Interpretacja Matylda - Dawid Podsiadło

"Matylda" Dawida Podsiadły to utwór z albumu "Małomiasteczkowy" z 2018 roku, który, choć nie był oficjalnym singlem, zyskał ogromną popularność i stał się jednym z największych przebojów artysty. Piosenka porusza temat hejtu i słownej agresji, z którą podmiot liryczny zmaga się każdego dnia w internecie. Dawid Podsiadło w tekście utworu opisuje "cyfrowych cwaniaków" i "panów klawiatur", którzy wylewają swój gniew online.

Początkiem inspiracji do powstania utworu była osobista, nieprzyjemna sytuacja. Podsiadło wyznał w podcaście "Podsiadło & Kotarski", że ktoś zostawił na jego samochodzie kartkę z wulgarnym napisem. Odebrał to bardzo personalnie, co go zdenerwowało i skłoniło do przelania emocji na papier. Pierwotnie cytat był dosłowny, ale później artysta zamienił wulgaryzmy na "kije w oko". Stąd w pierwszym wersie pojawia się ironiczne "kije w oko będzie wkładał, tylko że przez samo "H"". To subtelne nawiązanie do hejterów, którzy z ukrycia, pod płaszczykiem anonimowości ("cyfrowych cwaniaków"), potrafią wyrządzić psychiczną krzywdę, nie ponosząc konsekwencji. Podmiot liryczny przyznaje, że "atakuj, atakuj, mam to co dnia", co podkreśla powszechność i uciążliwość tego zjawiska.

W refrenie utworu pojawia się tajemnicza postać Matyldy, która jest kluczem do pełniejszej interpretacji. Dawid Podsiadło wielokrotnie wyjaśniał, że Matylda nie jest realną osobą z jego życia, lecz postacią fikcyjną, inspirowaną Matyldą z kultowego filmu "Leon Zawodowiec". Wcielona przez młodą Natalie Portman, filmowa Matylda jest symbolem niezwykłej siły, odwagi, determinacji i niezłomności, pomimo swojego młodego wieku i trudnych doświadczeń życiowych. Podsiadło zafascynował się tym, jak 12-letnia dziewczynka potrafiła być oparciem dla płatnego zabójcy, co idealnie pasowało do jego tekstu. W piosence Matylda staje się metaforą wewnętrznej siły, mechanizmu obronnego, a nawet alter ego, które pomaga podmiotowi lirycznemu radzić sobie z agresją i nienawiścią.

"To Matylda podlewa mi dzisiaj sad / Nigdzie nie idę sam" – te słowa sugerują, że Matylda symbolizuje nadzieję i pielęgnuje to, co dobre, co chroni przed zniszczeniem emocjonalnym. Jednak dalsze wersy, "Chce mi dzisiaj w prezencie od siebie dać / Ten wybuchowy dar" oraz "Jedną ręką skutecznie wyrywa chwast", ukazują także jej bardziej radykalną, wręcz bezkompromisową stronę. Jest to siła, która pozwala nie tylko przetrwać, ale i aktywnie usuwać negatywne wpływy. Podmiot liryczny, choć z natury nie jest agresywny ("Nie umiem przecież bić"), w fantazjach o konfrontacji z hejterami marzy o możliwości wymierzenia "pięścią gorącą jak stal" "surowego werdyktu". Przyznaje, że "Wiem dobrze, że przemoc to najsłabsza z kart / I do mojej talii pasuje jak żart", jednak pragnie móc "pokonać wszystkich złych". Ta wewnętrzna walka między pacyfizmem a pragnieniem sprawiedliwości, nawet w brutalnej formie, stanowi sedno utworu. Matylda w tej interpretacji jest uosobieniem tej ukrytej, gotowej do walki, ale jednocześnie kontrolowanej, siły.

Ciekawostką jest, że melodia refrenu Matyldy nie powstała w głowie Dawida Podsiadły. Pierwotnie Bartek Dziedzic, producent albumu, podśpiewywał coś, co brzmiało jak "It's been love, it's been love". Podsiadło od razu skojarzył to z Matyldą i, mimo początkowego sceptycyzmu Dziedzica co do połączenia zwrotek o hejcie z filmową postacią, postawił na swoim, wierząc, że "ma to sens". Okazało się, że miał rację, a piosenka, będąca mostem między światem filmu a muzyką, stała się dla wielu słuchaczy hymnem wewnętrznej siły i determinacji w obliczu trudności. Sam Podsiadło podkreśla, że Matylda to symbol resilience – umiejętności podnoszenia się po upadkach i znajdowania w sobie mocy do działania.