„Overrated” zespołu Fried By Fluoride to utwór przesiąknięty głębokim poczuciem beznadziei, niezrozumienia i zrezygnowania z życia, doskonale oddającym mroczniejszą stronę ludzkiej psychiki. Sam zespół, będący projektem solowym, klasyfikuje się w gatunkach takich jak „epunk” czy „edgy garage rock”, czerpiąc inspiracje z undergroundowej sceny punkowej i grunge'u lat 90.. Ta estetyka doskonale współgra z surowym, bezkompromisowym przekazem piosenki.

Tekst rozpoczyna się od wyznania: „I wish you'd get me, I know you never could / You think I'm lazy, Always misunderstood”, które natychmiast wprowadza słuchacza w świat wewnętrznego osamotnienia podmiotu lirycznego. Czuje się on niezrozumiany przez otoczenie, zepchnięty do roli kogoś leniwego, podczas gdy jego problem leży znacznie głębiej. Dawne marzenia ustąpiły miejsca przerażającym wizjom autodestrukcji: „I used to have dreams, but they all went away / Replaced with visions of killing myself every day”. To mocne i bezpośrednie ujęcie myśli samobójczych podkreśla skalę rozpaczy.

Refren „Ooo-ooo-ooh, I just hate this / Everything sucks, life's overrated / Ooo-ooo-ooh, I can't take it / It's my life and I'm gonna waste it” jest kulminacją nihilizmu. Słowa „życie jest przereklamowane” stanowią centralny punkt utworu, wyrażając poczucie, że rzeczywistość nie spełnia oczekiwań, a wręcz jawi się jako bezwartościowa. Deklaracja „It's my life and I'm gonna waste it” to akt buntu, ale jednocześnie akt rezygnacji, świadomej decyzji o dryfowaniu w pustce, zamiast walki o cokolwiek. Ta cyniczna postawa, tak charakterystyczna dla nurtu epunk, w którym Fried By Fluoride się obraca, podkreśla poczucie bezsilności wobec otaczającego świata.

Druga zwrotka cofa nas w czasie, ukazując nostalgiczny „flashback” do prostszych dni: „Another flashback, a smile on my face / It was a good run, I really miss those days / When we played Zombies, and hung out at the store”. Wspomnienie beztroskich chwil, spędzanych na graniu w „Zombies” i spotkaniach ze znajomymi, kontrastuje z ponurą teraźniejszością, gdzie „Everyone's busy, and I'm so fuckin' bored”. To poczucie opuszczenia i chronicznej nudy pogłębia depresyjny obraz, sugerując, że brak sensu wynika również z utraty dawnych więzi i celów.

Powtórzenie frazy „I have no more hope left in store” trzykrotnie, a następnie jej rozwinięcie w „My life's a chore but I have no more” w bridge’u, jest zabiegiem potęgującym poczucie pułapki i ostatecznego braku nadziei. Życie staje się przymusem, ciężarem, a nie darem. Ostatnia sekcja utworu, gdzie podmiot liryczny wyznaje „Failing all my fuckin' classes / I don't wanna pass them / Everything's so bad, and I wanna quit”, ujawnia kolejny aspekt jego zrezygnowania – brak motywacji i załamanie w sferze akademickiej czy zawodowej. To konkretny przykład, jak ogólne poczucie „wszystko ssie” manifestuje się w codziennym życiu, prowadząc do kompletnej kapitulacji.

Utwór „Overrated” został wydany w 2023 roku, jako część albumu „In Excellent Order”. Cała twórczość Fried By Fluoride, która rozpoczęła się w sierpniu 2020 roku i szybko zyskała rozgłos, często charakteryzuje się „surowym aktywizmem w tekstach” i ma na celu „poruszenie ważnych kwestii społecznych oraz wspieranie niedoreprezentowanych mas”. W tym kontekście, „Overrated” może być interpretowane nie tylko jako osobisty krzyk rozpaczy, ale także jako komentarz do kondycji współczesnego społeczeństwa, w którym młodzi ludzie często czują się zagubieni, niezrozumiani i przytłoczeni, a ich nadzieje zostają zastąpione rezygnacją. Piosenka jest odzwierciedleniem wewnętrznego chaosu i bezkresnego zmęczenia, które prowadzi do całkowitego odrzucenia wartości życia, postrzeganego jako zaledwie „przereklamowane” doświadczenie.