Interpretacja Intro 2 - NF

"Intro 2" to intrygujące otwarcie albumu Therapy Session z 2016 roku, będące manifestem artystycznym i bezpośrednią rozmową NF-a ze swoimi słuchaczami i krytykami. Już na samym początku utworu, raper z pokorą, ale i pewnością siebie, odnosi się do powszechnego przekonania, że drugi album bywa trudny, szybko je obalając: "They said the second record can be tricky / Well that's kind of funny cause I am not tripping / My fans, they know what it is and they with me". Ta deklaracja natychmiastowo buduje poczucie lojalności wobec jego bazy fanów i wskazuje na jego niezachwianą wiarę w swoją muzykę.

NF zabiera nas w podróż do swoich skromnych początków, wspominając miasto z "trzema światłami i bez miasta" oraz czasy, gdy grał koncerty za "marne grosze". Podkreśla, że mimo to zawsze potrafił zostawić po sobie niezatarte wrażenie, co świadczy o jego autentyczności i pasji. Kontrastuje to z często powierzchownym światem branży muzycznej, pokazując, że jego korzenie są głęboko zakorzenione w prawdziwych doświadczeniach.

Kluczowym elementem tekstu jest stwierdzenie "If it wasn't music, I'd rather be dead", które w brutalnie szczery sposób ukazuje, jak integralną częścią jego istnienia jest muzyka. Odwołuje się również do swojego poprzedniego albumu, Mansion, opisując go jako "przebłysk mojego życia", umożliwiający słuchaczom zajrzenie "do mojej głowy". Jednakże szybko dodaje, że otworzył drzwi do tego "pałacu", ale nigdy nie obiecał, że jest to "piękny dom" ("I left the door open to come in my mansion but I never said it's a beautiful house"). To potężna metafora, sugerująca, że jego wnętrze, choć dostępne, jest miejscem pełnym bólu i skomplikowanych emocji. Album Therapy Session jest w całości koncepcyjny, zagłębiający się w surowe emocje i uczciwość artysty.

Raper nie kryje swojego niezadowolenia z "rozwodnionej" muzyki i krytykuje tych, którzy oczekują łagodnych tekstów lub pochlebstw. "If you're looking for music with watered down lyrics, I promise that you need to go somewhere else / And if you want somebody to tell you everything that you wanna hear I won't be any help". Z drwiną odpowiada krytykom wątpiącym w jego zdolności, pytając: "Do you see the blood on the floor?" Odnosi się do oskarżeń o to, że jest "szalony" lub "zły dla dzieci", czy też "diva", szybko je zbywając i radząc im, by "znaleźli sobie nowych przyjaciół".

NF refleksyjnie patrzy wstecz na swoją drogę, wspominając koncerty, na których "nikogo nie było" i "nikt się nie przejmował", z ludźmi śmiejącymi się i mówiącymi: "He isn't going nowhere". Ironia jego obecnego sukcesu jest wyraźnie widoczna w pytaniu: "It's funny now, isn't it?". Podkreśla to jego wytrwałość i triumf nad wczesnym sceptycyzmem.

Mimo sukcesu, artysta przyznaje, że "This type of life isn't how I envisioned it / This type of life, it just ain't how I pictured it". Czuje się oderwany od bliskich, próbując rozmawiać z rodziną przez FaceTime, co ukazuje samotność i trudności związane z życiem w trasie. Przyznaje, że czuje się "przeklęty" i że "ciężko jest być czystym, gdy grasz w brudzie". Miejsce, które muzyka dała mu w cierpieniu, teraz wydaje się "pogarszać", co sugeruje trwające wewnętrzne bitwy. NF często porusza osobiste tematy takie jak depresja i samookaleczenia, z którymi wielu fanów się utożsamia. Jego muzyka staje się dla niego ujściem dla tych surowych, szczerych emocji.

Punktem kulminacyjnym utworu jest zaproszenie do sesji terapeutycznej – "You have now entered a Therapy Session". Wyraźnie stwierdza, że jeśli ktoś nie lubi muzyki "osobistej", to jest w złym miejscu. Uosabia muzykę jako swojego "terapeutę", ujawniając głęboko zakorzenione problemy: "Music has raised me more than my parent did". Ta linijka jest szczególnie przejmująca, wskazując na trudne dzieciństwo i jego poleganie na muzyce jako wsparciu emocjonalnym.

NF z agresją i pewnością siebie rzuca wyzwanie innym artystom, mówiąc: "You put us both on a track, Imma bury 'em" i pytając prowokacyjnie: "I see you got beats, but where is the lyrics at?". Pokazuje to jego konkurencyjnego ducha i wiarę w głębię własnych tekstów. Ostrzega również przed brakiem szacunku na swoich koncertach, grożąc, że "call you out in the crowd like, 'There he is!'".

W tekście pojawia się również motyw duchowej walki, gdy mówi o tym, że "Satan keep callin' me, he tryin' to flirt", co sugeruje zmagania duchowe pośród sukcesu i osobistych zawirowań. Piosenka kończy się poczuciem pilności: "I'm sorry but I gotta leave / I don't wanna be late for my therapy session", co zamyka koncepcję albumu w spójną całość, podkreślając, że muzyka dla NF-a to nie tylko kariera, ale niezbędny element jego zdrowia psychicznego i przetrwania.