Piosenka "Watanagashi (腸流し)" autorstwa Zarrot to brutalna i wstrząsająca podróż w głąb ludzkiego cierpienia i bezwzględności. Tytuł utworu od razu naprowadza na mroczne konotacje, szczególnie dla osób zaznajomionych z japońską kulturą i popularną serią horrorów "Higurashi no Naku Koro ni" (When They Cry). W uniwersum "Higurashi" Festiwal Watanagashi (綿流し祭) jest pozornie niewinnym świętem Dryfującego Bawełny, jednak ma znacznie bardziej makabryczne i pierwotne korzenie. Słowo "wata" (綿) zazwyczaj oznacza "bawełnę", ale może być również odczytane jako "chō" (腸), czyli "wnętrzności" lub "organy". W tym kontekście, Watanagashi staje się "Festiwalem Dryfujących Wnętrzności" lub "Organów", co doskonale rezonuje z okrutnymi scenami opisanymi w tekście Zarrot.

Zespół Zarrot, pochodzący z Polski, gra death metal, a jego teksty często poruszają tematykę apokalipsy, śmierci i osobistych zmagań. "Watanagashi" idealnie wpisuje się w tę stylistykę, malując obraz beznadziejnej agonii i rytualnego okrucieństwa. Utwór rozpoczyna się od przebudzenia w "nieznanych okolicznościach", gdzie "światło oślepia oczy", a ofiara odkrywa, że jest "przywiązana do stołu". To natychmiastowe pozbawienie wolności i zmysłów ustanawia poczucie absolutnej bezradności, które będzie towarzyszyć przez cały utwór. Bohater jest uwięziony i skazany, zanim jeszcze w pełni zrozumie swoją sytuację.

Dalsza część tekstu pogłębia koszmar: "Narzędzia okrutnego cierpienia i bólu będą ostatnią rzeczą, którą poczujesz". Ten wers jest zapowiedzią nadchodzącej tortury, odzierając ofiarę z nadziei i podkreślając jej zbliżający się koniec. Obraz "wbijania gwoździ w dłonie" jest przerażająco konkretny i wywołuje skojarzenia z męczeństwem, nadając cierpieniu wymiar niemalże sakralny, choć w perverse i bluźnierczy sposób. Cytat ze źródeł "Higurashi" wskazuje, że oryginalna wersja festiwalu obejmowała publiczne tortury, w tym "wbijanie gwoździ przez każdy staw w każdym palcu ofiary", co dowodzi, że inspiracja utworu Zarrot jest ściśle związana z tym mrocznym folklorem. Potwierdza to, że motyw ten nie jest przypadkowy, lecz świadomie czerpie z makabrycznych podań.

Wersy "Płacz ci nie pomoże, oni nie znają litości" i "To twoje ostatnie chwile w tym pieprzonym świecie" dodatkowo podkreślają absolutną bezwzględność oprawców i osamotnienie ofiary. Ból staje się wszechogarniający, a wszelkie próby sprzeciwu są daremne. Sugestia, że "popełniłeś błąd, idąc do tej wioski, która czerpie przyjemność z oglądania twojego cierpienia", wskazuje na rytualny charakter tortury, gdzie cała społeczność uczestniczy w akcie okrucieństwa lub przynajmniej go akceptuje. To echo motywu "Oyashiro Curse" z "Higurashi", gdzie niewyjaśnione morderstwa i zaginięcia miały miejsce co roku w dniu festiwalu, a mieszkańcy wsi byli silnie związani z tą klątwą i rytuałami. Wiara w bóstwo Oyashiro-sama i związane z nim krwawe obrzędy są centralnym elementem fabuły wizualnej powieści, co podkreśla, jak głęboko Zarrot zanurza się w te inspiracje.

Apogeum horroru następuje w ostatnich linijkach: "Rozcinają twój brzuch i wyrywają twoje wnętrzności. Straszny widok, prawdziwa konflagracja. Będą ucztować na twoich wnętrznościach. Do rzeki, która przyjmie kolor twojej krwi". To jest moment najwyższego okrucieństwa, opisanego z bezlitosną precyzją. Obraz rozprutego brzucha i wyrywanych wnętrzności jest graficzny i obrzydliwy, a sformułowanie "prawdziwa konflagracja" może odnosić się nie tylko do wizualnego chaosu, ale także do symbolicznego zniszczenia istoty ofiary. Ostatni wers, mówiący o rzece, która "przyjmie kolor twojej krwi", stanowi potężne, wizualne zamknięcie utworu. Rzeka, która tradycyjnie symbolizuje życie i oczyszczenie, zostaje zbezczeszczona i staje się naczyniem dla przelanej krwi, symbolizując nieodwracalność czynu i zepsucie otoczenia. To nawiązanie do obrzędów, w których "wnętrzności były wyrzucane do rzeki". W "Higurashi" wspomina się, że kapłanka podczas tańca miała wydrążać wnętrzności z ofiary za pomocą narzędzia przypominającego motykę.

Analizując "Watanagashi" Zarrot, wyraźnie widać, że utwór czerpie silne inspiracje z japońskiego folkloru i serii "Higurashi no Naku Koro ni", która jest znana z motywów psychologicznego horroru i krwawych rytuałów. Zespół, poprzez surowe i bezpośrednie teksty, oddaje esencję pierwotnego strachu i okrucieństwa, które tkwią w ludzkiej naturze i mrocznych legendach. Jest to tekst, który nie pozostawia miejsca na dwuznaczność, zanurzając słuchacza w otchłań absolutnego terroru i beznadziejności. To nie tylko opis fizycznego cierpienia, ale także psychologicznej dewastacji, wynikającej z uświadomienia sobie, że nie ma ucieczki, a oprawcy czerpią perwersyjną przyjemność z cudzej agonii. Piosenka jest intensywnym i bezkompromisowym wyrazem horroru, który pozostaje w pamięci długo po jej zakończeniu.