Interpretacja Znak wahania - Bolis

Tekst piosenki "Znak wahania" autorstwa Bolis to głęboka, introspektywna podróż w sam środek ludzkiej niepewności i trudności w podejmowaniu decyzji. Utwór maluje obraz wewnętrznego rozdarcia, z którym zmaga się podmiot liryczny, stając przed wyborem między dwiema opcjami, określonymi symbolicznie jako „nie” i „tak”. To klasyczna dychotomia, która w życiu codziennym przybiera niezliczone formy, od spraw błahych po te o fundamentalnym znaczeniu.

Pierwsza zwrotka wprowadza nas w stan zawieszenia, gdzie "pusta rubryka" staje się metaforą nierozstrzygniętej przyszłości, miejsca, które ma być wypełnione wyborem. Podmiot liryczny przyznaje, że czas ten jest trudny, a "między nie a tak" kryje się jego cała egzystencja. Ważnym elementem jest tu rozróżnienie między rozumem a uczuciem: "jestem myślą - serce też ma ciszę". Sugeruje to, że racjonalne analizowanie sytuacji nie zawsze idzie w parze z intuicją czy wewnętrznym głosem serca, które w obliczu wahania pozostaje nieme, stłumione przez natłok myśli. Pragnienie "wybrać dobrze spośród opcji dwóch" i postawić sobie pytanie "wóz albo przewóz" (czyli wszystko albo nic, zdecydować się bez reszty) podkreśla dążenie do jednoznaczności i ucieczki od paraliżującej ambiwalencji.

Refren jest sercem utworu, wyrażającym najgłębsze pragnienie podmiotu lirycznego: osiągnięcie decyzji, której nie będzie się żałować. "Właściwą i zgodną aby nie żałować, swojego wyboru, co chcę już dokonać" – to manifest dążenia do autentyczności i wewnętrznego spokoju. Kluczowe jest tu pojęcie "znaku wahania" i jego przeciwieństwa – "znaku aprobaty". Bohater pragnie pozbyć się piętna niezdecydowania, zastępując je pewnością i przekonaniem o słuszności podjętej ścieżki. Czas, choć mógłby ułatwić wybór, jawi się jednak jako "druh niezdecydowanie", towarzysz, który nie pomaga, a jedynie przedłuża stan zawieszenia. To niezwykle trafna personifikacja, ukazująca, jak często zwlekamy z decyzjami, pozwalając czasowi upływać, a niezdecydowaniu okrzepnąć u naszego boku. Największym wrogiem w tym procesie okazuje się "on", czyli sam "druh niezdecydowanie", który "tłumi serca głos", uniemożliwiając wsłuchanie się w siebie i znalezienie wewnętrznej prawdy.

Druga zwrotka kontynuuje ten motyw, wskazując na powtarzalność i długotrwałość stanu wahania: "W pustej rubryce ciągle się kolejny znajduję czas - ja mu wydłużam w tym bycie". Podmiot liryczny zdaje sobie sprawę ze swojej roli w przedłużaniu tej sytuacji. Pojawia się tu również introspekcja: "Ety raz już tak pytam siebie bym, wiedział jak sercu nie dać krzywdę". To pytanie o to, jak podjąć decyzję, która nie skrzywdzi własnego wnętrza, która będzie zgodna z tym, co naprawdę ważne. Ważnym i plastycznym obrazem jest "nie chomikować a'la własne zwierzę o nazwie milczeń". To metafora gromadzenia w sobie niewypowiedzianych myśli, niewyrażonych uczuć, czy też unikania konfrontacji z własnymi wyborami poprzez bierność i milczenie. Zamiast tego, pojawia się ponowne wezwanie do "podjęcia decyzji", co jest powtórzeniem z pierwszej zwrotki, podkreślającym pilność i wagę tego aktu.

Piosenka "Znak wahania" jest zatem uniwersalnym hymnem o ludzkiej kondycji w obliczu konieczności wyboru. Mówi o wewnętrznym konflikcie, dążeniu do spójności i obawie przed błędem, który mógłby prowadzić do żalu. Podmiot liryczny szuka drogi do słuchania "głosu serca", mimo że "druh niezdecydowanie" nieustannie go tłumi. To opowieść o nadziei na ostateczne pozbycie się ciężaru niepewności i odnalezienie "znaku aprobaty" – wewnętrznej zgody na podjętą ścieżkę. Należy jednak zaznaczyć, że pomimo usilnych prób, nie udało się znaleźć żadnych konkretnych informacji, wywiadów ani ciekawostek dotyczących artysty o pseudonimie „Bolis” ani samego utworu „Znak wahania”. Interpretacja opiera się więc wyłącznie na dostarczonym tekście piosenki.