Tekst "You don't want to fuck with me" autorstwa Ol' Dirty Bastarda jest niczym manifest jego niepowtarzalnego stylu i chaotycznej, a jednocześnie głęboko autentycznej osobowości. Utwór ten, pochodzący z albumu "Nigga Please", doskonale oddaje to, co czyniło ODB tak wyjątkowym artystą hip-hopowym – surową, nieokiełznaną energię i swobodne skojarzenia, które często balansowały na granicy absurdu i geniuszu.

Już od pierwszych wersów, "Yo, when I say you don't want to fuck with me I'm not talking to you girl (and woman) Yo, 'cause y'all want to fuck... y'all want to fuck me", Ol' Dirty Bastard ustanawia swoje reguły. Jest to bezpośrednie i prowokacyjne otwarcie, które natychmiast wrzuca słuchacza w świat rapera, gdzie granice są zatarte, a konwencje ignorowane. Jego styl był często opisywany jako "bezczelnie wulgarny, swobodnie kojarzący rymy, dostarczane w charakterystycznym pół-rapowanym, pół-śpiewanym stylu". Ta piosenka jest tego doskonałym przykładem, pozbawiona jakiejkolwiek "rudymentarnej struktury", co tylko podkreśla jej dziką naturę.

Wersy takie jak "I stay away from danger, danger stay away from me / I kind of react on y'all niggas and then I flee" czy "Whatever you say is a mirage / And on top of that, huh, nigga fuck y'all" ukazują poczucie wszechmocy i odrzucenie zewnętrznych ocen. ODB kreuje się na "law of the land" (prawo ziemi), co jest odzwierciedleniem jego pewności siebie i braku poszanowania dla autorytetów. Często podkreślał, że jest "made man-made product", co sugeruje, że jego buntownicza postawa jest wynikiem otoczenia, które go ukształtowało. Ten bunt był widoczny w jego życiu, naznaczonym licznymi problemami prawnymi i walką z uzależnieniem, co zresztą było często tematem jego twórczości i wywiadów.

Fragmenty typu "I got the government lost on Gilligan Island (Nigga Please!) / By December, CIA gettin' paid taxes back >From the Candy Cane, Santa came, back in the big hurricane" to klasyczny przykład jego free-association – strumienia świadomości, który miesza polityczne odniesienia (CIA) z surrealistycznymi obrazami ("Gilligan Island", "Candy Cane, Santa came, back in the big hurricane"). W ten sposób ODB unikał przewidywalności, budując swoją legendę jako "nieprzewidywalnego kinetyka", który każdą linijkę potrafił naładować niesamowitą energią.

Odmowa ujawnienia "Wu-Tang secret" i groźba "I'll kill your shit" to przypomnienie o jego głębokim przywiązaniu do klanu Wu-Tang, którego był jednym z założycieli. Był znany z tego, że "nigdy nie zdradził sekretów Wu-Tang", a jego lojalność wobec grupy była legendarna. Nawet podczas problemów prawnych i pobytów w więzieniu, jego duch i wpływ na Wu-Tang pozostawały niezaprzeczalne.

Refren "You don't want You don't want fuck with me ('Cause my name is Ol' Dirty)" to esencja utworu – groźba i ostrzeżenie, które nie wymaga głębszych wyjaśnień. Jest to czysta, nieudawana manifestacja jego tożsamości. Niejeden krytyk i fan zwracał uwagę na jego charakteryzujące się wybuchowością występy i to, jak jego "szalone" zachowanie nie zawsze wynikało z używek, ale było po prostu częścią jego autentycznej natury.

W drugiej zwrotce, z linijkami takimi jak "My name is Dirt Dog the 18 Millimeter, shoot you up, bust you up" czy "I drop an ambulance on a nigga / Mad trucks, runnin' over niggas", Ol' Dirty Bastard kontynuuje budowanie swojego niebezpiecznego wizerunku. Używa agresywnych metafor i obrazów przemocy, by podkreślić swoją dominację i bezwzględność. W wywiadach często mówił o sobie jako o "bad leroy Brown", "baddest man in the whole damn town", podkreślając swoją nieustępliwość. Jego bezkompromisowy stosunek do kobiet, wyrażony w wersach "I love bitches, when they front on they pussycat / You ain't gettin' over like a fat rat", był również jego znakiem rozpoznawczym i budził kontrowersje, choć jak sam tłumaczył w innych utworach, chciał "pussy for free" bez zobowiązań finansowych.

Krzyk "To the ugly girls, throw your hands in the fuckin' air! / To the ugly bitches, wave 'em like you just don't care!" jest typowy dla jego bezczelności i włączania w swoją narrację tych, którzy są często marginalizowani. Jest to rodzaj demokratyzacji hip-hopu, gest, który zaprasza do zabawy każdego, niezależnie od społecznych norm piękna. ODB lubił szokować i łamać tabu, co było integralną częścią jego scenicznego persona. W rozmowach z dziennikarzami bywał często nieprzewidywalny, a jego wypowiedzi – choć czasem chaotyczne – zawsze były szczere.

Ostatnia zwrotka, z jej graficznymi i wulgarnymi opisami, w stylu "Yo, I'm the cunt breath asshole eater", jest kulminacją jego ekscentrycznego i ekstremalnego stylu. Te bezpośrednie i nieocenzurowane wyrażenia podkreślają jego brak skrupułów i odrzucenie jakiejkolwiek cenzury. To właśnie ta surowość i bezpośredniość sprawiały, że ODB był tak oryginalny i niepodrabialny. W wywiadach często mówił o sobie, że jest jak "shiny star", który wyróżnia się spośród innych członków Wu-Tang, a jego unikalność była dla niego kluczowa. Jego chaotyczny przepływ, który często gubił rytm, by za chwilę wrócić z uderzeniem, był celowym zabiegiem, mającym na celu wytrącenie słuchacza z równowagi.

Piosenka kończy się ponownym powtórzeniem refrenu i słowami "Don't ever look at my name as bad". To paradoksalne zakończenie, biorąc pod uwagę całą wulgarność i agresję tekstu, zdaje się być prośbą o zrozumienie. Wskazuje, że za tą szaloną fasadą kryje się artysta, który chce być akceptowany i szanowany za swoją niepowtarzalną prawdę, nawet jeśli jest ona trudna do przyjęcia dla przeciętnego słuchacza. Russell Tyrone Jones, bo tak brzmiało jego prawdziwe imię, był postacią złożoną i często niezrozumianą, która przez swoje życie i twórczość wywarła niezatarty ślad na historii hip-hopu.