Interpretacja Our Diabolical Rapture - Him

Utwór „Our Diabolikal Rapture” fińskiej grupy HIM, pochodzący z ich debiutanckiego albumu Greatest Lovesongs Vol. 666 z 1997 roku, to hipnotyzująca podróż w głąb mrocznych zakamarków miłości i obsesji, przeplatana motywami śmierci. Tekst, którego współautorami są Ville Valo i Mikko „Linde” Lindström, jest esencją wczesnego „love metalu” zespołu, charakteryzującego się cięższym brzmieniem i bardziej atmosferycznym nastrojem niż późniejsze dokonania.

Początkowe wersy wprowadzają słuchacza w stan „diabolicznego uniesienia”, gdzie życie toczy się nieprzerwanie, a śmierć jest ciągłym, wręcz pożądanym gościem. „In our diabolical rapture we live on and on / And death keeps knocking at our door / So we open the door / And we die a bit more”. Śmierć jest tu uosobiona jako stały bywalec, a podmiot liryczny chętnie ją wita, pozwalając, by za każdym razem zabrała kolejną cząstkę jego życia. Jest to wyraz głębokiej fascynacji i miłości do samej śmierci, postrzeganej nie jako koniec, lecz jako nieodłączny element istnienia, a może nawet jako forma perwersyjnej przyjemności. Interpretacja „diabolicznego uniesienia” jako „diabelskich przyjemności” doskonale oddaje ten dwuznaczny stosunek do kresu życia.

Refren „Won't you close our eyes / We'll be by your side” wzmacnia to pragnienie zbliżenia się do śmierci, prośbę o zabranie ze świata i bycie u jej boku. To pragnienie roztopienia się w otchłani, stania się jednością z tym, co ostateczne i nieuchronne. Jest to zaproszenie do ucieczki, ale także do bliskości, która może być zrozumiana jako najwyższa forma oddania.

Druga część utworu wprowadza subtelną, ale znaczącą zmianę. Motyw „niebiańskiego uniesienia” i nowej „ty” pojawia się w wierszach „In your heavenly rapture we die on and on / And you keep waiting at our door / Yes-we open the door / -Let us die a bit more / 'Cause we're in love with you / And we die on and on”. Tutaj, choć nadal obecny jest element umierania, akcent przesuwa się na inną formę miłości. Tym razem to raczej miłość romantyczna, a nie mroczna obsesja na punkcie śmierci, staje się centralnym punktem uwagi. Podmiot liryczny jest „zakochany w tobie”, a to „ty” czeka u drzwi, sugerując wzajemne, choć wciąż naznaczone mrokiem, połączenie. Porównanie „diabolicznego” i „niebiańskiego” uniesienia, jak zauważają fani, prowokuje do zastanowienia się, którą formę egzystencji, naznaczonej miłością i umieraniem, wybrać.

Kulminacja następuje w ostatniej zwrotce, która wyraźnie koncentruje się na miłości romantycznej i tęsknocie: „Your love is the only thing / I live for in this world / Oh how I waiting for that dat you're happens. / In these heavenly flames / I have already scorched in / I just want you to know / I'll always be waiting”. Te słowa ukazują, że miłość ukochanej osoby jest jedynym celem życia podmiotu lirycznego, pomimo doświadczonego cierpienia i „spalenia” w „niebiańskich płomieniach”. Podmiot czeka na odwzajemnienie uczuć, deklarując wieczną cierpliwość. Ta zwrotka, uważana przez fanów za niezwykle emocjonalną, jest często interpretowana jako wyraz nadziei na odwzajemnienie uczuć romantycznych, mimo wcześniejszych zranień. Na forach dyskusyjnych pojawiały się spekulacje, że „ty” może odnosić się do Sanny-Jane, ówczesnej dziewczyny Linde, która nagrywała wokale wspierające na Greatest Lovesongs Vol. 666. Linde, zresztą, sam przyznał, że jest „naprawdę zakochany w ostatnim wersecie”.

„Our Diabolikal Rapture” to utwór, który doskonale oddaje dualistyczną naturę twórczości HIM – balansowanie na granicy sacrum i profanum, miłości i śmierci, uniesienia i cierpienia. To mroczna, lecz piękna oda do miłości w jej najbardziej obsesyjnej i wszechogarniającej formie, która prowadzi przez życie aż po sam próg śmierci. Atmosfera utworu i płynne przejście do kolejnego utworu na albumie, „It's All Tears (Drown In This Love)”, są często doceniane przez słuchaczy jako przykład kunsztu kompozytorskiego zespołu z tamtego okresu.