Piosenka „Sixft” autorstwa „I Dont Know How But They Found Me” to głębokie zanurzenie w toksyczną dynamikę relacji, naznaczoną manipulacją, rozczarowaniem i desperacką próbą wyzwolenia. Już początkowe wersy – „I kept hope alive / So that I could be with you / Tried to bewitch your mind / But I let love die / How I failed / But, oh, how I tried / Darling” – malują obraz narratora, który za wszelką cenę, nawet poprzez manipulację („tried to bewitch your mind”), pragnął utrzymać ukochaną osobę przy sobie. Mimo ogromnego wysiłku i prób, miłość umarła, pozostawiając poczucie porażki i żalu. To wyznanie ukazuje ludzką słabość i pragnienie kontroli, nawet gdy związek chyli się ku upadkowi.

Refren jest centralnym, ostrzegawczym punktem utworu, powtarzającym się: „Don't / Don't push me around / I don't wanna see you buried six feet underground / Fuck around and find out / I don't wanna see you, darling, six feet underground”. Wyrażenie „six feet underground” symbolizuje tutaj nie tylko fizyczną śmierć, ale także całkowite zniszczenie i uduszenie spowodowane destrukcyjnymi działaniami drugiej osoby. To gwałtowne ostrzeżenie, „Fuck around and find out”, jest idiomem sugerującym, że lekkomyślne działania prowadzą do negatywnych konsekwencji, a narrator, mimo skomplikowanych uczuć, nadal troszczy się na tyle, by przestrzegać przed ostatecznym upadkiem. Jest to deklaracja sprzeciwu wobec złego traktowania i manipulacji, odmowa dalszego bycia kontrolowanym.

Druga zwrotka wdziera się w mroczne zakamarki toksycznej relacji: „Overemphasize / All these grandstanding, gas lights / Black eyes and fistfights / I romanticize / All this pretense was meant to misrepresent you”. Słowa „grandstanding” (popisywanie się) i „gas lights” (manipulacja emocjonalna) wskazują na niezdrowe zachowania, podczas gdy „black eyes and fistfights” jasno sugerują fizyczną przemoc. Przyznanie się narratora do „romanticize” (romantyzowania) tej „pretense” (maski) świadczy o mechanizmie wyparcia lub zniekształconym postrzeganiu rzeczywistości, być może w próbie usprawiedliwienia chorej dynamiki związku. Linia „meant to misrepresent you” może oznaczać, że pozory były celowo tworzone, aby wprowadzić narratora w błąd lub że narrator sam fałszywie interpretował zachowania partnera.

Tajemniczy most – „What's your excuse for coming over? / Six-eyed with the champagne shoulder / Unexpectedly” – wprowadza element zaskoczenia i być może uświadomienia sobie prawdziwych intencji drugiej osoby. „Six-eyed” może symbolizować paranoję, intensywną obserwację, lub nawet makabryczną, odhumanizowaną percepcję, podczas gdy „champagne shoulder” może odnosić się do powierzchownego uroku lub celebracji własnej toksyczności, a także do ciężaru przeszłych ekscesów. Niespodziewane pojawienie się drugiej osoby po okresie konfliktu sugeruje, że cykl toksycznej relacji może się odnawiać.

Dallon Weekes, frontman „I Dont Know How But They Found Me”, często mówi o tym, że jego muzyka jest dla niego formą katharsis. Album „Gloom Division”, z którego pochodzi „Sixft”, jest przez niego samego określany jako „bardziej autobiograficzny niż kiedykolwiek”. Weekes wykorzystuje tworzenie muzyki jako sposób na przetwarzanie traumatycznych wydarzeń, gniewu i innych silnych emocji, opisując to jako „prawie jak wydalenie lub egzorcyzmowanie tego z pamięci i z siebie”. To tłumaczy intensywność i surowość emocjonalną tekstu „Sixft”, który choć konkretny, mógł być inspirowany osobistymi doświadczeniami i obserwacjami artysty. Fikcyjna narracja zespołu, która przedstawia ich jako „zapomniany zespół” z przeszłości, służy Weekesowi jako „tarcza lub koc bezpieczeństwa”, chroniący go przed zbytnim odsłonięciem w tak osobistych tematach.

W kontekście inspiracji muzycznych, Weekes czerpał z twórczości, której słuchał jako nastolatek i wczesny dwudziestolatek, wymieniając m.in. Elvisa Costello, Sparks, Louis XIV i Midnight Vultures, a także zespoły z lat 90. takie jak Blur. Te wpływy składają się na unikalne brzmienie iDKHOW, które łączy elementy art-popu, post-punku i R&B, tworząc „koktajl eksperymentalnej muzyki”.

Piosenka „Sixft” jest doceniana przez fanów, a niektórzy z nich spekulują, że ma potencjał, aby stać się viralowym hitem na TikToku ze względu na swoją chwytliwość. Interpretacje fanów są również zróżnicowane; niektórzy widzą w niej nawet analogie do „czarnego charakteru z horroru dla nastolatków”, który świadomy swojej szkodliwości, nadal troszczy się o drugą osobę. Na koncertach, Dallon Weekes często intensywnie angażuje się w wykonanie tego utworu, stając na barierze i dosłownie górując nad publicznością, co podkreśla wyzywający ton tekstu i chęć postawienia granic.

„Sixft” to zatem wielowymiarowa opowieść o próbie przetrwania w destrukcyjnym związku, o trudnościach w akceptacji rzeczywistości i o ostatecznej, choć bolesnej, walce o własną autonomię i zdrowie psychiczne. To pieśń o stawianiu granic, nawet jeśli oznacza to konfrontację z bolesną prawdą o drugiej osobie i o sobie samym.