Interpretacja Lonely (Feat. Taeyeon) - Jonghyun

"Lonely (Feat. Taeyeon)" Jonghyuna to utwór niezwykle intymny i poruszający, który w mistrzowski sposób oddaje złożoność ludzkich emocji, zwłaszcza poczucia osamotnienia w obliczu pozornie bliskich relacji. Wydany 24 kwietnia 2017 roku jako singiel promujący jego drugi album kompilacyjny, Story Op.2, piosenka jest głęboko osobistym dziełem. Jonghyun sam napisał, skomponował i zaaranżował ten utwór, co podkreśla jego autentyczność i oddaje jego wrażliwość jako artysty.

Tekst piosenki rozpoczyna się od introspekcji, gdzie podmiot liryczny zwraca uwagę na nawyk partnera mówienia "Przepraszam, to moja wina" lub "Dziękuję, to dzięki tobie". Choć zdaje sobie sprawę z trudności, z jakimi boryka się druga osoba, czuje się, jakby był postrzegany jako ktoś naiwny: "Może myślisz, że jestem głupcem". To natychmiastowo wprowadza w atmosferę niezrozumienia i emocjonalnego dystansu, nawet w relacji, która powinna być bliska. Podmiot liryczny zastanawia się, czy wyrażanie własnego bólu, mówienie "boli mnie" z płaczącą twarzą, faktycznie by pomogło, czy raczej obciążyło drugą osobę: "Jeśli powiem, że mi ciężko z płaczącą twarzą, czy naprawdę będzie lepiej? Wtedy kto będzie cierpiał?". To zdanie ukazuje głęboko zakorzenione poczucie odpowiedzialności za emocje partnera i obawę przed byciem ciężarem. Ta obawa prowadzi do tendencji do ukrywania własnych uczuć i samodzielnego znoszenia cierpienia.

Centralnym punktem utworu jest powtarzające się wyznanie: "Baby I’m so Lonely so Lonely, I feel like I’m all alone." To odczucie samotności jest tak silne, że towarzyszy mu niepokój o wpływ na partnera: "Patrząc na ciebie zmęczonego, martwię się, że stanę się ciężarem dla ciebie, czy to będzie za dużo?". Jonghyun, opisując proces twórczy piosenki, przyznał, że napisał "Lonely" specjalnie z myślą o Taeyeon, starając się ująć w tekście jej aurę – osoby jednocześnie radosnej, ale i wrażliwej, samotnej. Struktura piosenki została zaprojektowana tak, aby brzmiała jak rozmowa między Jonghyunem a Taeyeon, co doskonale odzwierciedla wewnętrzny dialog podmiotu lirycznego, ale także próbę wyrażenia tych skomplikowanych uczuć wobec bliskiej osoby.

W kolejnych wersach podmiot liryczny wyjawia swoją skłonność do samotnego znoszenia trudności: "Mimo to nie chcę ci tego pokazywać, jestem bardziej przyzwyczajony do znoszenia samotności. Proszę, zrozum mnie." To błaganie o zrozumienie jest o tyle tragiczne, że sam podmiot aktywnie unika wyrażania tego, co czuje. Wzruszający most piosenki "Jesteśmy razem, ale nie idziemy razem, prawda?" dosadnie podkreśla emocjonalny dystans. Linia "Samotność i cierpienie to tylko jedna pamięć różnicy" jest szczególnie przenikliwa, sugerując, że te dwa stany są nierozerwalnie ze sobą splecione i niewiele je dzieli, a partner próbuje je na siłę rozdzielić lub nazwać inaczej.

W kontekście twórczości Jonghyuna, albumy kompilacyjne takie jak Story Op.1 i Story Op.2 miały na celu ukazanie "zwyklejszej i bardziej ludzkiej" strony artysty, w przeciwieństwie do jego bardziej "zidealizowanych" wydań. Piosenki z serii Story Op. były często inspirowane jego własnymi doświadczeniami oraz historiami słuchaczy, które dzielił się w swojej audycji radiowej "Blue Night". To sprawia, że "Lonely" staje się jeszcze bardziej osobistym świadectwem. Jonghyun był znany z tego, że był aktywnym autorem tekstów w czasie, gdy było to rzadkością wśród idoli, co pozwalało mu na tworzenie muzyki o wyjątkowej głębi i osobistym charakterze.

Teledysk do "Lonely" wzmacnia poczucie izolacji, przedstawiając Jonghyuna samotnie w pustym domu i na plaży, co doskonale oddaje wewnętrzną pustkę. Brak Taeyeon w teledysku dodatkowo podkreśla to uczucie samotności, sprawiając wrażenie, jakby Jonghyun śpiewał do kogoś, kogo pragnie mieć przy sobie, ale kogo fizycznie nie ma. Liczby na jego ramieniu w teledysku, interpretowane jako liczba dni, które minęły w samotności, dodają wizualnej wagi do tematu piosenki.

Piosenka zyskała na znaczeniu po śmierci Jonghyuna w grudniu 2017 roku, stając się symbolem jego zmagań ze zdrowiem psychicznym. Wiele osób, w tym fani i dziennikarze, ponownie przeanalizowało jej tekst, doszukując się w nim znaków samotności i depresji. Pomimo swojej prostej instrumentacji opartej na pianinie, utwór wyraża rozpaczliwe emocje, a głosy Jonghyuna i Taeyeon, znanych z ich wyjątkowych zdolności wokalnych, doskonale się uzupełniają, tworząc niezwykle sugestywną i przejmującą balladę. "Lonely" jest więc nie tylko piękną piosenką o samotności w związku, ale także głębokim świadectwem wewnętrznej walki, którą wielu może odnaleźć w sobie. Końcowe powtórzenie: "Nawet jeśli nie chcę tego przed tobą ukrywać, jestem bardziej przyzwyczajony do znoszenia samotności. Proszę, zrozum mnie", doskonale podsumowuje ten wewnętrzny konflikt – pragnienie bycia zrozumianym przy jednoczesnym nawyku izolowania się z własnym cierpieniem.