„Teardrops” autorstwa Bring Me The Horizon to poruszająca eksploracja współczesnego kryzysu psychicznego, zanurzona w dynamicznym brzmieniu, które zespół doskonale opanował. Utwór, wydany jako czwarty i ostatni singiel z EPki „Post Human: Survival Horror” w październiku 2020 roku, jest głęboko osobisty dla wokalisty Olis Syeksa, który wielokrotnie podkreślał jego znaczenie. Piosenka, którą Sykes sam określa jako „klasyczny utwór Bring Me the Horizon, ale bez poczucia, że zrobiliśmy to już wcześniej”, zyskała uznanie zarówno za warstwę muzyczną, jak i liryczną.

W sercu interpretacji leży temat uzależnienia od technologii i mediów, który, według Syeksa, jest głównym źródłem współczesnych problemów psychicznych. W wywiadach Oli wyjaśniał, że w dzisiejszym świecie, zwłaszcza młodzież, zbyt przyzwyczaiła się do ciągłego napływu złych wiadomości z różnych kanałów, co prowadzi do „zalewania i odrętwienia” ich mózgów nadmiarem negatywnych informacji. „Force-feed our fear until our hearts go numb” doskonale oddaje to uczucie przymusowego konsumowania lęku, aż do utraty wrażliwości. Sykes uważa, że to właśnie ten mechanizm sprawia, iż „kompas moralny” społeczeństwa jest nieco „przesunięty”, ponieważ ludzie są tak znieczuleni na codzienne tragedie, że trudno im zrozumieć, jak właściwie na nie reagować.

Tekst piosenki maluje obraz osoby na skraju załamania, uwięzionej we własnej głowie. Fragment „Nothing makes me sadder than my head” bezpośrednio wskazuje na umysł jako źródło najgłębszego cierpienia. Oli Sykes przyznał, że utwór jest odzwierciedleniem jego własnych zmagań z depresją, lękiem i uzależnieniem, z których wyciągnęła go muzyka i wsparcie kolegów z zespołu. Należy wspomnieć, że te doświadczenia są również wizualizowane w teledysku, który Sykes wyreżyserował. W klipie wokalista tonie w wodzie, co symbolizuje jego walkę z depresją i pokusę ucieczki w substancje. Obrazy te mają oddać poczucie „utraty nadziei i poddania się pesymistycznemu stanowi umysłu”.

Refren „I'm running out of teardrops, let it hurt till it stops / I can't keep my grip, I'm slipping away from me” to kulminacja emocjonalnego wyczerpania. Brak łez nie oznacza braku bólu, lecz głęboką pustkę, z której nie można się już nawet wypłakać. Jest to poczucie rozpadu tożsamości, odsuwania się od samego siebie. Ta „pustka jest cięższa, niż myślisz” – fraza podkreślająca niewidzialny, przytłaczający ciężar wewnętrznego cierpienia. Sykes w wywiadach zaznaczał, że ta piosenka jest o tym, jak życie w dzisiejszym świecie, przesyconym informacjami i uzależnieniami, prowadzi do uczucia, że „wszystko jest tak spierdolone, ale ja nic nie czuję”.

Most piosenki, „Suicidal, violent tragic state of mind / Lost my halo, now I'm my own anti-christ”, to najmroczniejszy i najbardziej bezkompromisowy fragment. Odnosi się on bezpośrednio do myśli samobójczych i destrukcyjnych, co jest tematem rzadko poruszanym w tak otwarty sposób. Wyrażenie „straciłem aureolę, teraz jestem swoim własnym antychrystem” sugeruje utratę niewinności, czystości, a także poczucie bycia własnym wrogiem, samozniszczycielem. To symbolizuje wewnętrzną walkę i akceptację ciemniejszej strony siebie, wynikającej z ogromnego bólu. Oli Sykes podkreśla, że nikt nie chce umierać, ale ludzie potrzebują pomocy, by wydostać się z tego stanu. Przyznał, że jego koledzy z zespołu pomogli mu przezwyciężyć własne problemy, co symbolizuje finał teledysku, gdzie ręka jednego z członków zespołu wyciąga go z wody.

„Teardrops” to wołanie o pomoc i jednocześnie ostrzeżenie przed niebezpieczeństwami cyfrowej ery oraz ignorowania zdrowia psychicznego. Jest to utwór, który z bolesną szczerością opowiada o tym, jak łatwo można utknąć w cyklu negatywnych emocji i jak ciężka potrafi być niewidzialna walka z własnym umysłem. Piosenka, będąca częścią „Post Human: Survival Horror”, stanowi jeden z „hymnów gniewu”, które mają zaprosić słuchaczy do wspólnego poszukiwania rozwiązań problemów współczesnego świata, z jego nierównościami i zagrożeniami środowiskowymi, w czym Oli Sykes upatruje głębszy sens całego projektu.