Interpretacja I’m Sorry - Lisa (리사)

Piosenka „I’m Sorry” koreańskiej wokalistki Lisy (리사), czyli Jung Hee-seon, to przejmująca ballada z gatunku K-Pop, wydana 5 stycznia 2017 roku. Utwór ten, głęboko zakorzeniony w melancholii i żalu, jest świadectwem niezwykłych zdolności wokalnych Lisy, artystki znanej z jej „eksplozywnej głośności” i silnego głosu. Lisa, która zadebiutowała jako piosenkarka w 2003 roku, a później odniosła sukces jako aktorka musicalowa, często podkreślała chęć bycia uznawaną również za wokalistkę, co udowodniła m.in. występami w programie „King of Mask Singer”. „I’m Sorry” doskonale oddaje tę jej tożsamość, prezentując dojrzałą i emocjonalną interpretację złamanego serca.

Tekst piosenki rozpoczyna się od wyznania walki z własnymi emocjami: „Apado ulji anhgessda haessneunde / eoneusae nungaga tteugeowojyeo” (Mówiłam, że nie będę płakać, nawet jeśli boli / Ale zanim się zorientowałam, moje oczy zapłonęły). Podmiot liryczny usiłował powstrzymać łzy, lecz te, niczym nieposkromiona rzeka, „nunmuri mareuji moshal geot gata” (wydaje się, że łzy nigdy nie wyschną). Nawet próba zapomnienia i wymazania przeszłości okazuje się daremna, gdyż łzy wciąż znajdują drogę do ukochanej osoby: „da ijgo jiwodo nunmuri neoman chaja” (Nawet jeśli wszystko zapomnę i wymażę, łzy wciąż szukają tylko ciebie). To poczucie bezsilności wobec własnego żalu i niemożności ucieczki od wspomnień staje się motywem przewodnim utworu.

W kolejnych strofach podmiot liryczny przyznaje się do bezustannej walki z bólem, próbując go stłumić: „mogi meyeowado / aesseo kkuk chamassneunde” (Chociaż moje gardło ściskało / Starałam się mocno je powstrzymać). Jednak szybkość, z jaką pojawiają się łzy, jest większa niż moc wspomnień, co ostatecznie prowadzi do poddania się rozpaczy: „gieokboda ppareun i nunmure / kkeutnaeneun gogael tteolgwo” (Tym łzom, które są szybsze niż wspomnienia / W końcu opuszczam głowę). Powtarzające się frazy „Baby I’m Sorry / i mosnan naui i Story” (Kochanie, przepraszam / Ta moja nieszczęsna historia) odzwierciedlają poczucie winy i ułomności własnej historii miłosnej, która, choć może wydawać się niedoskonała, jest jedyną, jaką podmiot liryczny zna. Wyrażenie „mosnan” (nieszczęsny, ułomny) może odnosić się nie tylko do historii, ale także do samego siebie, sugerując poczucie nieadekwatności lub błędu, który doprowadził do rozstania.

Centralnym przesłaniem piosenki jest niemożność odnalezienia szczęścia bez ukochanej osoby: „neo eopsi sumswineun nan / eotteohge haedo haengbokhal su eopseo” (Ja, która oddycham bez ciebie / Nie mogę być szczęśliwa, cokolwiek bym zrobiła). To zdanie, powtarzane kilkakrotnie, podkreśla absolutną zależność szczęścia od obecności byłego partnera. Nawet wspomnienia, które powinny być pocieszeniem, są jedynie kolejnym źródłem bólu: „chueokdo mosnan i Story / jikil su eopseossgie / butjapji moshal iyuga dwaessnabwa” (Wspomnienia też są nieszczęsną historią / Ponieważ nie mogłam ich chronić / Chyba stało się to powodem, dla którego nie mogłam cię zatrzymać). Podmiot liryczny czuje się „babo gatji naega” (jakbym była głupia), ponieważ nie zdawała sobie sprawy z wartości relacji, a teraz cierpi jeszcze bardziej. To gorzkie odkrycie, że prawdziwa wartość czegoś często ujawnia się dopiero po jej stracie.

Niezłomna nadzieja i bezgraniczna tęsknota manifestują się w drugiej części utworu. Pomimo upływu czasu, podmiot liryczny wciąż czeka w tym samym miejscu: „nega tteonan huro maeil / geu jarie seo gidaryeo” (Każdego dnia, odkąd odszedłeś / Stoję w tym miejscu i czekam). W „chueogen neoman sara” (W moich wspomnieniach żyjesz tylko ty), co wyraża obsesyjne trwanie przy obrazie ukochanej osoby, która dominuje w każdej myśli. Wyznanie „nega neomu bogo sipeo / ajikdo gidarijanha / saranghae neol saranghae” (Tak bardzo za tobą tęsknię / Wciąż czekam / Kocham cię, kocham cię) jest kulminacją desperacji i miłości, która odmawia zniknięcia. Powtarzające się „Baby I’m Sorry / apeumman nameun i Story” (Kochanie, przepraszam / Ta historia, w której pozostał tylko ból) ponownie podkreśla, że miłość ta stała się synonimem cierpienia.

Ostatnie linijki piosenki są niczym ostatnia próba przywołania ukochanego: „nunmullo neol bureumyeon / naege dasi doraol geot gateunde” (Jeśli zawołam cię łzami / Wydaje się, że wrócisz do mnie). To błagalne wołanie, nadzieja, że głębokość żalu i szczerość łez mogą magicznie odwrócić czas i naprawić to, co zostało zepsute. Liczne powtórzenia frazy „Baby I’m Sorry” na końcu utworu potęgują wrażenie beznadziejności i nieustającego błagania, tworząc wrażenie echa rozpaczy.

„I’m Sorry” Lisy to zatem esencja ballady rozstaniowej, gdzie głos artystki staje się nośnikiem głębokich i uniwersalnych emocji bólu, tęsknoty, żalu i nieodwzajemnionej miłości. Jako wokalistka z wykształceniem teatralnym, Lisa jest w stanie w pełni oddać dramatyzm tekstu, sprawiając, że słuchacz odczuwa każdą nutę i każde słowo jako autentyczne wyznanie cierpiącego serca. To piosenka dla tych, którzy nie mogą zapomnieć i wciąż czekają na powrót utraconej miłości, niezależnie od tego, jak bolesne jest to oczekiwanie.