Utwór "Lolita" zespołu Blue Café, pochodzący z ich czwartego albumu Four Seasons wydanego w 2008 roku, to intensywna i prowokacyjna oda do miłości, która zdaje się przekraczać granice i normy społeczne. Tytuł piosenki natychmiast przywołuje na myśl kontrowersyjną powieść Vladimira Nabokova o tym samym tytule, opowiadającą o obsesyjnym uczuciu i złamanych tabu, co silnie kształtuje percepcję tekstu Blue Café. Chociaż w samych słowach piosenki nie ma bezpośrednich nawiązań do relacji znanej z literackiego pierwowzoru, to ogólna atmosfera zakazanej fascynacji, buntu i absolutnego oddania rezonuje z kulturowym echem „Lolity”.

Tekst rozpoczyna się od powtarzającej się frazy "This must be love", która świadczy o głębokim, wręcz nieodpartym przekonaniu narratora o sile i prawdziwości jego uczucia. Wokalistka, którą od 2005 roku jest Dominika Gawęda, śpiewa o pragnieniu całkowitej bliskości: "I wanna hold you baby, I wanna kiss you baby, I wanna touch you baby, I really need you baby". Te proste, a jednocześnie przejmujące wyznania malują obraz miłości, która pochłania bez reszty, stając się centralnym punktem istnienia podmiotu lirycznego. Dalej te pragnienia nabierają jeszcze bardziej possessywnego charakteru: "I wanna hold you when I want to, I need your every touch". Pojawia się też intrygujące "I wanna kiss you, love you, hate you", co sugeruje, że jest to uczucie nie tylko pełne czułości, ale i intensywnych emocji, być może nawet konfliktów, które jednak nie osłabiają, a wręcz potęgują więź.

Kluczowym elementem interpretacji jest deklaracja buntu i gotowości do poświęceń: "I'm gonna break the rules just for you, I'll do it here and now". To wyraża determinację do przekroczenia wszelkich granic dla ukochanej osoby. Fraza "I'm gonna break my heart to show you, I'm burning all inside, all the time" podkreśla bezgraniczne oddanie i wewnętrzny ogień, który rozpala narratora. Nie jest to miłość cicha i spokojna, lecz burzliwa i wszechogarniająca.

Apogeum tej postawy buntu następuje w kolejnych wersach. Narrator przewiduje społeczne osądy ("Maybe they'll say that I am crazy", "Maybe they'll mock me"), ale natychmiast je odrzuca, deklarując: "But I don't give a damn, I don't care 'cause I'm gonna fk them all, fk it now". Ten mocny, wulgarny język doskonale oddaje desperacką, a zarazem bezkompromisową postawę wobec świata zewnętrznego. Miłość staje się azylem, a opinią innych nie ma sensu się przejmować, gdy stawką jest tak fundamentalne uczucie. Takie odrzucenie konwencji wzmacnia skojarzenia z motywem zakazanej miłości, która jest kwestionowana, ale jednocześnie nieugięcie broniona przez tych, którzy jej doświadczają.

Piosenka kończy się jednak nutą wrażliwości i ostrzeżenia. Pomimo wcześniejszej deklaracji siły i buntu, narrator błaga: "I beg you honey don't you screw it, Cause I will disappear, is that clear". Ta prośba ujawnia głęboki strach przed utratą i uzależnienie od ukochanej osoby. Całe to szaleńcze i bezkompromisowe uczucie jest jednocześnie kruche i warunkowe. Miłość, choć wyśpiewywana z taką pasją, staje się jedynym ratunkiem dla narratora, a jej zanik grozi jego całkowitym "zniknięciem".

"Lolita" w wykonaniu Blue Café, z charakterystycznym dla zespołu połączeniem popu z elementami acid jazzu, funky i soulu, to zatem nie tylko chwytliwa melodia, ale także głęboka eksploracja miłosnej obsesji i buntu. Utwór stanowi świadectwo tego, jak silne uczucia mogą zmuszać do odrzucenia norm i stawienia czoła światu, jednocześnie odsłaniając ukrytą kruchość i zależność od obiektu pragnienia. Mimo braku szczegółowych wywiadów na temat inspiracji samym tytułem, jego literacki kontekst nadaje piosence dodatkowy wymiar interpretacyjny, pozwalając widzieć w niej hymn o miłości, która, choć budzi kontrowersje, dla podmiotu lirycznego jest jedynym sensem istnienia.