Interpretacja Warto Wierzyć - Beata Rybotycka

„Warto Wierzyć” Beaty Rybotyckiej to utwór niezwykle intymny i refleksyjny, który dotyka głębokich strun ludzkiej nadziei, wiary i rodzicielskiej miłości. Słowa do tej piosenki napisał Andrzej Sikorowski, znany polski piosenkarz i autor tekstów, a muzykę również skomponował on sam. Piosenka pochodzi z albumu Rybotyckiej zatytułowanego „Sprawa Rodzinna” wydanego w 2010 roku.

Tekst rozpoczyna się od sceny porannego przebudzenia, owianego mgiełką snu, który był tak intensywny i piękny, że jego wspomnienie wywołuje u podmiotu lirycznego wewnętrzny uśmiech i uczucie niewytłumaczalnej błogości: „Obudziłam się na ranem / Nie wiem co się ze mną dzieje / Myśli jeszcze mam zaspane / Sama się do siebie śmieję”. Jest to obraz niezwykle sugestywny – sen jawi się tu jako rodzaj mistycznego dotyku, czegoś absolutnie wyjątkowego, nieporównywalnego z żadnym ziemskim doświadczeniem: „Ktoś mnie we śnie tak dotykał / Jak mnie nie dotykał nikt / I sączyła się muzyka / Jakby zza uchylanych gdzieś do raju drzwi”. Ten tajemniczy dotyk i muzyka "zza uchylanych drzwi do raju" sugerują doświadczenie niemalże transcendentne, zapowiedź czegoś więcej niż doczesność.

Centralnym punktem utworu jest bezpośrednie zwrócenie się do istoty wyższej, określanej jako „Panie nasz, który włosy masz jak len / I przechadzasz się po niebie”. Jest to obraz biblijny, pełen delikatności i eteryczności, odwołujący się do archetypu opiekuńczego, duchowego przewodnika. Podmiot liryczny wyraża tu głębokie przekonanie, że jeśli dane jest choć raz w życiu doświadczyć tak pięknego, tak rajskiego snu, to „Warto wierzyć w Ciebie”. To wyznanie wiary nie jest dogmatyczne ani narzucające, lecz wypływa z osobistego, głębokiego przeżycia. Jest to wiara ugruntowana w pięknie, w cudzie, a nie w obowiązku czy strachu.

W kolejnej części piosenki następuje subtelna, ale znacząca zmiana perspektywy. Podmiot liryczny, pomimo całej swojej wiedzy i doświadczeń życiowych – „Tyle książek przeczytałam / A tu ciągle słów brakuje / Ameryki odkrywałam” – przyznaje się do niezrozumienia najgłębszych mechanizmów. To niezrozumienie dotyczy istoty dziecięcych snów. Stojąc nad głową swojej córki, doświadcza kolejnego momentu refleksji: „Zastanawiam się na nowo / Co też się może tej maleńkiej teraz śnić”. Ta linia tekstu otwiera piosenkę na wymiar rodzicielskiej troski i miłości. Sen dziecka staje się dla niej nową zagadką, nowym cudem do odkrycia.

Apel do Pana zyskuje wówczas nowy wymiar – prośba o piękny sen nie dotyczy już samego podmiotu lirycznego, lecz jej córki: „Jeś_li dasz mojej córce piękny sen / Warto wierzyć w Ciebie”. To przejście od osobistego doświadczenia do troski o dobro dziecka, a w końcu o „naszych dzieciach”, uwypukla uniwersalny charakter rodzicielskiej miłości i pragnienia, by ich życie było pełne nadziei i piękna, nawet w sferze najintymniejszych marzeń. Piosenka staje się wówczas hymnem na cześć nadziei przekazywanej z pokolenia na pokolenie, w której wiara staje się gwarantem spokojnych, dobrych snów dla tych, których kochamy najbardziej.

„Warto Wierzyć” to pieśń o delikatności, o ulotności piękna i o tym, jak te ulotne chwile potrafią zbudować fundament głębokiej, szczerej wiary w dobro i porządek świata, nawet jeśli objawia się on jedynie w sennych marzeniach. Utwór Beaty Rybotyckiej, będąc jednocześnie bardzo osobistym i uniwersalnym, trafia do słuchaczy swoją prostotą, poetycką metaforą i wzruszającą szczerością. Beata Rybotycka, znana z występów w Piwnicy pod Baranami, ma na swoim koncie wiele ról teatralnych i filmowych. Jako artystka ceni sobie autentyczność i emocje, co jest wyraźnie słyszalne w jej interpretacji tego utworu. Jest to piosenka, która przypomina o sile nadziei i o tym, jak ważne jest pielęgnowanie wewnętrznego piękna, zarówno we własnym życiu, jak i w życiu najbliższych.