Interpretacja Million Years Ago - Adele

Piosenka Adele "Million Years Ago" z albumu 25 (2015) to poruszająca, akustyczna ballada gitarowa, która według samej artystki jest opowieścią o tym, jak sława wpłynęła na nią osobiście i na wszystkich wokół niej. Piosenka jest głęboko nacechowana nostalgią, tęsknotą za utraconą niewinnością i prostotą dzieciństwa oraz melancholią związaną z upływem czasu. Adele wspomniała w wywiadzie dla iHeart Radio, że inspiracją do powstania utworu była przejażdżka obok Brockwell Park w południowym Londynie, gdzie spędziła wiele lat młodości i gdzie często spotykała się z przyjaciółmi. To doświadczenie tak ją poruszyło, że rozpłakała się, uświadamiając sobie, jak wiele się zmieniło i jak bardzo brakuje jej dawnych czasów.

W pierwszym wersecie wokalistka wraca do beztroskich lat młodości, kiedy "chciała się tylko bawić", "ucząc się latać, ucząc się biegać" i "pozwalała sercu decydować o drodze". Jest to obraz wolności i spontaniczności, która często towarzyszy dzieciństwu. Jednocześnie Adele śpiewa, że "głęboko w środku musiała zawsze wiedzieć, że to będzie nieuniknione, aby zdobyć swoje zasługi, będzie musiała zapłacić i obnażyć swoją duszę". Te słowa sugerują wczesne przeczucie, że sukces będzie miał swoją cenę, a dorosłość i sława wymuszą na niej pewne poświęcenia.

Refren jest wyrazem uniwersalnych uczuć żalu i poczucia osamotnienia. Adele śpiewa: "Wiem, że nie jestem jedyną, która żałuje tego, co zrobiła". Jednakże podkreśla swoje unikalne cierpienie, mówiąc: "Czasem czuję, że tylko ja nie mogę znieść widoku swojego odbicia". To poczucie, że życie przemija zbyt szybko, a ona jest jedynie obserwatorem, "patrząc i płacząc", jest niezwykle wzruszające. Artystka tęskni za "powietrzem", "przyjaciółmi", "matką" i czasami, "kiedy życie było imprezą do zorganizowania", ale podkreśla, że "to było milion lat temu" – metafora odległej, niemożliwej do odzyskania przeszłości. W innym wariancie refrenu, Adele śpiewa, że czasami czuje, iż tylko ona "nigdy nie stała się tym, kim myślała, że będzie". Jak sama przyznała, po sukcesie czuła się, jakby straciła pięć lat "bycia sobą", co nasila poczucie, jak szybko przemija życie, zwłaszcza po macierzyństwie.

Drugi werset opisuje bolesne doświadczenia związane ze sławą. Kiedy Adele spaceruje po ulicach, "gdzie dorastała i stawiała pierwsze kroki", ludzie "nie potrafią spojrzeć jej w oczy" i "boją się jej". To poczucie wyobcowania i niemożności nawiązania kontaktu z dawnymi znajomymi jest głęboko osobiste. Nawet próbując zagadać "żartem lub wspomnieniem", odkrywa, że "nie poznają jej już w świetle dnia". Adele sama mówiła o samotności związanej ze sławą i o tym, że często czuje, jakby występowała, nawet poza sceną, zastanawiając się, czy ludzie kiedykolwiek chcą poznać po prostu ją, a nie jej medialną personę. Tęskni za anonimowością, którą uważa za najbardziej cenną rzecz sprzed sławy.

Utwór, który znalazł się na albumie 25 "w ostatniej chwili", jest bardzo oszczędny w instrumentacji, towarzyszy mu jedynie gitara, co sprawia, że przypomina wcześniejsze, bardziej surowe nagrania Adele, np. z albumu 19. To minimalistyczne podejście pozwala na pełne wybrzmienie potężnego głosu Adele i emocji, które w nim zawarte.

Wokół piosenki narosły również kontrowersje. W 2015 roku fani kurdyjskiego artysty Ahmeta Kayi oskarżyli Adele o plagiat, wskazując na podobieństwo do jego utworu "Acilara Tutunmak" z 1985 roku, choć wdowa po Kayi zdementowała te pogłoski. Niedawno, w grudniu 2024 roku, brazylijski sąd w Rio de Janeiro orzekł, że "Million Years Ago" jest plagiatem piosenki "Mulheres" brazylijskiego kompozytora Toninho Geraesa z 1995 roku i nakazał usunięcie utworu ze wszystkich platform streamingowych na świecie. Decyzja ta została zaskarżona przez wytwórnię Universal Music, która twierdzi, że jest to przypadkowa zbieżność wynikająca z użycia "muzycznych klisz". W maju 2025 roku sąd w Rio de Janeiro orzekł, że piosenka powinna być ponownie dostępna na platformach cyfrowych.

Mimo tych prawnych zawirowań, "Million Years Ago" pozostaje głęboko osobistym i uniwersalnym utworem o słodko-gorzkiej nostalgii za utraconą przeszłością, która z perspektywy teraźniejszości wydaje się odległa jak "milion lat temu".