Interpretacja Sarah - Alex G

Utwór "Sarah" Alexa G to głębokie, introspektywne studium złożonych emocji i toksycznych relacji, ubrane w pozorne piękno indie folkowej ballady. Piosenka, choć skupia się na tytułowej postaci, staje się uniwersalnym lustrem dla wewnętrznych zmagań i dynamiki międzyludzkich więzi. Jak sam Alex G wspominał w wywiadach, pisze o ludziach i wpływie, jaki wywierają na jego życie, ponieważ "co innego ma wystarczający wpływ na twoje życie, by o tym pisać?". „Sarah” jest właśnie taką piosenką – zbiorem odczuć i doświadczeń, które artysta przetwarzał w swoim młodzieńczym okresie.

Pierwsze wersy piosenki, "Sarah runs to feel the burning in her lungs, to clear her head", od razu wprowadzają motyw ucieczki i próby oczyszczenia. Bieganie Sarah jest metaforą zarówno fizycznego wysiłku, jak i desperackiej próby ucieczki od emocjonalnego zamętu, symbolizowanego przez "palenie w płucach". To fizyczne działanie staje się sposobem na radzenie sobie z psychologicznym obciążeniem, próbą sprowadzenia złożoności emocji do podstawowej, palącej potrzeby oddechu – fundamentu życia. Dalej pojawia się zagadkowe zaproszenie, "Do you know what Sarah meant when she said, you be my guest to keep the pace to save your face you'll never make the place, but do you even run the race?". To pytanie, skierowane być może do narratora lub do słuchacza, sugeruje rezygnację Sarah, poczucie daremności wysiłków w relacji, która wydaje się z góry skazana na niepowodzenie. Czy ma sens brać udział w wyścigu, którego nie da się wygrać? Czy w ogóle się w nim uczestniczy?.

Kluczowym elementem utworu jest powtarzający się refren: "I can't be what you need I am stuck in a dream I am stuck in a dream Don't you know she's been here all along in a dream? She belongs in a dream". Te słowa wyrażają wewnętrzny konflikt narratora i jego niezdolność do sprostania oczekiwaniom Sarah. "Utknięcie we śnie" może symbolizować odrealnienie, stan zaprzeczenia, a nawet swego rodzaju limbo, gdzie ambicje są tłumione przez niemożność przebudzenia się do rzeczywistości. Narrator zdaje sobie sprawę ze swoich ograniczeń i tego, że nie jest w stanie zapewnić Sarah tego, czego potrzebuje. Co ciekawe, sugeruje, że Sarah również "od zawsze była w tym śnie", co może oznaczać, że jest uwięziona w nierealistycznych oczekiwaniach, lub że sama jest częścią fantazji narratora, do której nie pasuje rzeczywistość.

Druga zwrotka odsłania znacznie mroczniejszą stronę relacji, ukazując autodestrukcyjny i manipulacyjny charakter narratora: "Every day I'll make promises that plague Sarah's heart so I can watch her fall apart 'Cause I know when I break her down we'll spit on all the happy plans that live around this sunny town she loves me like a dog and when we mess around I'll let her know the truth I can't rely on hope with fate and every time I wake I second guess the game I play that I make a mistake". Narrator świadomie krzywdzi Sarah, składając obietnice, by patrzeć, jak "rozpada się na kawałki". To niemal sadystyczne zadowolenie z jej bólu jest połączone z pragnieniem zniszczenia jej "szczęśliwych planów" i wszelkich innych związków, które mogłaby mieć. Jest to wyraźny obraz toksycznej dynamiki, gdzie miłość Sarah jest bezwarunkowa i oddana, porównywana do miłości psa – "she loves me like a dog". To porównanie jest szczególnie uderzające, podkreślając ironię jej niezachwianej lojalności w obliczu emocjonalnego okrucieństwa narratora. W tych momentach narrator wyjawia "prawdę" o sobie, prawdopodobnie o swojej beznadziei czy nienawiści do siebie.

Zakończenie piosenki, "and every time I wake I second guess the game I play that I make a mistake", wprowadza element żalu i autorefleksji. Narrator zastanawia się nad swoimi działaniami, kwestionując grę, którą prowadził, i zastanawiając się, czy popełnił błąd. To poczucie niepewności i wyrzutów sumienia zamyka cykl autodestrukcji, wskazując na możliwość odnalezienia odkupienia, choć być może jest już za późno. Piosenka "Sarah" to opowieść o niemożliwej miłości, wewnętrznym uwięzieniu i ciemnych zakamarkach ludzkiej psychiki, gdzie pragnienie kontroli i destrukcji splata się z samotnością i żalem. Alex G, ze swoją charakterystyczną, często cichą manierą wokalną, wynikającą z nagrywania w domowym zaciszu, buduje nastrój melancholii i intymności, który sprawia, że te trudne tematy rezonują jeszcze głębiej ze słuchaczem. Piosenka jest często wymieniana wśród wczesnych, popularnych utworów artysty.