Interpretacja 18 lat - Rat Kru

Utwór „18 lat” poznańskiego duetu Rat Kru to manifest wytrwałości, refleksja nad upływem czasu i głębokie przesłanie o nieustannej pogoni za marzeniami, niezależnie od napotkanych trudności. To pieśń o drodze do celu, prawdziwej do bólu, z walcowatym pulsem i housowym pianinem z lat 90., a także ostrą, lecz pogodną refleksją, która przemawia nie tylko do fanów zespołu, ale do każdego, kto mierzy się z wyzwaniami życia. Tytułowe osiemnaście lat to nie tylko konkretna liczba, ale symbol długiego okresu prób i błędów, czasu dojrzewania artystycznego, zanim twórczość zaczęła przynosić wymierne korzyści. Zespół, który oficjalnie powstał w 2016 roku, tworzą Witold Skrzypczak (Rat One) odpowiedzialny za muzykę i Paweł Horbowy (Lew Winogradzki/Papa Musta) jako autor tekstów. Ich żartobliwe stwierdzenia w wywiadach, że są być może jedynym zespołem, który wybił się około czterdziestki, doskonale podkreślają ten długi i wymagający proces.

Refren piosenki działa jak mantra motywacyjna: „dróg mnóstwo, którą wybierasz / nigdy nie jest za późno, żeby spe\u0142niać marzenia / spójrz w lustro, popatrz na siebie teraz / nigdy nie jest za późno, żeby zdarzył się cud”. To bezpośrednie wezwanie do samooceny i działania, przypomnienie, że decyzje leżą w naszych rękach, a nadzieja na odmianę losu jest wiecznie żywa. Lew Winogradzki, pisząc często poetyckie, oniryczne i momentami zawiłe teksty, potrafi jednak przekazać uniwersalne prawdy w sposób, który rezonuje ze słuchaczem. Kontynuacja refrenu: „jedyną stałą na tym świecie jest zmiana / jedyną stałą na tym świecie jest ruch / padają miasta, państwa i ciała / jedyną stałą w twoim ciele jest duch” — to filozoficzne sedno utworu. Podkreśla on nieuchronność transformacji we wszystkim, co nas otacza, od materii po cywilizacje, a jedynym niezmiennym elementem pozostaje wewnętrzny duch, siła napędowa i esencja istnienia. Ta refleksja o zmianie jest spójna z dynamiką muzyki Rat Kru, którą sami określają mianem „betonowej samby”, mieszając rave, rap, techno, electropop i dub, nieustannie ewoluując i balansując na granicy sztuki i kiczu.

W pierwszej zwrotce Lew Winogradzki bezpośrednio odnosi się do osobistego doświadczenia: „czekałem długich osiemnaście lat / zanim ze sztuki zaczął p\u0142yn\u0105ć hajs”. To wyznanie frustracji i bezsilności, która towarzyszy wielu artystom na początku ich drogi, gdy pasja nie przekłada się na stabilizację finansową. W tym okresie "na niebie wybuchały nowe gwiazdy / na niebie gwiazdy gasły", co symbolizuje efemeryczność sukcesu innych i niepewność własnej pozycji. Pojawia się tu także element destynacji i przeznaczenia zespołu – „na niebie rat logo układa się w zodiak” – sugerując, że ich obecność na scenie jest zapisana w gwiazdach. Cytat „trudno pokonać kogoś, kto nie chce się poddać” nawiązuje do słów Żelaznego Mike’a (Mike'a Tysona), ikony wytrwałości i nieustępliwości, co jest bezpośrednim odzwierciedleniem mentalności artystów Rat Kru. To potwierdzenie ich drogi, pełnej „pora\u017cek i upokorzeń”, kiedy to byli traktowani „jak żart”, zanim nadeszło uznanie.

Piosenka ostrzega przed rezygnacją z marzeń i pułapkami pozornego bezpieczeństwa, które oferuje społeczeństwo: „za iluzją pogoń pozory bezpieczeństwa / wakacje raz w roku, spokój po tabletkach / przed snem setka terapeuty dozór”. Te gorzkie linijki malują obraz życia bez prawdziwej pasji, uśmierconej rutyną i farmakologią, w której jedyną „nagrodą” jest krótka ucieczka od rzeczywistości. Rat Kru swoją muzyką, jak mówią w wywiadach, chce właśnie wyrwać ludzi z marazmu i niepokoju, dać im chwilę wytchnienia i energii na koncertach.

W kontekście całej twórczości Rat Kru, znanej z mieszania poważnych tematów z ironicznym humorem i tanecznym rytmem, „18 lat” stanowi głęboki wgląd w ich osobiste zmagania i filozofię. To utwór, który nie tylko porywa tanecznym bitem, ale także zmusza do refleksji nad własną ścieżką i odwagą w realizacji najskrytszych pragnień, przypominając, że prawdziwa siła tkwi w duchu, który nigdy nie ustaje w ruchu i zmianie.