bo jeśli idę na dno, to chyba zabiorę cię ze sobą”), sygnalizuje przejęcie kontroli i odrzucenie roli pasywnej ofiary. Scena „Naked in that garden, Back at the beginning” („Naga w tym ogrodzie, Z powrotem na początku”) to powrót do edenicznej niewinności, ale jednocześnie do momentu upadku – aktu buntu i wspólnej odpowiedzialności. Podmiot liryczny zwycięża w starciu z „świętym ojcem” mężczyzny, co podkreśla jej siłę i to, że jest zdolna skłócić go z jego własnymi zasadami lub wiarą.

W dalszych strofach dynamika się zmienia. Mężczyzna nazywa ją „diabłem”, ale jednocześnie cieszy się „owocami jej pracy, które przyszły zbyt młodo”. To metafora utraconej niewinności i wykorzystania. Artystka śpiewa: „When he stole my virtue, I’m glad it seems to serve you, That I was born a daughter and not a son” („Kiedy ukradł mi cnotę, cieszę się, że ci to służy, że urodziłam się córką, a nie synem”). Te słowa boleśnie punktują hipokryzję patriarchalnego społeczeństwa, które potępia kobiecą seksualność, jednocześnie ją eksploatując. Sugeruje to również, że bycie kobietą sprawiło, że stała się obiektem, co przynosi korzyści mężczyźnie. Na Reddicie pojawiły się interpretacje, że te wersy mogą również nawiązywać do Lilith i Ewy, gdzie Lilith była „diabłem” za nieposłuszeństwo, a Ewa, mimo uległości, i tak została potępiona. Niektórzy odbiorcy widzą w tym odniesienie do doświadczenia bycia wykorzystaną w młodym wieku, gdzie jej „cnota” została „skradziona”.

Refren powtarza się, ale nabiera nowego, gorzkiego znaczenia. Jest to wyznanie grzeszności i świadomość własnych wyborów, nawet jeśli prowadzą one do „upadku”. W tej części kobieta jawi się jako buntowniczka, która świadomie wybiera swoją ścieżkę, nie oglądając się na konwenanse.

Finałowa część piosenki jest szczególnie potężna. Bohaterka dostrzega, że mężczyzna chce, by klęczała i odgrywała „inną przyjemną rolę”, lecz nigdy nie zastanawia się, skąd mogła się tego wszystkiego nauczyć. To wskazanie na ukryte źródła jej siły i wiedzy, być może czerpiące z doświadczeń pokoleń kobiet. Mężczyzna pragnie jej „transgresji” w „niedzielnym stroju”, jednocześnie nie okazując szacunku, „pożerając” jej „ciało i krew”. To odniesienie do eucharystii jest wstrząsającą metaforą zawłaszczania i konsumpcji kobiecości przez męskie pragnienia i oczekiwania. Bohaterka wskazuje na to, że niezależnie od tego, co z niej zostanie po tym, jak on się „nasyci”, on nadal będzie chciał ją podporządkować.

Oficjalny teledysk do „The Fruits” jest według fanów silnie inspirowany filmem „Midsommar”, zwłaszcza sceną płaczu głównej bohaterki Dani. To wzmacnia temat kobiecego cierpienia, bólu i gniewu, które są przetwarzane w kolektywną siłę. Teledysk ma oddawać „udrękę kobiety wykorzystywanej i porzucanej przez mężczyzn”, pokazując, jak ci mężczyźni „postrzegają siebie jako świętych”, podczas gdy „zło widzą jedynie u kobiet”. Według komentujących na Reddicie, wideo doskonale oddaje piękno i czystość kobiecości, ale jednocześnie jej ból i gniew, co jest niezwykle emocjonalnym doświadczeniem.

Podsumowując, „The Fruits” to utwór o toksycznej miłości, grzechu, manipulacji i władzy, przedstawiony z perspektywy kobiety, która z ofiary przekształca się w świadomą uczestniczkę, a nawet w pewnym sensie w inicjatorkę upadku. To manifestacja kobiecej świadomości, która rozpoznaje toksyczność relacji, ale także siłę buntu i przejmowania kontroli nad własną narracją w świecie, który często oczekuje od kobiet uległości i poświęcenia.
Utwór jest bogaty w symbolikę biblijną, ale reinterpretuje ją w kontekście współczesnych problemów płci i władzy. Paris Paloma tworzy narrację, która prowokuje do refleksji nad tym, jak społeczeństwo konstruuje role kobiet i jak kobiety odnajdują w sobie siłę, by przekraczać te granice.