Interpretacja Ascension Of The Spirit - Evanescence

„Ascension Of The Spirit” Evanescence to utwór, który wymyka się konwencjonalnym ramom piosenki, stanowiąc fascynujące świadectwo wczesnej, eksperymentalnej fazy zespołu. Pochodzący z ich drugiego EP, Sound Asleep EP (znanego również jako Whisper EP), nagranego w 1999 roku, jest to niezwykle długi, prawie dwunastominutowy utwór, który w przeważającej mierze składa się z ciszy. Nie jest to typowy utwór z wokalem Amy Lee, ani z rozbudowaną warstwą instrumentalną od samego początku. Zamiast tego, jego „tekst” to krótki dialog, który pojawia się dopiero po blisko trzech minutach ciszy, a właściwa muzyka rozpoczyna się dopiero około ósmej minuty.

Tajemnicze słowa: „Goodbye son, be nice to God. I made you bologna and mustard, with the edges cut off, just the way you like it” w rzeczywistości nie zostały napisane przez członków Evanescence. Jest to samplowany fragment dialogu z filmu „My Boyfriend’s Back” z 1993 roku. Ten element jest kluczowy dla interpretacji utworu, ponieważ sugeruje celowy wybór i kontekst. Słowa te, wypowiedziane przez postać matki do syna, są pożegnaniem z wyraźnym odniesieniem do Boga i prozaicznym, matczynym gestem troski – przygotowaniem ulubionego posiłku. Pożegnanie to, biorąc pod uwagę odniesienie do Boga, może być interpretowane jako ostatnie pożegnanie przed podróżą w zaświaty, odejściem lub śmiercią. Kontrast między powagą „bądź miły dla Boga” a zwyczajnością kanapki z polędwicą i musztardą, bez skórek, „tak jak lubisz”, podkreśla ludzką próbę radzenia sobie z ostatecznością i niewiadomą poprzez utrzymanie rutyny i miłości. To intymne, pełne troski i nieco nostalgiczne pożegnanie, z elementem pośmiertnej prośby, wprowadza w utwór głęboki wymiar refleksji nad stratą i przemijaniem.

Tytuł utworu, „Ascension Of The Spirit” (Wniebowstąpienie Ducha), doskonale rezonuje z tym samplowanym dialogiem. Sugeruje duchową podróż, przejście, lub wzniesienie się duszy. Pożegnanie matki z synem staje się symbolicznym aktem uwolnienia ducha, a jednocześnie wyrazem wiecznej więzi. Fakt, że tak dużą część utworu wypełnia cisza, może symbolizować pustkę po stracie, czas refleksji, oczekiwania lub samotności towarzyszącej takiemu przejściu. Cisza zmusza słuchacza do wsłuchania się w przestrzeń między dźwiękami, do kontemplacji słów i ich ukrytego znaczenia. Gdy w końcu pojawia się muzyka, po długim okresie niemal absolutnej ciszy, staje się ona subtelna, instrumentalna, budująca nastrój mistycyzmu i melancholii. To jak rozwijanie się świadomości lub podróż ducha po opuszczeniu ciała, gdzie dźwięki stają się jego przewodnikiem.

Amy Lee, w wywiadach, często podkreślała, że muzyka Evanescence zawsze dotyka głębokich, osobistych tematów, szukając odpowiedzi, a nie narzucając ich. Nawet w swoich wczesnych kompozycjach, takich jak ta, zespół eksplorował mroczne i emocjonalne rejony, które stały się ich znakiem rozpoznawczym. „Ascension Of The Spirit”, choć nietypowe, jest doskonałym przykładem tej wczesnej artystycznej swobody i poszukiwań. Utwór ten, współtworzony przez Amy Lee i Bena Moody’ego, jest uznawany za pierwszy instrumentalny utwór nagrany przez Evanescence, co podkreśla jego eksperymentalny i formatywny charakter w ich dyskografii. Pokazuje, że od samego początku zespół był gotowy wykraczać poza konwencje, używając dźwięku (i jego braku) do opowiadania historii i wywoływania głębokich emocji.

Wersje utworu krążące wśród fanów bywały często skrócone, co pozbawiało je długich fragmentów ciszy i samplowanego dialogu, sprawiając, że pełna, oryginalna wizja artystyczna była trudniejsza do znalezienia. Tym samym „Ascension Of The Spirit” pozostaje intrygującym, wczesnym klejnotem w dorobku Evanescence, ukazującym ich wrażliwość na tematykę duchową, emocjonalną głębię i chęć eksperymentowania z formą, nawet jeśli dzieje się to poprzez ciszę i pozornie proste słowa z obcego źródła. To hymn do refleksji nad tym, co niewypowiedziane, ulotne i wieczne.