Interpretacja The Riddle - Nik Kershaw

Tekst piosenki „The Riddle” autorstwa Nika Kershawa od dawna fascynuje słuchaczy swoją enigmatyczną naturą i zdawałoby się, nonsensownym zestawieniem słów. Sam artysta, Nik Kershaw, wielokrotnie podkreślał, że tekst utworu celowo nie ma spójnego, linearnego znaczenia. W wywiadzie dla serwisu Songfacts przyznał, że tak naprawdę „The Riddle” nic nie znaczy i że napisał go w taki sposób, aby ludzie mogli stworzyć swoje własne interpretacje. Ta deklaracja samego twórcy jest kluczowa dla zrozumienia utworu – to nie jest klasyczna ballada z ukrytym przesłaniem, lecz raczej zbiór luźnych skojarzeń, obrazów i emocji, które mają za zadanie pobudzić wyobraźnię słuchacza.

Piosenka otwiera się wersami „I got two strong arms / Blessings of Babylon / Time to carry on and try / For sins and false alarms”. Już tutaj wkraczamy w świat symboliki. „Błogosławieństwa Babilonu” mogą być aluzją do dawnej świetności, przepychu, ale i upadku, co sugeruje walkę z ciężarem przeszłości, grzechów czy błędnych decyzji. Konieczność „pójścia naprzód i spróbowania” wskazuje na ciągłe zmagania w obliczu tych ciężarów. Następnie pojawia się „So to America the brave / Wise men save”, co może być ironicznym komentarzem do poszukiwania ratunku czy mądrości w powszechnie uznanych autorytetach lub miejscach.

Centralnym, powracającym elementem utworu jest refren: „Near a tree by a river / There's a hole in the ground / Where an old man of Aran / Goes around and around / And his mind is a beacon / In the veil of the night / For a strange kind of fashion / There's a wrong and a right / And he'll never fight over you”. Ta sekcja jest najbardziej zagadkowa. „Stary człowiek z Aran” odnosi się do mieszkańców Wysp Aran u zachodnich wybrzeży Irlandii, znanych z tradycyjnego stylu życia i silnego związku z naturą. Postać ta, „kręcąca się w kółko” w „dziurze w ziemi”, może symbolizować cykliczność życia, rutynę, a może nawet uwięzienie w tradycji. Jednak jego „umysł jest latarnią w zasłonie nocy”, co sugeruje głęboką, intuicyjną mądrość, wykraczającą poza racjonalne zrozumienie. W przeciwieństwie do „mądrych ludzi”, którzy „walczą o ciebie” w innej części utworu, stary człowiek z Aran „nigdy nie będzie o ciebie walczył”, co podkreśla jego stoicką obojętność lub wyższość wobec ziemskich konfliktów i ludzkich dramatów. Może reprezentować stałą, niezmienną prawdę, która istnieje niezależnie od naszych zmagań.

Wersy takie jak „I got plans for us / nights in the scullery / And days instead of me” wprowadzają bardziej osobisty, być może romantyczny, ale nadal niejasny ton. „Noce w spiżarni” mogą symbolizować skromne, codzienne życie, a kontrast z „dniami zamiast mnie” sugeruje poczucie utraty kontroli lub poświęcenia. Fraza „Oh, for anything but light / Wise men fighting over you” wzmacnia ideę unikania prawdy lub jasności, podczas gdy rzekomo „mądrzy ludzie” uwikłani są w spory o coś, co wydaje się być bezsensowne.

Dalsze fragmenty, jak „It's not me you see / Pieces of valentine / And just a song of mine / To keep from burning history”, poruszają temat tożsamości i dziedzictwa. Podkreśla, że jego tożsamość nie jest tym, co widać na pierwszy rzut oka, a jego piosenka to tylko „kawałek walentynki”, prosta deklaracja mająca „chronić przed spaleniem historii”. Może to być komentarz do ulotności sławy, próba zapisania czegoś trwałego w obliczu przemijania. „Seasons of gasoline and gold / Wise men fold” to kolejne mocne obrazy – benzyna i złoto, symbolizujące zniszczenie i bogactwo, które ostatecznie prowadzą do upadku nawet tych, którzy uchodzą za mądrych.

Ostatnie strofy, z „I got time to kill / Sly looks in corridors / Without a plan of yours / A blackbird sings on bluebird hill”, kontynuują abstrakcyjny, oniryczny charakter tekstu. „Czas do zabicia” i „sprytne spojrzenia w korytarzach” sugerują nudę, intrygi, brak celu. Obraz „kosa śpiewającego na niebieskim wzgórzu” jest bukoliczny i nieco surrealistyczny, co wzmacnia wrażenie, że tekst to luźna plątanina myśli. „Thanks to the calling of the wild / Wise men's child” może odnosić się do powrotu do instynktu, natury, a także do nowej generacji, która podąża za głosem serca, ignorując konwencjonalną mądrość.

Interesujące jest to, że Nik Kershaw celowo użył nonsensownych słów, aby stworzyć tajemnicę. W wywiadach żartował, że fani często pytali go o znaczenie tekstu, a on sam był zaskoczony głębią interpretacji, jakie mu przedstawiano, mimo że jego intencją było stworzenie „rodzaju pastiszu”. Często wspominał, że pisał piosenki, które „brzmiały, jakby miały znaczenie”, nawet jeśli go nie miały, i że jego teksty miały „stworzyć swego rodzaju klimat i nastrój”. Sam Kershaw przyznał, że jest to piosenka, której znaczenie jest nie do odgadnięcia, co stanowi o jej uroku i długotrwałym wpływie. To właśnie ta otwartość na interpretację sprawia, że „The Riddle” pozostaje utworem aktualnym i inspirującym do poszukiwania własnych odpowiedzi na niezadane pytania. Piosenka jest zaproszeniem do introspekcji i swobodnej eksploracji znaczeń, bez narzucania jednej, poprawnej wersji.