Piosenka "Kombinacje" to jeden z wczesnych, kultowych utworów krakowskiej grupy hip-hopowej Firma. Zespół ten powstał w 2000 roku w Krakowie, a do jego głównych członków, którzy wzięli udział w nagraniach wszystkich albumów, należeli Roman „Bosski Roman” Lachowolski i Tadeusz „Tadek” Polkowski. Paweł „Popek” Mikołajuw również współtworzył zespół, a w składzie pojawiali się także raperzy z Legnicy: „Pomidor” i DJ „Kali” oraz „Boski”. Utwór "Kombinacje" znalazł się na nielegalu grupy wydanym w 2001 roku, który dał się poznać jako jeden z najbardziej hardcore'owych przedstawicieli polskiego hip-hopu.

Tekst utworu to barwny opis życia ulicy i sposobów na zarobek, często oscylujących na granicy prawa. Centralnym motywem jest tytułowe "kombinowanie" – niekoniecznie w pejoratywnym sensie, ale raczej jako zaradność, umiejętność odnalezienia się w trudnej rzeczywistości i osiągnięcia sukcesu. Już pierwsze wersy, "Ryzykuję gdy kombinuję / Nie tylko wtedy gdy skuna potrzebuję jak tlenu", jasno określają stawkę i motywację. Kombinowanie jest tu przedstawione jako nieodłączny element przetrwania, a nawet rozwoju, wykraczający poza doraźne potrzeby.

Charakterystyczne dla stylu Firmy jest bezpardonowe i bezpośrednie przedstawienie realiów, bez zbędnego upiększania. Wers "Wiem, że na dwóch uda się jednemu / Spytasz mnie dlaczego, spójrz na Monte kolego" odnosi się prawdopodobnie do metaforycznego podziału zysków, gdzie często tylko jeden z "kombinatorów" odnosi pełny sukces kosztem drugiego. Może to być również odniesienie do marki deserów Monte, gdzie jeden składnik dominuje nad drugim, choć jest to raczej luźna gra słów ze względu na twardy, uliczny kontekst utworu.

W piosence przewijają się liczne postaci i miejsca związane z Krakowem, co nadaje jej autentyczny, lokalny koloryt. Wspomniani "Popek, Zizi, Pomidor" to członkowie lub osoby bliskie grupie Firma. Popek, jako "brat", jest podkreślony jako stały partner w "kombinacjach". Odniesienie do "Floriańskiej" to znana ulica w Krakowie, część Drogi Królewskiej. "KRK 2001, hardcore dolina" to z kolei deklaracja tożsamości z Krakowem (KRK) i z undergroundową sceną hip-hopową, z której Firma wyrosła w 2001 roku.

Tekst dotyka również konfliktu z prawem i postaw wobec policji, co było częstym tematem w twórczości ulicznego rapu. "Jebać policyjne grupy" i szydzenie z policji to wyraz sprzeciwu wobec systemu. Fragment "W 144 są dobre wybuchy" jest intrygujący. Może odnosić się do konkretnego numeru autobusu, choć kontekst "wybuchów" sugeruje raczej metaforyczne znaczenie, np. udanych akcji czy zysków. Mógłby to być również, mniej prawdopodobnie, numer artykułu kodeksu karnego, choć nie pasuje to do natury "wybuchów". Znalezienie informacji o numerze 144 w kontekście Firmy jest trudne, a ogólne wyszukiwania sugerują raczej abstrakcyjne odniesienia.

Ciekawym wtrąceniem jest postać Andrzeja Mleczki, znanego polskiego rysownika i satyryka. Wersy "Utrudnia to artyzmem swym Andrzej Mleczko / Plakaty są wszędzie, wyluzuj Jędrek deczko" są prawdopodobnie ironicznym komentarzem do wszechobecności jego prac i ich często satyrycznego, czasem krytycznego spojrzenia na rzeczywistość, które mogło "utrudniać" życie osobom prowadzącym niekonwencjonalny styl życia. W kontekście utworu "Andrzej Mleczko" staje się symbolem szerszej, być może nieco purytańskiej, oceny społecznej, z którą bohaterowie piosenki się nie zgadzają, nawołując do "wyluzowania".

Piosenka ukazuje również brutalne aspekty ulicznego życia, takie jak kradzieże kieszonkowe ("dziesiony") czy konsekwencje nieudanych "kombinacji" ("Pomidora spotykam, ma opuchnięte ręce / Bo złapał jakiś przypał, jakiś buc go przyłypał"). Mimo to, przekaz jest jednoznaczny – grupa Firma na "kombinacji drodze" nagrywa kawałki i zarabia pieniądze, budując swoją pozycję w świecie hip-hopu. Powtarzający się refren podkreśla ten cel i drogę, którą obrali. Całość tworzy obraz świata, gdzie zaradność, lojalność wobec "ekipy" i umiejętność przetrwania są kluczowe, a moralne skrupuły często schodzą na dalszy plan.