Interpretacja Plastic Doll (feat. Ashnikko Remix) - Lady Gaga

Plastic Doll (feat. Ashnikko Remix) autorstwa Lady Gagi to utwór, który w swojej istocie stanowi potężne oświadczenie o tożsamości, odrzuceniu obiektywizacji i poszukiwaniu autentyczności. Piosenka, pierwotnie wydana na szóstym studyjnym albumie Lady Gagi, Chromatica w maju 2020 roku, skupia się na temacie odhumanizowania kobiet i artystów w przemyśle rozrywkowym, porównując to doświadczenie do losu lalki Barbie. Remix z udziałem Ashnikko, wydany we wrześniu 2021 roku jako część albumu Dawn Of Chromatica, dodaje do tej narracji jeszcze ostrzejszy i bardziej buntowniczy ton, wprowadzając perspektywę Ashnikko, która doskonale rezonuje z oryginalnym przesłaniem.

Wers Ashnikko otwiera piosenkę mocnym uderzeniem: „I come with dresses like I'm somebody's possession / Dolled up in diamonds, princess-a, my dolly parts on a stretcher”. Te słowa od razu wprowadzają słuchacza w świat, gdzie podmiot liryczny jest prezentowany jako obiekt, niczym towar, gotowy do konsumpcji i podziwu, ale pozbawiony podmiotowości. Metafora „my dolly parts on a stretcher” jest szczególnie uderzająca, sugerując, że nawet jej „części” są przygotowywane i wystawiane na pokaz, a jej ciało staje się towarem. W dalszej części Ashnikko kontynuuje: „All perfect measures like I was made for your pleasure / I'm infected, I fester, make you drink bleach, call me Heather”. To przejście od pozornej perfekcji do chorobliwego rozkładu („infected, I fester”) i agresywnego odniesienia do postaci Heather (zapewne z filmu „Heathers”), pokazuje odrzucenie tej narzuconej, plastikowej perfekcji i ujawnienie mrocznej strony bycia jedynie zabawką. Podmiot liryczny nie chce być biernym obiektem, lecz staje się źródłem „infekcji”, prowokującym i niepokojącym, wyrywającym się z ram oczekiwań.

Dalej Ashnikko śpiewa: „Squeeze me 'til I pop, I've been broken, I've been dropped / B-b-bustin' out my box, flamin' hot and callin' shots”. Ten fragment doskonale oddaje narastającą frustrację i pragnienie wyzwolenia. Metafora „busting out my box” to wyraźne odrzucenie bycia zaszufladkowaną, a „flamin' hot and callin' shots” to deklaracja odzyskania kontroli i dominacji. Ashnikko swoimi wersami wzmacnia pierwotne przesłanie Gagi, dodając punkową, bezkompromisową energię do tematu samoświadomości i buntu przeciwko obiektywizacji. Istnieje nawet informacja, że wersja Ashnikko na fizycznych wydaniach Dawn Of Chromatica (CD/Vinyl) zawierała nieco zmienione teksty i dodatkowy wers, co świadczy o jej głębokim zaangażowaniu w ten utwór.

Pre-Chorus Lady Gagi, „I've spent too long / Dancing all alone / Dancing to the same song / I'm no toy for a real boy”, stanowi klucz do zrozumienia emocjonalnego rdzenia piosenki. To wyraz samotności i wyczerpania płynącego z odgrywania roli, która nie jest autentyczna. Gaga, od lat kwestionująca normy społeczne i przemysłowe, wyraża tu swoje pragnienie bycia postrzeganą jako kompleksowa istota ludzka, a nie tylko produkt. „I'm no toy for a real boy” to ostateczne odrzucenie statusu "zabawki" i wezwanie do prawdziwego, partnerskiego traktowania, jeśli odbiorca jest „prawdziwym chłopcem”.

Refren, śpiewany przez obie artystki, „Don't play with me / It just hurts me / I'm bouncin' off the walls / No, no, no, I'm not your plastic doll”, jest emocjonalnym i bezpośrednim apelem. Podkreśla on ból, jaki wiąże się z byciem postrzeganą jako pozbawiony uczuć obiekt. „I'm bouncin' off the walls” może symbolizować zarówno wewnętrzne szaleństwo, jak i próbę uwolnienia się z narzuconych ograniczeń, desperackie próby wyjścia poza ramy „plastikowej lalki”. Jest to okrzyk za autentycznością i sprzeciw wobec bycia dehumanizowanym.

W drugiej zwrotce, Lady Gaga kontynuuje ten motyw, opisując swój wizualny archetyp popowej gwiazdy: „I've got blonde hair and cherry lips / I'm state of art, I'm micro-chipped / Am I your type? Am I your type?”. To odniesienie do stereotypowego wizerunku artystki pop, idealnie „zaprojektowanej” i kontrolowanej („micro-chipped”), by pasować do oczekiwań publiczności. Powtarzające się pytanie „Am I your type?” ironicznie podkreśla nieustanne poszukiwanie zewnętrznej walidacji i jednocześnie jego pustkę. W kontekście całego albumu Chromatica, który badał tematy uzdrawiania i znajdowania szczęścia poprzez muzykę, często dotykając mentalnych problemów i traum, „Plastic Doll” odzwierciedla walkę Gagi z odhumanizowaniem, którego doświadczała w swojej karierze. Album jest powrotem Gagi do jej taneczno-popowych korzeni, ale z głębokim, introspektywnym przesłaniem.

Plastic Doll jest więc nie tylko piosenką o byciu obiektem, ale także o odwadze w odzyskiwaniu własnej podmiotowości. Zarówno Lady Gaga, jak i Ashnikko, artystki znane z tego, że kwestionują normy i celebrują indywidualność, wspólnie tworzą hymn o sile i wrażliwości, która odrzuca etykietkę „plastikowej lalki” na rzecz autentycznego człowieczeństwa. Ten utwór rezonuje z szerszymi tematami albumu Chromatica, takimi jak wolność, wartość siebie i mierzenie się z traumami. Lady Gaga w wielu wywiadach mówiła o swoich doświadczeniach związanych z presją przemysłu i potrzebie walki o to, by być słyszaną i rozumianą, a nie tylko konsumowaną jako produkt. Plastic Doll stanowi idealne muzyczne odzwierciedlenie tej walki.