Piosenka "Łabędź" zespołu Lej Mi Pół to utwór, który w typowy dla tej formacji sposób bawi się konwencjami, łączy pozorne sprzeczności i serwuje słuchaczom mocny przekaz, często podszyty wulgarnym językiem i czarnym humorem. Zespół Lej Mi Pół, znany z kontrowersyjnych, zabawnych i wulgarnych tekstów, tworzy muzykę, którą sami określają jako "powierzchowny punk oraz metal w cienkim cieście". Utwór "Łabędź" z albumu "Wędrowny Druciarz" z 2022 roku jest doskonałym przykładem ich stylu.

Początkowe zwrotki piosenki malują iście idylliczny obraz: piękna dziewczyna nad stawem, karmiąca łabędzie w upalne lato, jej włosy na wietrze, piegi na słońcu, sukienka w kolorze jabłoni. Narrator, zafascynowany jej widokiem, odczuwa nagłe zakochanie, gdy ich spojrzenia się krzyżują. Dziewczyna zaprasza go, by usiadł z nią na kocu i podziwiał pejzaż, zadając niewinne pytanie o to, czy również karmi zwierzęta. Jest to sielankowy, niemalże bajkowy wstęp, który szybko okazuje się być jedynie zasłoną dymną dla brutalnej rzeczywistości.

Nagłe i szokujące przejście do refrenu stanowi esencję twórczości Lej Mi Pół. Delikatna melodia i romantyczna atmosfera rozpadają się pod naporem agresywnych słów: „Przesz ty głupia kurwo tu nie wolno karmić zwierząt / Przecież jest tabliczka, wszyscy o niej wiedzą / Ja dzwonię na policję oraz straż miejską / Ty głupia kurwo, nie dokarmiaj zwierząt”. To brutalne zderzenie piękna i wulgarności, które jest charakterystyczne dla zespołu, ma na celu sprowokowanie i wywołanie silnych emocji. W rozmowach dotyczących ich twórczości, członkowie zespołu podkreślają, że często tworzą "dla jaj", a ich utwory mają być odmóżdżeniem na weekend – czymś, co nie wymaga głębszych rozkmin. Jednak pod tą warstwą absurdu i prowokacji, w "Łabędziu" można doszukać się pewnego komentarza społecznego.

Następna zwrotka to próba usprawiedliwienia dziewczyny, która argumentuje, że przepisy są niczym, gdy zwierzęta cierpią, a "łabędzie chcą chleba, łabędzie chcą jeść". Krytykuje biurokrację, sugerując, że "nikt z urzędu im tego nie da!". Odwołuje się do poczucia biedy i ignorancji ludzi, którzy wierzą, że "łabędziom nie wolno dawać chleba". Ten fragment, choć nadal utrzymany w konwencji ostrej wymiany zdań, dotyka problemu empatii kontra przestrzegania zasad, a także kwestii ludzkiej ignorancji wobec dobrostanu zwierząt.

Najbardziej ironicznym i zarazem pouczającym elementem piosenki jest ostatnia zwrotka. Po kolejnym wulgarnym refrenie, utwór niespodziewanie przechodzi w ton edukacyjny, informując, że "Łabędzie zachowują się w pewnym sensie jak ludzie / Lubią jeść chleb mimo, że jest on dla nich szkodliwy". Dalej podaje konkretne wskazówki dotyczące prawidłowego dokarmiania ptaków: ziarna kukurydzy, pszenicy, ugotowane bez soli warzywa, drobno pokrojone lub starte. Ta pedagogiczna wstawka, podana w tak absurdalnym kontekście, jest mistrzowskim posunięciem, które w humorystyczny sposób podkreśla dysonans między ludzkimi intencjami a faktyczną wiedzą. Wskazuje na częsty problem, gdzie dobre chęci, takie jak dokarmianie chlebem, mogą zwierzętom szkodzić.

"Łabędź" to utwór, który doskonale oddaje ducha Lej Mi Pół – zespołu, który nie boi się prowokować i zderzać skrajności. Piosenka, mimo wulgarnego języka, skłania do refleksji nad ludzkimi zachowaniami, brakiem wiedzy i bezrefleksyjnym podążaniem za impulsami, jednocześnie zwracając uwagę na poważny problem niewłaściwego dokarmiania dzikich zwierząt. Humor, kontrowersje i nagłe zwroty akcji sprawiają, że utwór jest zapamiętywalny i zmusza do zastanowienia, czy śmiejemy się z absurdalności sytuacji, czy też z własnych, często błędnych, przekonań.