Interpretacja Deja Vu - Bob Taylor feat Alessia

Piosenka „Deja Vu” autorstwa Boba Taylora z udziałem Alessii, choć znana szerszej publiczności przede wszystkim w wersji z Inna, pierwotnie nosiła w sobie głos rumuńskiej wokalistki Alessii, co stanowi intrygującą warstwę jej historii. Utwór, który ukazał się w czerwcu 2009 roku, został napisany i wyprodukowany przez Sebastiana Baraca, Radu Bolfeę i Marcela Botezana, będąc typowym przykładem gatunku dance. Wokół jego powstania narosły kontrowersje związane z rekompensatą, co ostatecznie doprowadziło do zastąpienia wokalu Alessii. Jednak pierwotna wersja zdążyła już zdobyć popularność w Rumunii i była intensywnie grana w klubach, zanim doszło do zmian. Ta burzliwa geneza dodaje tekstowi głębi, sugerując ukryte znaczenia w warstwie lirycznej.

Tekst piosenki rozpoczyna się od wyznania: „I know I'm alive I'm feeling so blue / So take me away So take me with you” (Wiem, że żyję, czuję się taki smutny / Więc zabierz mnie stąd, zabierz mnie ze sobą). W tym prostym, lecz poruszającym stwierdzeniu, odnajdujemy motyw egzystencjalnego smutku i pragnienia ucieczki. Podmiot liryczny, pomimo świadomości własnego istnienia, odczuwa głęboki marazm, z którego chce zostać wyrwany. Nie szuka samowystarczalnego rozwiązania, lecz aktywnego działania ze strony drugiej osoby – „So take me away, So take me with you”. Jest to prośba o ratunek, o przeniesienie w inną rzeczywistość lub stan emocjonalny, co idealnie wpisuje się w taneczny charakter utworu, gdzie muzyka często pełni funkcję eskapistyczną.

Następnie pojawia się enigmatyczna „Hey mistery girl I'm falling for you / I'm ready tonight The last Deja Vu” (Hej, tajemnicza dziewczyno, zakochuję się w tobie / Jestem gotów dziś wieczorem, ostatnie Deja Vu). Postać „tajemniczej dziewczyny” staje się centralnym punktem narracji. To ona jest nadzieją na odmianę, na wyjście ze stanu „blue”. Podmiot liryczny jest na nią otwarty, gotowy na to nowe doświadczenie. Fraza „The last Deja Vu” jest szczególnie intrygująca. Czy oznacza to, że ma dosyć powtarzających się, znajomych, ale niechcianych uczuć lub sytuacji? Że pragnie, aby to konkretne doświadczenie – zakochanie się w tajemniczej dziewczynie i wynikające z niego emocje – było ostatnim razem, kiedy czuje to znajome, a jednak nowe uczucie, zanim wejdzie w zupełnie nowy etap? A może odnosi się do ostatniego w serii powtarzających się, negatywnych "deja vu", które chce przerwać dzięki tej nowej relacji? Może to być metafora ostatecznego przełomu, gdzie znajome uczucie powtarzalności zostanie zastąpione czymś prawdziwie świeżym i ekscytującym.

Refren utworu, śpiewany z dużą dawką energii, doskonale oddaje taneczny i klubowy charakter piosenki: „No no no no no no no fire no fire eyes / I wanna feel the music higher and touch the ski / No no no no you drive me crazy you crazy boy / I wanna leave with you a deja vu”. Choć Alessia śpiewała wersję z "mistery girl", refren z "crazy boy" (który jest cytowany w wynikach wyszukiwania również w kontekście Alessii) może być interpretowany jako odwrócenie ról lub wewnętrzny dialog, a także jako element dance'owego utworu, gdzie płeć podmiotu lirycznego bywa płynna, a tekst często uniwersalny. W tym kontekście, „no fire no fire eyes” może symbolizować pragnienie ucieczki od intensywnych, być może bolesnych emocji, od "płonących oczu" przeszłych doświadczeń. Podmiot liryczny dąży do czegoś transcendentnego, pragnie poczuć muzykę „higher and touch the ski” (wyżej i dotknąć nieba), co jest klasyczną metaforą uniesienia, euforii i wolności, często towarzyszącej doznaniom muzycznym i tanecznym. Owo „you drive me crazy you crazy boy” (doprowadzasz mnie do szaleństwa, ty szalony chłopcze) świadczy o silnym wpływie drugiej osoby, o intensywności rodzącego się uczucia, które choć nieco niepokojące, jest pożądane jako katalizator zmian. Finałowa linijka refrenu, „I wanna leave with you a deja vu” (Chcę zostawić z tobą deja vu), sugeruje, że podmiot liryczny chce współtworzyć to "deja vu" z nową osobą, ale nie jako powtórzenie przeszłości, lecz jako nowe doświadczenie, które ma w sobie coś znajomego, ale jest odmienione przez wspólną relację. To może być chęć doświadczenia znajomej intensywności, ale tym razem w sposób pozytywny i świadomy, z kimś, kto wzbudza tak silne emocje.

Powtórzenie zwrotki „I don't wanna live I'm feeling so blue / So take me away So take me with you / Hey mistery girl I'm falling for you / I'm ready tonight The last Deja Vu” po raz kolejny podkreśla desperację i głęboką potrzebę zmiany. Linia „I don’t wanna live” jest jeszcze mocniejsza niż „I know I’m alive”, co wzmacnia poczucie przytłoczenia i pragnienia totalnej transformacji. Powtórzenie refrenu dodatkowo utrwala przekaz o intensywności pragnień i emocji.

Charakterystyczne "La la la la la la..." w środku i na końcu utworu to nie tylko element melodyczny, ale i wyraz uwolnienia, swoiste katharsis. Może symbolizować moment, w którym słowa stają się zbędne, a same dźwięki wyrażają całą gamę uczuć – od melancholii po euforię, od smutku po szaleństwo.

Patrząc na kontekst powstania piosenki, fakt, że Alessia, a później Inna, zaśpiewały ten sam tekst, dodaje warstwę deja vu do samej historii utworu. Istnienie dwóch wersji, z podobnym wydźwiękiem emocjonalnym, ale z różnymi wokalistkami, samo w sobie stanowi formę „deja vu” dla słuchaczy, którzy mogli znać jedną wersję, zanim odkryli drugą. Pierwotna wersja z Alessią, choć mniej znana, niosła ze sobą tę samą energię i emocjonalny ładunek, co utwór, który później podbił listy przebojów w Europie. Piosenka „Deja Vu” jest zatem hymnem o pragnieniu odmiany, o szukaniu ucieczki od melancholii w ramionach nowej miłości i w rytmach muzyki, która unosi ponad codzienne zmartwienia, obiecując „ostatnie deja vu”, które może być początkiem czegoś zupełnie nowego.