Interpretacja Tydzień u fryzjera - Majka Jeżowska

Piosenka „Tydzień u fryzjera” autorstwa Majki Jeżowskiej to urocza, pełna humoru i głębokiego przesłania bajkowa opowieść, która w przystępny sposób uczy najmłodszych o wartości różnorodności i indywidualności. Majka Jeżowska, uznawana za jedną z królowych muzyki dziecięcej w Polsce, od lat tworzy utwory, które bawią i edukują. Jak sama wielokrotnie podkreślała w wywiadach, jej przygoda z twórczością dla dzieci zaczęła się z potrzeby serca, chęci nagrania czegoś dla swojego syna, a także z obserwacji, że polska piosenka dziecięca była wówczas „bardzo uboga i niskiej jakości”. To właśnie z tej inspiracji narodziły się tak ponadczasowe przeboje jak „A ja wolę moją mamę” (do słów Agnieszki Osieckiej) czy „Wszystkie dzieci nasze są”. Utwór „Tydzień u fryzjera”, z muzyką Majki Jeżowskiej i tekstem Jerzego Bielunasa, doskonale wpisuje się w jej edukacyjny i pełen ciepła nurt.

Początkowo Tydzień, jak jeden mąż, pragnie ostrzyc się „na zero”, aby mieć „piękną łysinę”. Ta jednolita wizja symbolizuje monotonię, nudę i brak wyrazu, stan, w którym wszystkie dni byłyby identyczne. Jednak wkrótce pojawia się bunt. Poniedziałek stanowczo odmawia łysej głowy, ponieważ, jak wiadomo, „lubi czesać się z przedziałkiem”. To pierwszy sygnał, że każdy dzień, choć stanowi część tej samej całości – tygodnia – ma swoją niepowtarzalną tożsamość i preferencje. Następnie Wtorek marzy o falach, chcąc wyglądać „wspaniale”. Pani Środa z kolei prosi o lusterko, odrzuca fale i zdecydowanie wybiera fryzurę „na jeża”, podkreślając potrzebę świeżości i oryginalności. Każda z tych postaci jest jak małe dziecko w salonie fryzjerskim, które z zapałem i determinacją domaga się własnego, wymarzonego uczesania.

Na tym tle wyróżnia się refren, który stanowi serce piosenki: „Gdyby dni się nie różniły, to by było nudno”. To jasne i uniwersalne przesłanie, które trafia prosto do serca, zarówno dziecka, jak i dorosłego. Podkreśla, że różnice – w wyglądzie, charakterze, czy upodobaniach – są nie tylko naturalne, ale wręcz pożądane. To one wprowadzają dynamikę, ciekawość i sprawiają, że życie jest interesujące i dalekie od nudy.

Kolejne dni tygodnia kontynuują ten barwny pochód indywidualności. Czwartek z oburzeniem odrzuca fryzurę „na jeża”, pytając retorycznie: „Jak ja ludziom spojrzę w oczy!” i domaga się „warkoczyka”. Jego reakcja to doskonałe zobrazowanie, jak silna jest potrzeba akceptacji i poczucia się dobrze we własnej skórze, a także jak bardzo fryzura może wpływać na postrzeganie samego siebie. Piątek idzie o krok dalej, wybierając odważną fryzurę „na panka”, symbolizującą wolność, bunt i przygotowanie na weekendową swobodę. Następnie Sobota z pewnością ogłasza, że „zaraz będzie po kłopotach”, decydując się na „trwałą ondulację” – klasyczną, ale wymagającą zabiegu fryzurę, która ma przynieść długotrwały efekt. Ale i ta radość trwa krótko, bo już Niedziela szybko rozczesuje loczki i zaczyna nosić „koczek”, co może symbolizować powrót do spokoju, elegancji i przygotowanie na kolejny, tradycyjny tydzień.

Cykl zamyka powtórka z początku: Tydzień, westchnąwszy „Jaka szkoda, że się tak odmienia moda!”, ponownie drepcze do fryzjera, „by znów ostrzyc się na zero”. To świadomość nieustannej zmiany i powtarzalności, która jednak, dzięki różnorodności dni, nigdy nie jest prawdziwie nudna. Piosenka kończy się ponownym wyjaśnieniem: „Teraz wiecie już dlaczego Dzień się różni od drugiego, Czemu wszystkie dni w tygodniu Są do siebie niepodobne”. Majka Jeżowska w swoich utworach konsekwentnie promuje wartości takie jak tolerancja, otwartość i akceptacja, niezależnie od wyznania, koloru skóry czy orientacji. „Tydzień u fryzjera” jest tego doskonałym przykładem, ucząc najmłodszych, że to właśnie w unikalności każdego z nas tkwi prawdziwe piękno świata. Utwór ten, choć powstał z myślą o dzieciach i często jest częścią albumów takich jak „A ja wolę moją mamę” z 1995 roku, pozostaje aktualnym hymnem na cześć różnorodności, przekazującym wartości, które nigdy nie tracą na znaczeniu.