Interpretacja utworu "Purple Hills (Censored)" grupy D12, wydanego w 2001 roku na debiutanckim albumie Devil's Night, to podróż w głąb chaotycznego i mrocznego świata uzależnień, halucynacji oraz prowokacyjnego humoru, który stał się znakiem rozpoznawczym D12 i Eminema. Piosenka, której oryginalny tytuł brzmiał "Purple Pills", została ocenzurowana na potrzeby radiowe ze względu na liczne odniesienia do narkotyków i seksu, co doprowadziło do zmiany "pills" na "hills" w refrenie i znacznych modyfikacji tekstu w innych fragmentach. Ten zabieg cenzorski, paradoksalnie, dodatkowo podkreślił kontrowersyjną naturę utworu i jego bezkompromisowe przesłanie.

Centralnym motywem utworu jest poszukiwanie ucieczki od rzeczywistości, reprezentowanej przez tajemnicze, euforyczne "blue and yellow purple hills". Refren, śpiewany przez Eminema, sugeruje, że żadne inne środki, ani "uppers", ani "downers", ani nawet "mushroom mountain", nie mogą się równać z tym wyjątkowym, odmiennym stanem świadomości. To wywyższenie narkotycznego odurzenia nad wszystko inne jest zarówno wyrazem głębokiego uzależnienia, jak i swoistą, czarną ironią, mającą zszokować i sprowokować słuchacza. Sam Eminem, wielokrotnie otwarcie mówił o swoich własnych zmaganiach z uzależnieniem od leków na receptę, w tym Vicodinu, Valiumu i Ambienu, które, jak przyznał w wywiadzie dla The New York Times w 2009 roku, brał, aby "czuć się normalnie" a nie "na haju". Jego uzależnienie nasiliło się zwłaszcza po śmierci jego przyjaciela i członka D12, Proofa, w 2006 roku, kiedy to, jak sam opowiedział magazynowi XXL, jego użycie narkotyków "poszybowało w górę", przyjmując od 75 do 80 tabletek Valiumu na noc.

W zwrotce Eminema widać charakterystyczne dla jego alter ego Slim Shady'ego połączenie makabrycznego humoru i brutalnej szczerości. Odniesienia do jego matki z Valiumem w dłoni ("Cool, calm, just like my mom / With a couple of valium inside her palm") od razu rzucają światło na rodzinny kontekst jego własnych problemów z używkami. Następnie artysta maluje obraz halucynogennego, pełnego agresji tripu, gdzie widzi "dumb shit start happenin'" pod wpływem grzybków ("These shrooms make me hallucinate"). W jego tekście, agresja jest zniekształconym odzwierciedleniem wewnętrznego chaosu, a rzucanie wyzwaniami w stronę słuchacza ("Not weed I meant coke dumb ass sit down") to bezpośrednia prowokacja, mająca na celu wciągnięcie odbiorcy w świat D12, gdzie granice są zacierane.

Zwrotka Kunivy i Kon Artisa (Mr. Portera) pogłębia obraz narkotycznego szaleństwa. "He's upstairs naked with a weapon drawn" to wizja paranoi, a wizualne halucynacje ("You see me stepping on these leprechauns? / It gotta be acid cuz the X is gone") podkreślają intensywność odurzenia. Wymienianie kolejnych substancji, takich jak kwas, ekstazy, mezcalina, "Red pills, blue pills, and green / Big pills (That's ill) / Mescaline", ukazuje niemal encyklopedyczne spektrum zażywanych narkotyków i poszukiwanie coraz to nowych, mocniejszych doznań. Podkreślają brak kontroli i lekkomyślne podejście do życia pod wpływem używek.

Refren "Dirty Dozen / 80 of us / Shady brothers / Ladies love us" nawiązuje do tożsamości grupy D12, której nazwa, "Brudny Tuzin", wywodzi się z idei, że każdy z sześciu członków ma swoje alter ego, co w sumie daje dwanaście "osobowości". Liczba "80 of us" symbolizuje szerszą "rodzinę" i entourage otaczający zespół. Werset "That's why our baby mothers / Love us but they hate each other / They probably wanna take each other out / And date each other" to gorzka refleksja na temat skomplikowanych relacji osobistych i ich konsekwencji, która często towarzyszy takiemu stylowi życia.

Zwrotka Proofa, który był współzałożycielem D12 i bliskim przyjacielem Eminema, jest szczególnie mroczna. Opisuje zażywanie pigułek i kokainy, prowadzące do intensywnych, wręcz nadludzkich halucynacji ("Thought it was Incredible I killed the Hulk") oraz samobójczych pragnień ("I overdose / When I pack up my nose with coke"). Ta część tekstu wyraża pragnienie ucieczki od rzeczywistości w najbardziej ekstremalny sposób, ocierając się o śmierć. Proof, który tragicznie zginął w 2006 roku, często pisał o tych mrocznych aspektach, a jego teksty w "Purple Hills" stanowią ponure proroctwo.

Swifty kontynuuje motyw niekontrolowanego zażywania substancji, wspominając o czterech tabletkach Ecstasy naraz ("I pop four E's at one time") i ślady po igłach ("Because our arms show tracks"), co może sugerować użycie dożylne. Jego motywacja do rapowania ("Why the hell you niggas think I rap? / I do it just to get your company hijacked") ukazuje rapowanie jako środek do celu – finansowania uzależnień i utrzymania chaotycznego stylu życia. Odmowa wyboru narkotyków ("And I don't give a damn if they white or blue") i odwołanie do palenia marihuany z odkurzacza ("Even smoke weed outta vacuums") podkreślają desperację i brak granic.

Ostatnia zwrotka Bizarre'a, z jego typowym, ekstremalnym i często groteskowym stylem, przenosi słuchacza na rave'ową imprezę. Mieszanka chronicznego palenia marihuany, ginu z tonikiem, kwasu, heroiny i mescaliny tworzy obraz totalnego odurzenia ("High off chronic / Gin and tonic demonic / Body smelt like vomit"). Bizarre z premedytacją epatuje wulgarnością i perwersją, celowo szokującymi odniesieniami do seksu, co jest zgodne z jego publicznym wizerunkiem i tym, co w wywiadach często określał jako swoje "szokujące" podejście do rapu. Linia "Drugs kill (Yeah, right) / Bitch I'm for real" jest kulminacją cynizmu i nihilizmu, odrzucającą wszelkie ostrzeżenia.

"Purple Hills", pomimo swojej szorstkości i prowokacyjności, stanowi lustro dla pewnej subkultury i czasu, w którym powstała. Album Devil's Night, wydany 19 czerwca 2001 roku, był pierwszym albumem wydanym pod szyldem Shady Records i Interscope Records. Jak zauważono w artykule na Reddit z lipca 2018 roku, "Purple Pills" było jednym z niewielu wczesnych utworów hip-hopowych, które tak otwarcie mówiły o używaniu narkotyków, w przeciwieństwie do ich sprzedaży, co, zdaniem niektórych fanów, otworzyło drzwi dla innych artystów do poruszania tego tematu w mainstreamie. Sam Eminem, który od wielu lat jest trzeźwy, od 2007 roku po przedawkowaniu metadonu, dziś otwarcie mówi o negatywnych konsekwencjach uzależnień i przekazuje pozytywne przesłanie o powrocie do zdrowia, co widać w jego późniejszej twórczości. Jednak w 2001 roku "Purple Hills" było odważnym, choć mrocznym, świadectwem chaosu i poszukiwania ulgi w destrukcyjnych ucieczkach od rzeczywistości. Emocje zawarte w piosence to mieszanka euforii, paranoi, agresji, nihilizmu i desperacji, doskonale oddająca skomplikowaną psychikę osób uwikłanych w nałóg, a jednocześnie stanowiąca ostry komentarz do otaczającej ich rzeczywistości.