Interpretacja Senpai Won’t You Notice Me? - Griffinilla

"Senpai Won’t You Notice Me?" autorstwa Griffinilla to utwór, który w swojej warstwie tekstowej w jaskrawy i niepokojący sposób eksploruje archetyp yandere – postaci z japońskich mediów (anime, mangi, gier), która z miłości i obsesji posuwa się do przemocy. Piosenka ta jest wręcz hymnem tego fenomenu, a co ciekawe, została zainspirowana grą "Yandere Simulator". Gra, która rozpoczęła swój rozwój w 2014 roku, koncentruje się na postaci Ayano Aishi, znanej jako Yandere-chan, która eliminuje rywalki, aby zdobyć uwagę swojego "senpaia" (starszego ucznia lub osoby, do której się podziwia). Griffinilla, znany z tworzenia piosenek związanych z grami i kulturą internetową (jak np. utwory inspirowane Five Nights at Freddy's), doskonale uchwycił tę mroczną estetykę.

Tekst piosenki przedstawia narratorkę, która jest głęboko zaślepiona uczuciem do swojego "senpaia". Już od pierwszych wersów: „You will be my / One and only senpai / Senpai won’t you notice me? Yeah”, wybrzmiewa jej obsesyjna miłość i desperackie pragnienie zauważenia. Słowo "senpai" w kulturze japońskiej odnosi się do osoby o wyższym statusie, którą podziwiamy, a zwrot "Notice me, senpai" stał się internetowym memem wyrażającym pragnienie zwrócenia na siebie uwagi przez osobę podziwianą. W tym kontekście, prośba narratorki jest typowa dla archetypu yandere.

Jednak szybko okazuje się, że za tym pozornie niewinnym pragnieniem kryje się przerażająca skłonność do przemocy. Narratorka deklaruje: „They will all die / One by one by my knife / Senpai won’t you notice me? Yeah”. To jawne zagrożenie stanowi rdzeń fenomenu yandere, gdzie miłość staje się pretekstem do morderstwa i eliminacji wszelkich rywalek. W dalszych strofach widzimy jej działanie: „He was standing near the lockers / Near the other girls / And their crazy neon curls / Not your ordinary stalker / If you to touch my bae / Then you’re gonna have to pay”. Narratorka nie jest zwykłą stalkerką; jest gotowa posunąć się znacznie dalej.

Piosenka wchodzi w szczegóły popełnianych zbrodni, co jest niezwykle niepokojące. Opis morderstwa na dachu – „Up on the roof / Baby, there’s no proof! / I’m gonna tie her noose / And then I’ll cut her loose! / Oh what a rush! / The waters in her lungs / I do it all for love / I do it all for love” – ukazuje nie tylko brak skruchy, ale wręcz perwersyjną radość z aktu przemocy. Wyrażenie „Oh what a rush!” sugeruje dreszczyk emocji i poczucie triumfu, a powtarzające się „I do it all for love” stanowi mroczne usprawiedliwienie jej czynów. Jej działania są motywowane jedynie chęcią zdobycia uwagi "senpaia", co podkreśla wers „Gossip, spread lies / Anything for his eyes / Senpai won’t you notice me? Yeah”.

Druga zwrotka opisuje kolejne morderstwo, tym razem z zimną kalkulacją: „She was hotter than a furnace / But her blood ran cold / And her body's been disposed / Nothing deeper than the surface / With a change of clothes / I will make sure no one knows”. Narratorka wykazuje się wyrachowaniem i planowaniem, nie pozostawiając dowodów i zacierając ślady. Scena, w której zastanawia się nad metodą zabójstwa – „I can’t decide / How she should die / Gasoline? Poisoning? / Or social suicide?” – doskonale oddaje jej psychopatyczną naturę. Podkreśla to również linia: „Don’t look at me - I’m just a schoolgirl / Simulating feelings like a demon in the real world”, która sugeruje, że jej niewinny wygląd to jedynie fasada, a w środku kryje się bezduszna istota, która naśladuje ludzkie emocje, będąc w rzeczywistości oderwaną od moralności.

Utwór jest przykładem dark popu lub otacore, gatunków często wykorzystujących motywy z popkultury. Griffinilla, pisząc teksty takie jak ten, wplata ironię i czarny humor w warstwę muzyczną, co dodatkowo potęguje niepokojące przesłanie piosenki. Mimo że polski cover utworu Akumy, wydany w 2016 roku, podkreślał jego chwytliwość i "wesołość" pomimo tematyki, to oryginalna piosenka ma za zadanie uderzać w słuchacza dysonansem między lekką melodią a brutalnymi słowami. Piosenka Griffinilli jest nie tylko komentarzem do fenomenu yandere, ale także wciągającą opowieścią o obsesji, szaleństwie i pragnieniu bycia zauważonym za wszelką cenę, nawet jeśli oznacza to pogrążenie się w otchłani przemocy. Ostatnie wersy: „High school bad times / Students dropping like flies / Have the coppers noticed me? No” zamykają narrację, wskazując na pozorną bezkarność i kontynuację jej mrocznych czynów.