Interpretacja MpaKOmpaBIEmpaTa - Lao Che

Utwór "MpaKOmpaBIEmpaTa" zespołu Lao Che to fascynująca podróż przez meandry ludzkiej komunikacji, a właściwie – jej braku lub trudności. Początkowe, rytmiczne wokalizacje, zdające się być pozbawione konkretnego znaczenia – "Mpa, mpa... Skip, skibi-dibi-diba, duba, dura-dej" – tworzą pewnego rodzaju fonetyczną barierę. Mogą symbolizować wewnętrzny szum, chaos myśli, jąkanie się lub po prostu trudność w ułożeniu słów, zanim prawdziwe uczucia zostaną wypowiedziane. To niczym próba przełamania niewidzialnej blokady, nim zdołamy wyrazić coś istotnego.

Ta swoista fonetyczna zasłona jest jednak konsekwentnie budowana, a powtarzające się frazy "Mpa... Akumbada BIEmpaTA, pa" stają się motywem przewodnim, podkreślającym natrętność i uporczywość tej wewnętrznej walki. Właśnie na tle tych pozornie nonsensownych dźwięków, wyłania się sedno utworu – chwile lirycznej klarowności, które boleśnie uwidaczniają główny temat: "Tak trudno przychodzi mi, / By się targnąć na słowo, co się zaczyna na mi- / Tak trudno przychodzi mi to, / Żeby się nie bać i wybąkać, że ja ciebie ko...". Ta sekwencja jest niemalże aktem odwagi, stopniowym, pełnym wahania wyznaniem, które z trudem przebija się przez barierę niepewności, aż do pełnego "...am. Słuchaj! Ja ciebie ko...am! Ja cię ko...am!". Tutaj, wreszcie, słowo "kocham" zostaje wypowiedziane w pełni, z całą swą mocą i bez zahamowań.

Jednakże, jak to często bywa w twórczości Lao Che, ten moment szczerości zostaje natychmiastowo przekuty w coś nieoczekiwanego i przewrotnego. Ostatnie linie piosenki, choć nadal naznaczone charakterystycznym dla utworu "mpa", zaskakują brutalnym zwrotem: "mpaKOmpaCHAM mpaCIĘ, mpaALE... mpaKOmpaSZMARmpaNIE mpaGOmpaTUmpaJESZ". Jak ujawniają wywiady z zespołem, jest to bezpośredni cytat z filmu Woody'ego Allena "Zelig", gdzie wypowiedziano zdanie "kocham cię, ale koszmarnie gotujesz". Zastosowanie tego cytatu w tym kontekście jest mistrzowskim posunięciem, które kompletnie zmienia wydźwięk całej piosenki. "Mpa" przestaje być jedynie barierą dla wyrażania uczuć, a staje się swego rodzaju filtrem, przez który przebijają się zarówno głębokie wyznania, jak i… prozaiczne, lecz dosadne narzekania.

Piosenka "MpaKOmpaBIEmpaTa" pochodzi z albumu "Gospel" wydanego w 2008 roku, który znany jest z tego, że "przewrotnie, a przy tym zręcznie i dorzecznie zespół potraktował tradycyjne motywy religijne". Wokalista i autor tekstów, Hubert Dobaczewski, sam przyznaje, że jest "cały zbudowany z cytatów". W tym kontekście, wyznanie miłości, które w kulturze często uchodzi za sacrum, zostaje zestawione z czymś trywialnym, a nawet komicznym – złą umiejętnością gotowania. To nie tylko ironia, ale także gorzki komentarz do ludzkich relacji, gdzie nawet najgłębsze uczucia mogą być przeplatane z codziennymi irytacjami i wadami, a szczerość może przybierać nieoczekiwane, a nawet bolesne formy.

Utwór Lao Che w ten sposób staje się nie tylko balladą o trudnościach w wyrażaniu uczuć, ale także o tym, że nawet te najbardziej szczere wyznania mogą być obciążone ludzkimi niedoskonałościami. Jest to przewrotne odarcie miłości z idealizmu, ukazujące jej złożoność i niekiedy absurdalność, co jest charakterystyczne dla twórczości Lao Che. Fonetyczne zabiegi i nagłe, cytowane puenty sprawiają, że "MpaKOmpaBIEmpaTa" pozostaje w pamięci jako utwór jednocześnie zabawny, wzruszający i głęboko refleksyjny nad naturą międzyludzkich więzi.