Interpretacja Love Under Will - Fields Of The Nephilim

Love Under Will Fields Of The Nephilim to utwór, który z miejsca wciąga w gęstą atmosferę introspekcji i egzystencjalnej refleksji, charakterystyczną dla twórczości zespołu. Tytuł piosenki, Love Under Will, natychmiast przywołuje na myśl filozofię Thelemy Aleistera Crowleya, zwłaszcza jego centralne aksjomaty: "Czyń wedle swej woli, to całe Prawo" oraz "Miłość jest prawem, miłość podług woli". Chociaż Carl McCoy, frontman Fields Of The Nephilim, w jednym z wywiadów przyznał, że luźno zgadza się z podobieństwem do tych filozofii, podkreśla, że jego podejście jest bardziej indywidualne, a celem jego okultystycznych wierzeń jest przede wszystkim inspiracja twórcza, która z kolei inspiruje odbiorców zespołu. Tekst piosenki zdaje się eksplorować telemickie koncepcje, ale przez pryzmat osobistego doświadczenia, naznaczonego motywami śmierci, cierpienia, oczekiwania i dziedzictwa.

Utwór otwiera się mocnym, niemal desperackim wyznaniem: "Need to be alone tonight / Smother me or suffer / Lay down I'll die tonight / Smother me or suffer". Te słowa sugerują głębokie poczucie wyczerpania, pragnienie izolacji, a nawet swoistej ucieczki od bólu istnienia poprzez śmierć lub znieczulenie. Powtarzające się "Smother me or suffer" (Udusić mnie albo cierpieć) ukazuje tragiczną dychotomię, gdzie jedyną alternatywą dla agonii jest zanik. To wołanie o ostateczny spokój, nawet jeśli ma on nadejść wraz z końcem. Jednak nawet w obliczu tej mrocznej wizji pojawia się promyk nadziei i troski o przyszłość: "When I'm gone wait here / Discover all of life's surprises / When I'm gone wait here / I'll send my child my last good smile". Ten fragment wprowadza motyw dziedzictwa i transcendencji. Podmiot liryczny, choć zmierza ku swojemu końcowi, pragnie, by jego dziecko trwało i odkrywało "niespodzianki życia". Ostatni "dobry uśmiech" to symbol pożegnania pełnego miłości i nadziei, przekazujący wolę przetrwania i poznania światu, który on sam opuszcza.

Druga zwrotka rozwija te idee, zmieniając "life's surprises" na "earth's surprises". Przejście "If you pass through my soul tonight / Gather all his troubles / Tomorrow's long with eternal night / Gather for tomorrow" może odnosić się do przekazania duchowego obciążenia lub mądrości. "Wieczna noc" symbolizuje śmierć, ale "zbieranie na jutro" sugeruje gotowość na to, co nadejdzie, być może w innym wymiarze lub poprzez potomstwo. Interpretacje tekstu na SongMeanings wspominają o koncepcji "Czerwonego Rytu" Petera J. Carrolla z dziedziny magii chaosu, gdzie umierający mag może próbować reinkarnować w swoje własne dziecko, aby kontynuować "Wielkie Dzieło". To nadaje nowej głębi pożegnaniu z dzieckiem, sugerując, że jest to nie tylko fizyczne pożegnanie, ale też akt przeniesienia woli i celu.

Kluczowym momentem w tekście jest refren: "Between the cracks and hollows / The earth is good the earth is good". W kontekście mrocznych, często nihilistycznych tonów obecnych w twórczości Fields Of The Nephilim, to stwierdzenie o dobroci ziemi jest zaskakujące i niezwykle potężne. Może to oznaczać odnalezienie ukojenia i nadziei w samej naturze, w jej fundamentalnej, pierwotnej sile, nawet pośród pęknięć i pustki egzystencji. Jest to afirmacja życia i jego podstaw, mimo wszechobecnego cierpienia.

Powtarzające się prośby: "Lay down lay down lay down for me / Lay down lay down lay down with me" mogą być interpretowane jako pragnienie towarzystwa w ostatniej chwili, prośba o współczucie lub ostateczne zjednoczenie, które jest również częścią "miłości podług woli". W filozofii Thelemy, miłość nie jest ograniczona do relacji romantycznych, ale obejmuje wszystkie formy połączeń i interakcji, w tym miłość do siebie, współczucie dla innych i miłość do własnej pracy lub praktyki duchowej. Jest to siła zjednoczenia, która, kierowana prawdziwą wolą, staje się autentycznym wyrazem duchowej natury jednostki.

Finałowe wersy: "hey embrace me someone's gonna suffer / Lay lay lay it on lay lay lay it on me / Sweet dreams my angel at last good bye / Sweet dreams" zamykają utwór w poczuciu nieuchronności cierpienia, ale także z łagodnym, ostatecznym pożegnaniem. Przyjęcie cierpienia ("Lay it on me") może być postrzegane jako akt woli, świadomego pogodzenia się z losem, co jest zgodne z telemicką ideą "miłości podług woli" – nie jako ślepej siły, lecz jako ukierunkowanej przez indywidualną, prawdziwą wolę. "Sweet dreams my angel at last good bye" to osobiste, czułe pożegnanie z dzieckiem, które ma nadzieję na własne "słodkie sny", czyli spokojną i spełnioną przyszłość.

Piosenka "Love Under Will" znalazła się na drugim albumie studyjnym Fields Of The Nephilim, zatytułowanym The Nephilim, wydanym w 1988 roku. Została również umieszczona na kompilacji Revelations z 1993 roku i Fallen z 2002 roku, choć ten ostatni album, będący zbiorem nieautoryzowanych, częściowo niedokończonych demówek, został zdyskredytowany przez zespół. Wersja koncertowa utworu pojawiła się na bonusowym dysku Fallen. Muzycznie, utwór charakteryzuje się monumentalnym riffem i wokalem Carla McCoya, który oscyluje między miękkim, wręcz pielęgnującym tonem w zwrotkach a potężniejszym, gardłowym śpiewem w refrenie, zachowując przy tym wrażliwość i emocje. Całość jest naznaczona Lovecraftowskim poczuciem nihilizmu, ale jednocześnie oferuje realizację, że "ziemia jest dobra", co stanowi kontrapunkt dla ogólnego mroku. Carl McCoy znany jest z tego, że jego teksty są bardzo osobiste i nie musi dzielić się swoimi opiniami z nikim innym w zespole, co podkreśla głębię i autentyczność tej interpretacji. Mimo upływu lat, "Love Under Will" pozostaje jednym z najbardziej lubianych i wpływowych utworów Fields Of The Nephilim, inspirując inne zespoły i budując wokół siebie kult.