Piosenka „St*rfucker” zespołu Waterparks to dynamiczny i prowokacyjny utwór otwierający album INTELLECTUAL PROPERTY, który natychmiast wrzuca słuchacza w wir intensywnych emocji i złożonych relacji. Utwór ten, zgodnie ze wstępem, ma za zadanie mocno zaznaczyć swoją obecność, co symbolizuje zdanie „imagine an album starting with this”. Piosenka eksploruje tematy toksycznych związków, obsesji, ale także samoświadomości i gorzkiej prawdy o branży rozrywkowej.

Narrator rozpoczyna od deklaracji o zmianie stylu życia, w której "I'm gonna move out of my loft and into a limousine" sugeruje zarówno awans społeczny, jak i ucieczkę od stabilności, na rzecz chaotycznej egzystencji. Motyw "limuzyny" i jazdy "na pełnej prędkości" może symbolizować zarówno pośpiech, jak i ulotność sławy. "So I can drive you fuckin' crazy" oraz "I'm climbin' up to your window now / Runnin' back to you at the speed of sound" to wyraźne obrazy obsesji i intensywnego pragnienia bycia w życiu drugiej osoby, niemalże natrętnej obecności. Odniesienie do "Jezusa Chrystusa", który "nie odpisze", może podkreślać poczucie desperacji i opuszczenia, nawet przez siły wyższe.

Refren, powtarzające się "It's been a pleasure / It's nice to meet you", jest przewrotnie uprzejme, biorąc pod uwagę ostry ton reszty utworu. Jest to gra kontrastów, być może złośliwa grzeczność, ukrywająca głębszą gorycz. Linijki takie jak "So destroy my world, I'll tape the cracks" oraz "'Cause what you give out's what you get back" ujawniają masochistyczną stronę narratora, który akceptuje destrukcję, a nawet wydaje się ją prowokować, wierząc w jakąś pokrętną formę karmy czy prawa przyciągania. To przekonanie, że za zniszczenie czeka nagroda, jest centralnym punktem utworu, szczególnie w kontekście dalszych wyznań.

Najbardziej bezpośrednie i kontrowersyjne wersy pojawiają się w drugiej zwrotce: "Maybe I'm a soul-sucker / But you're just a starfucker". Tutaj narrator przyznaje się do własnych wad, nazywając siebie "wysysającym duszę", ale natychmiast przerzuca winę na drugą stronę, określając ją jako "starfuckera" – osobę, która wykorzystuje innych dla własnej sławy lub statusu, albo jest nią po prostu "zauroczona". To wzajemne oskarżanie się o toksyczne zachowania staje się sednem skomplikowanej dynamiki, gdzie obie strony są zarówno ofiarami, jak i oprawcami. Odniesienie do podpisania umowy NDA ("I signed somebody's NDA") wskazuje na realia branży rozrywkowej i jej "mroczną stronę". "LA" jako "pierdolone dziwne miejsce" to komentarz na temat sztuczności i powierzchowności Hollywood, gdzie relacje często są transakcyjne i oparte na interesie. Awsten Knight, wokalista Waterparks, często wykorzystuje swoje teksty do komentowania własnych doświadczeń z branżą muzyczną i relacjami, które napotkał. Piosenka była zapowiedziana przez Awstena jako piosenka o kimś, kogo "nienawidzi, ale kto też jest jego typem".
Linię "You can't hide my face but save me for a rainy day, it don't go two ways" można interpretować jako poczucie bycia wykorzystywanym – osoba, o której mowa, nie może ukryć związku z narratorem, ale jednocześnie traktuje go jako opcję awaryjną, bez prawdziwego zaangażowania. Kulminacją wewnętrznego konfliktu jest "I don't wanna be toxic, I just wanna be honest / But this shit hits like a comet and it just hurts 'cause I want it", co ukazuje bolesną prawdę o pragnieniu czegoś, co jest destrukcyjne, ale jednocześnie niezwykle pociągające. To wyznanie jest kluczowe dla zrozumienia głębi emocjonalnej utworu – świadomość toksyczności kontra siła pożądania. Ostatnie, urwane zdanie "That's the law of attra—" kończy utwór z poczuciem niedopowiedzenia i nieuchronności, pozostawiając słuchacza z refleksją nad tym, jak prawo przyciągania może działać w pokrętny sposób, prowadząc do bólu i zniszczenia, a zarazem jest to dokładnie to, czego pragnie narrator. Sam Awsten Knight określił "St*rfucker" jako utwór, który doskonale oddaje nastrój całego albumu, będąc "chaotyczny i dziwny, ale wciąż znajomy".