Interpretacja Gąsior - Andrzej Bogucki

Utwór "Gąsior" w wykonaniu Andrzeja Boguckiego, choć na pierwszy rzut oka zdaje się być prostą, niemal dziecięcą rymowanką, kryje w sobie głębię charakterystyczną dla tradycyjnych pieśni ludowych. Sam tekst, jak i melodia, mają tradycyjne korzenie, co oznacza, że Andrzej Bogucki, wybitny aktor i piosenkarz, był wykonawcą i popularyzatorem tego utworu, a nie jego autorem. Bogucki, urodzony w 1904 roku w Warszawie w słynnym rodzie teatralnym, przez całe życie związany był ze sceną, filmem i Polskim Radiem, gdzie prowadził także audycje dla dzieci. Jego interpretacja "Gąsiora" wpisuje się w nurt jego działalności artystycznej, obejmującej zarówno role dramatyczne, operetkowe, jak i lekkie piosenki, często z elementami folkowymi czy wodewilowymi.

Sama piosenka to krótka, hipnotyzująca repetycją opowieść o dziewczynie, która niedaleko jeziora "pasła gąsiora" od "raniusieńka do wieczoreńka". Ta prostota i powtarzalność są typowe dla utworów przekazywanych ustnie z pokolenia na pokolenie. Scena sielankowa, wiejska, symbolizuje harmonię z naturą i rytm życia wyznaczany przez wschody i zachody słońca. Dziewczyna, wykonująca codzienną, mozolną pracę pasania zwierząt, staje się uosobieniem prostoty i niewinności.

Postać "gąsiora" w kulturze ludowej często bywała wieloznaczna. Gęsi, a zwłaszcza gąsiory, symbolizują niekiedy płodność, obfitość, ale również głupotę czy naiwność, a w niektórych kontekstach, zwłaszcza w pieśniach o charakterze zalotnym, mogą mieć nawet subtelnie erotyczne konotacje, nawiązując do męskiej siły lub adoratora. W przypadku utworu Boguckiego, ze względu na jego ogólny ton i to, że jest zaliczany do repertuaru, który mógł być prezentowany szerszej publiczności, w tym dziecięcej, najbardziej prawdopodobna jest interpretacja dosłowna, podkreślająca ciężar codziennych obowiązków, lub symboliczna, odnosząca się do cierpliwości i wytrwałości w wykonywaniu powtarzalnych zadań. Długotrwałość pasania "od raniusieńka do wieczoreńka" nie tylko buduje obraz upływającego dnia, ale może również metaforycznie opowiadać o cykliczności życia, o wytrwałości w pracy, a może nawet o oczekiwaniu na coś lub kogoś. Dziewczę oddane swojej pracy, choć może wydawać się osamotnione, wpisuje się w krajobraz wiejskiego życia, pełnego rytualnych, niezmiennych czynności.

Andrzej Bogucki, dysponując charakterystycznym, ciepłym głosem i aktorskim emploi, z pewnością potrafił nadać tej prostej piosence odpowiedniego kolorytu. Jako artysta, który z powodzeniem występował zarówno w operetkach, rewiach, jak i interpretował piosenki ludowe i patriotyczne, Bogucki miał zdolność do wzbogacania nawet najprostszych melodii o głębię emocjonalną i autentyczność. Wykonywanie tradycyjnych pieśni przez tak znanego artystę przyczyniało się do ich popularyzacji i zachowania w świadomości słuchaczy, przenosząc je z kontekstu ściśle ludowego do szerszego obiegu kulturalnego. W jego interpretacji "Gąsior" zyskiwał urokliwy, być może nieco nostalgiczny wymiar, który trafiał do publiczności spragnionej zarówno prostoty, jak i mistrzostwa wykonawczego. Niewątpliwie Bogucki nadał temu tradycyjnemu tekstowi swoisty czar, sprawiając, że niezależnie od symboliki, piosenka pozostaje w pamięci jako urocza miniatura o życiu blisko natury.