Interpretacja El parricida de Canaan (Abraham) - Burghâsh

Utwór „El parricida de Canaan (Abraham)” autorstwa Burghâsh, hiszpańskiego zespołu Raw Black Metal, stanowi radykalną dekonstrukcję i ponowną interpretację biblijnej postaci Abrahama, odzierając ją z tradycyjnego nimbusu świętości i ukazując w świetle wyjątkowo krytycznym, a wręcz bluźnierczym. Tytuł, „Ojcobójca z Kanaanu (Abraham)”, sam w sobie jest potężną deklaracją, sugerującą, że postać uznawana za patriarchę trzech wielkich religii monoteistycznych jest w rzeczywistości sprawcą okrucieństwa i deprawacji.

Tekst piosenki rozpoczyna się od portretu Abrahama jako „nomady pustyni, głoszącego baśnie o swoim bogu”. To natychmiast obala ideę proroka czy wybrańca, przedstawiając go raczej jako wędrownego bajarza, którego „boskie” objawienia są jedynie opowieściami. Słowo „baśnie” (fabules) natychmiast podważa autorytet i prawdomówność jego przekazu, redukując go do poziomu fikcji lub oszustwa.

Dalej autorzy uderzają w samo sedno moralności, nazywając Abrahama „incestuos, żonatym ze swoją siostrą”. Jest to bezpośrednie odniesienie do historii Sary, która w Biblii jest przedstawiana zarówno jako żona, jak i przyrodnia siostra Abrahama (Rdz 20:12). Burghâsh podkreśla ten szczegół, by ukazać rzekomego założyciela wiary jako osobę uwikłaną w tabu, co ma podważyć jego moralny autorytet. Fakt bycia „wygnanym zewsząd” dodatkowo potęguje obraz odrzucenia i nieprzystosowania, kontrastując go z biblijnym obrazem Abrahama jako osoby prowadzonej przez Boga do ziemi obiecanej. Mimo to, Abraham „wierzy, że jest częścią ludu wybranego przez boga”. Ten kontrast między jego marginalnym statusem a wygórowanym mniemaniem o sobie stanowi oś ironii utworu.

Kolejne wersy uderzają w samą koncepcję „narodu wybranego”, redukując go do „zaledwie niewolników, którzy kastrują swoje dzieci”. To brutalne i szokujące zdanie odnosi się do praktyki obrzezania, która w tej interpretacji zostaje zrównana z okrutnym okaleczeniem, symbolem zniewolenia, a nie znakiem przymierza. Burghâsh celowo używa słowa „kastracja”, by podkreślić przemoc i odczłowieczenie, które wiąże z tym rytuałem, całkowicie odwracając jego tradycyjne, sakralne znaczenie.

Abraham jest następnie opisany jako „oszust bez woli, prowadzący lud, podczas gdy bez sprzeciwu wykonuje wszystkie szaleństwa swojego boga”. To ujęcie pozbawia go jakiejkolwiek agencji moralnej czy przywódczej, czyniąc go marionetką w rękach „szalonego boga”. Podkreśla to ślepe posłuszeństwo i brak krytycznego myślenia, które w tej perspektywie prowadzi do absurdu i okrucieństwa.

Kulminacją tej prowokacyjnej narracji jest zarzut: „szaleniec, który próbuje zamordować swojego pierworodnego w imię boga”. To oczywiste odniesienie do historii ofiarowania Izaaka, jednego z najbardziej kontrowersyjnych epizodów Starego Testamentu. Burghâsh nie idealizuje Abrahama za jego wiarę, lecz potępia go jako „szaleńca” (sonat), który podjął próbę ojcobójstwa, akcentując brutalność i irracjonalność czynu, a nie jego religijny wymiar.

Na koniec, utwór rzuca światło na dalsze losy potomków Abrahama, oburącz krytykując „pedofilskie kazirodztwa”. Wersy „by następnie, już jako dorosły, poślubić go z małą bratanicą” oraz „prorok pedofilskich kazirodztw” nawiązują do kolejnych wątków genealogicznych w Biblii, gdzie często dochodziło do małżeństw w bliskim pokrewieństwie. W tej interpretacji, te praktyki, być może akceptowalne w tamtych czasach, są przedstawione jako moralnie odrażające, celowo używając mocnego i pejoratywnego języka („pedofilskich kazirodztw”), by zszokować i zakwestionować moralne fundamenty postaci i narodu.

„El parricida de Canaan (Abraham)” to zatem nie tylko piosenka, ale manifest antyreligijny, który bezpardonowo atakuje świętości, demaskując je jako groteskowe i moralnie odrażające. Burghâsh, typowo dla gatunku Raw Black Metal, wykorzystuje język nienawiści i pogardy, aby celowo sprowokować i podważyć dogmaty wiary, przedstawiając Abrahama jako postać tragiczną, oszusta i szaleńca, a nie jako ojca narodu czy proroka. To tekst, który z premedytacją burzy ugruntowane mity, oferując mroczną, brutalną i bezlitosną alternatywną narrację.