Piosenka "I've Got 5 On It" autorstwa Luniz, wydana w maju 1995 roku jako główny singiel z ich debiutanckiego albumu Operation Stackola, jest kultowym hymnem, który zdefiniował pewien aspekt kultury hip-hop Zachodniego Wybrzeża w latach 90.. Tytuł i refren utworu odnoszą się do powszechnej praktyki dzielenia się kosztami zakupu marihuany, zazwyczaj "dime bag" kosztującej 10 dolarów, gdzie każda osoba wykłada po pięć dolarów. To właśnie to codzienne, ale wówczas rzadko opisywane w rapie zjawisko stało się inspiracją dla Yukmoutha i Knumskulla. Jak wspomina Yukmouth, w czasach, gdy wszyscy raperzy śpiewali o byciu na haju, nikt nie mówił o tym, co trzeba zrobić, żeby się na nim znaleźć, zwłaszcza gdy było się młodym i spłukanym.

Tekst piosenki, podzielony między Yukmoutha i Knumskulla, to zbiór anegdot i obserwacji dotyczących palenia marihuany, picia alkoholu i unikania "pasożytów", którzy chcą korzystać za darmo. Yukmouth otwiera wersy z jasnym stwierdzeniem: "Kinda broke so ya know all I gots five, I got five". Podkreśla swoją oszczędność, jednocześnie nawiązując do palenia "jointów jak Cypress Hill", co jest odniesieniem do innej słynnej grupy hip-hopowej znanej z zamiłowania do marihuany. W swoich wersach Yukmouth opisuje typowe scenariusze: od kradzieży "doobies" po rytuał dzielenia się jointem, ale tylko wtedy, gdy wszyscy się dołożą. Jego tekst jest pełen dynamicznych obrazów – "Beatin' my chest like King Kong" – i humorystycznych ostrzeżeń przed "vacuum lungs", czyli ludźmi, którzy wypalają wszystko, nie dokładając się do kosztów. "Unless you pull out the fat, crispy / Five dollar bill on the real before it's history" to kluczowa linia, która ugruntowuje centralny motyw utworu: płać albo nie pal.

Knumskull kontynuuje ten temat, dodając do niego swoje własne doświadczenia. Mówi o paleniu tak intensywnie, że joint "be burnin' my hand", a także o tym, że "Hoochies can hit, but they know they got to pitch in". W jego zwrotkach pojawiają się również odniesienia do szerszego kontekstu życia na ulicy, w tym konieczności "whiz test" dla kuratora sądowego (P-O), co sugeruje, że ich styl życia ma swoje konsekwencje. Knumskull przyznaje, że "An everytime we with Chris that fool rollin up a fattie, / But the Tanqueray straight had me," co wskazuje na mieszankę używek i towarzyszące im rozluźnienie. Tekst piosenki nie idealizuje zażywania narkotyków, lecz przedstawia je jako część codziennej rzeczywistości, z jej zasadami, kosztami i zagrożeniami.

Piosenka ma zaskakująco bogatą historię sampli, które przyczyniły się do jej charakterystycznego, melancholijnego brzmienia. Główny motyw melodyczny pochodzi z utworu "Why You Treat Me So Bad" grupy Club Nouveau z 1987 roku. Jednakże, sama melodia ma jeszcze starsze korzenie, pojawiając się wcześniej w piosence "Thinkin' About Ya" zespołu Timex Social Club, w którym występował Michael Marshall, piosenkarz R&B, który wykonał słynny hook w "I've Got 5 On It". Producent Tone Capone celowo spowolnił i przerobił ten beat, dodając dzwonki, głosy i scratche, aby uzyskać bardziej "upfrontowy" dźwięk, usuwając nadmierny pogłos. W wywiadach zarówno Yukmouth, jak i Tone Capone podkreślali, że chcieli, aby Marshall, którego Talent Capone dobrze znał, miał szansę zabłysnąć. Co ciekawe, Marshall przyznaje, że to Luniz przyszli z frazą "I got five on it", ale resztę refrenu on zmienił, aby był mniej "zagmatwany" i bardziej chwytliwy.

"I've Got 5 On It" szybko stało się masowym hitem. Dotarło do 2. miejsca w Niemczech, 3. w Wielkiej Brytanii i 8. w Stanach Zjednoczonych. Zostało pokryte platyną przez RIAA, sprzedając ponad milion kopii w USA. W 2022 roku Pitchfork umieścił utwór na liście "250 najlepszych piosenek lat 90.". Piosenka zyskała drugie życie i nową falę popularności dzięki Jordanowi Peele’owi, który wykorzystał ją w swoim horrorze "Us" z 2019 roku. Oryginalna wersja pojawia się w scenie samochodowej, a później, w kulminacyjnym momencie filmu, usłyszeć można jej upiorny, spowolniony i zaaranżowany na smyczki remix, znany jako "Tethered Mix", który stał się leitmotifem. Peele określił piosenkę jako "klasyk hip-hopu Bay Area" i stwierdził, że ma ona "wrodzoną enigmatyczną energię" i "nawiedzający element", co czyniło ją idealną do filmu grozy. Sam Yukmouth przyznaje, że Jordan Peele uważał utwór za "creepy", choć on sam nigdy tak o nim nie myślał, jednak spowolniona wersja faktycznie nabrała "spooky" charakteru, jak z horroru o Freddym Kruegerze.

W wywiadach Luniz wspominali, że nie spodziewali się tak ogromnego, globalnego sukcesu. Yukmouth powiedział, że wszystko, czego chcieli, to puścić piosenkę w lokalnym radiu. Początkowo stworzyli utwór pod koniec 1993 roku i "schowali go" aż do wydania w 1995 roku. Knumskull wspominał, że utwór powstał, gdy on i Yukmouth mieli tylko po pięć dolarów i chcieli kupić trochę trawki, co było inspiracją do stworzenia piosenki o dzieleniu się kosztami. Dodał również, że podczas jednej z tras koncertowych, występując w Houston Astrodome przed ponad 50 tysiącami ludzi, poprosił publiczność o podniesienie zapalniczek. Widok tylu świateł był dla niego niezapomniany. Pomimo tematyki związanej z narkotykami, użycie slangu sprawiło, że piosenka mogła dotrzeć do szerszej publiczności, która początkowo postrzegała ją jako chwytliwą linię, nie do końca rozumiejąc jej pełne, "explicit" przesłanie. Fraza "I got five on it" stała się uniwersalna, używana w kontekście współfinansowania czegokolwiek, od piwa po benzynę. To świadectwo, jak utwór Luniz, zakorzeniony w specyficznej rzeczywistości Bay Area, przekroczył lokalne granice, stając się ponadczasowym klasykiem hip-hopu.