Interpretacja Dlaczego To Tak - Akcent(pl)

Piosenka Akcentu „Dlaczego To Tak” to utwór, który w prosty, lecz poruszający sposób opowiada o miłości, przemijaniu i nostalgii, doskonale wpisując się w nurt disco polo, którego Akcent, a w szczególności Zenon Martyniuk, jest niekwestionowanym królem. Została ona wydana na albumie „Do Ciebie...” w 2006 roku, nagranym wspólnie przez Zenona Martyniuka i Waldka Oksztula. Jako singiel ukazała się w 2009 roku.

Tekst rozpoczyna się idyllicznym obrazem: „W moim ogrodzie zakwitły wiśnie, no i tak bardzo wesoło jest”. Kwitnące wiśnie są klasycznym symbolem wiosny, nowego początku, radości i rozkwitającej miłości. Ten radosny nastrój potęguje list od ukochanej osoby, zapewniający o jej uczuciu: „a Ty mi piszesz w swoim liście – że Ty kochasz tylko mnie”. To moment pełen nadziei, niewinności i szczęścia, gdzie świat wydaje się prosty i piękny, a miłość wszechogarniająca.

Jednak już refren wprowadza element melancholii, który staje się osią całej opowieści: „Dlaczego to tak, dlaczego to tak... czas przemija?”. To pozornie naiwne pytanie kryje w sobie głęboką refleksję nad ulotnością chwil, nad nieuchronnym upływem czasu, który dotyka wszystko – w tym i uczucia. Jest to zamyślenie nad tym, dlaczego szczęście nigdy nie trwa wiecznie, dlaczego radość zawsze musi ustąpić miejsca czemuś innemu. Ten motyw przemijania jest bardzo charakterystyczny dla wielu sentymentalnych utworów, nie tylko w disco polo, ale i w szeroko pojętej muzyce popularnej. Zenon Martyniuk w swojej twórczości często porusza tematy uniwersalne, bliskie sercu słuchaczy, a upływ czasu i związane z nim emocje są jednymi z nich.

W drugiej zwrotce podmiot liryczny pogrąża się we wspomnieniach: „Tyle dziewcząt jest na świecie, a ja ciągle patrzę w dal, wspominając Ciebie z uśmiechem, i nasz pierwszy wspólny bal”. Ten fragment sugeruje, że idylliczny początek już minął. Bohater patrzy „w dal”, co może oznaczać zarówno fizyczny dystans od ukochanej, jak i dystans czasowy od wspólnych, szczęśliwych chwil. Wspomnienie „pierwszego wspólnego balu” jest symbolem pierwszej miłości, niewinnych początków, które na zawsze pozostają w pamięci. Uśmiech towarzyszący tym wspomnieniom jest słodko-gorzki – świadczy o cennych momentach, ale jednocześnie podkreśla ich nieobecność w teraźniejszości. Powtórzenie refrenu po tej zwrotce, z pytaniem o przemijanie, nabiera jeszcze większej mocy, stając się wyrazem nostalgii za tym, co bezpowrotnie odeszło.

Kluczowy dla całej interpretacji jest kontrast, jaki pojawia się w trzeciej zwrotce: „W moim ogrodzie przekwitły wiśnie, no i tak bardzo smutno jest, a Ty mi piszesz w swoim liście – że Ty już nie kochasz mnie”. Przekwitłe wiśnie to lustrzane odbicie wiśni kwitnących z początku utworu. Symbolizują koniec cyklu, utratę, smutek i rozczarowanie. Radość ustąpiła miejsca żalowi, a dawne zapewnienia o wiecznej miłości zastępuje bolesna prawda o jej końcu. List, który wcześniej był nośnikiem dobrych wieści, teraz staje się narzędziem rozpaczy. Ta zmiana jest drastyczna i nieodwracalna, podkreślając, jak szybko wszystko może się zmienić pod wpływem upływającego czasu. To właśnie w tym momencie refren „Dlaczego to tak... czas przemija?” wybrzmiewa najmocniej, jako retoryczne pytanie pozbawione już nadziei, wyrażające jedynie ból i niezrozumienie wobec okrucieństwa losu i ulotności uczuć.

Akcent (założony w 1989 roku przez Zenona Martyniuka i Mariusza Anikieja) od lat tworzy muzykę, która dociera do szerokiej publiczności, a jej siła tkwi często w prostocie przekazu i melodii, które łatwo wpadają w ucho. „Dlaczego To Tak” jest tego doskonałym przykładem. Choć nie ma szczegółowych wywiadów Zenona Martyniuka dotyczących bezpośrednio inspiracji do tego utworu, to w jego twórczości często powracają motywy miłości, wspomnień i przemijania, co czyni ten utwór spójnym elementem jego artystycznego dorobku. Zenon Martyniuk, znany z przebojów takich jak „Przez twe oczy zielone” czy „Życie to są chwile”, doskonale rozumie i oddaje emocje, które towarzyszą życiu, a utwór „Dlaczego To Tak” jest wzruszającą opowieścią o miłości, która, podobnie jak wiosenne kwiaty, rozkwita, by w końcu przekwitnąć, pozostawiając za sobą jedynie echo pytania o sens upływającego czasu. Jest to utwór o uniwersalnym charakterze, który mimo swojej prostoty potrafi dotknąć najczulszych strun ludzkiej duszy.