Interpretacja Wibracje - Majka Jeżowska

„Wibracje” Majki Jeżowskiej to utwór, który w niezwykle sugestywny sposób, poprzez metaforyczne odwołania do świata zwierząt, bada złożoność ludzkiej psychiki i wewnętrznych impulsów. Piosenka, która ukazała się na drugim solowym albumie artystki o tym samym tytule w 1987 roku, stanowi przykład twórczości Majki Jeżowskiej skierowanej do dorosłego słuchacza, co może być zaskoczeniem dla tych, którzy kojarzą ją głównie z piosenkami dla dzieci.

W pierwszym fragmencie tekstu, „W moim sercu mieszka kot / trochę łajdak, trochę leń”, Majka Jeżowska przedstawia obraz kota – stworzenia symbolizującego zmysłowość, niezależność, ale i pewną pobłażliwość wobec siebie. Ten „łajdak” i „leń”, który „na okrągło cały rok / bezustannie pręży grzbiet”, może reprezentować uosobienie cielesnych przyjemności i naturalnych instynktów, którym trudno się oprzeć. To właśnie on „tak sprawia, że / wciąż mam na sumieniu grzech”, co jest próbą zrzucenia odpowiedzialności za drobne przewinienia na wewnętrzną, niesforną naturę. To zaproszenie do zrozumienia, „więc ty nie myśl o mnie źle”, sugeruje, że te popędy są integralną częścią ludzkiego doświadczenia, a niekoniecznie świadomym wyborem złego.

Następnie do akcji wkracza „kruk / rezolutny miły pan, / uczciwości mojej wróg” mieszkający w głowie. Kruk, często kojarzony z mądrością i tajemnicą, tutaj przybiera postać chytrego intelektu, który z łatwością potrafi usprawiedliwić nieuczciwe działania. To „rezolutny miły pan” snujący „codzień inne plany” symbolizuje zmienność myśli i racjonalizację wyborów, które nie zawsze są zgodne z moralnym kompasem. Ponownie, artystka tłumaczy: „To on tak sprawia, że / wciąż mam na sumieniu grzech. / To on namawia mnie, / więc ty nie myśl o mnie źle”, podkreślając, że nawet umysł bywa areną walki między dobrem a pokusą.

Trzecim zwierzęcym archetypem jest „wąż / dobry znawca rajskich tras” zamieszkujący duszę. Wąż w wielu kulturach jest symbolem pokusy, ale i transformacji, odnowy, ze względu na zrzucanie skóry. W tym kontekście „dobry znawca rajskich tras” może wskazywać na dążenie do zakazanych przyjemności lub poszukiwanie nowych ścieżek, które kuszą swą atrakcyjnością. Fakt, że „co noc / zmienia skórę raz po raz” odzwierciedla zmienność ludzkiej natury, jej zdolność do adaptacji i nieustannego przekraczania własnych granic, co znowu prowadzi do tych samych moralnych dylematów i prośby o wyrozumiałość.

Refren „Te wibracje sferycznych ciał, / wibracje podziemnych skał, / wibracje. Czy czujesz je? / Tak jak ja?” stanowi kwintesencję utworu. Jest to klucz do zrozumienia, że wszystkie te wewnętrzne „zwierzęta” – nasze popędy, myśli i dążenia – są jedynie manifestacjami głębszych, uniwersalnych sił. „Wibracje sferycznych ciał” mogą symbolizować kosmiczne, duchowe wpływy, przeznaczenie, niewidzialne energie, które kształtują nasze życie. Z kolei „wibracje podziemnych skał” odwołują się do pierwotnych, instynktownych popędów, zakorzenionych głęboko w ludzkiej podświadomości. Majka Jeżowska stawia pytanie: czy odczuwasz te wszechobecne, nierzadko sprzeczne wpływy tak samo jak ja? To pytanie jest zaproszeniem do introspekcji i uświadomienia sobie, że te wewnętrzne zmagania są powszechne, a ludzka natura jest złożoną mozaiką sił, nad którymi nie zawsze mamy pełną kontrolę.

Warto zaznaczyć, że album „Wibracje” z 1987 roku, z którego pochodzi tytułowy utwór, był efektem współpracy Majki Jeżowskiej z ówczesnym mężem, amerykańskim gitarzystą Tomem Loganem. Razem zaaranżowali, wyprodukowali i skomponowali wszystkie piosenki, tworząc muzykę, która była mieszanką popu, soulu i rhythm and bluesa, co na owe czasy było rewolucyjne w polskiej muzyce i bardzo odbiegało od ówczesnych standardów Polskiego Radia. Słowa do piosenek pisali czołowi polscy tekściarze, tacy jak Andrzej Mogielnicki, Marek Dudkiewicz i Jacek Cygan. To właśnie z tym albumem, a konkretnie z anglojęzyczną wersją piosenki „Ratuj się sam”, Majka Jeżowska reprezentowała Polskę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. W 2019 roku ukazała się zremasterowana cyfrowa wersja albumu, co świadczy o jego ponadczasowości i wartości artystycznej.

Piosenka „Wibracje” to artystyczna próba Majki Jeżowskiej uchwycenia istoty ludzkiej tożsamości – jej wewnętrznych konfliktów, pragnień i usprawiedliwień. Jest to utwór o akceptacji własnej niedoskonałości, zrozumieniu dla impulsów, które nami kierują, oraz o poszukiwaniu uniwersalnej łączności w doświadczaniu tych „wibracji”. Artystka, znana później głównie z twórczości dla dzieci, tutaj pokazuje swoje rockandrollowe oblicze i głębię interpretacji tematów, które wykraczają poza ramy stereotypowego wizerunku. Podkreśla, że mimo wszystkich wewnętrznych zmagań, zawsze „Dobrą być staram się”, a błędy są wynikiem działania sił, które przenikają nas na wielu poziomach.