Piosenka „Ritual” autorstwa Waterparks, pochodząca z ich albumu Intellectual Property z 2023 roku, to intensywna eksploracja traumy religijnej i jej wpływu na dorosłe życie oraz relacje międzyludzkie. Utwór, podobnie jak cały album, zagłębia się w tematykę winy, religii i osobistego wyzwolenia, często przedstawiając je przez pryzmat autoironicznego i bolesnego doświadczenia Awstena Knighta.

Rozpoczynające utwór intro – „What if I want to have sex before I get married? / Well, I guess you just have to be prepared to die” – natychmiastowo ustawia ton, wprowadzając słuchacza w świat hiperseksualności i traumy religijnej, które są wszechobecnymi tematami albumu. Ten krótki dialog, będący prawdopodobnie nagraniem z jakiegoś kazania lub rozmowy, dosadnie ilustruje wewnętrzny konflikt i represję, z jaką boryka się narrator, wynikające z dogmatycznych przekonań wpajanych mu od wczesnego dzieciństwa.

Refren piosenki maluje obraz głębokiej paranoi i potrzeby ochrony przed niewidzialnym, wszechobecnym zagrożeniem. Słowa takie jak „My inner child needs a bulletproof vest, and a phone that can't text / And twenty years rest, build a bomb shelter” doskonale oddają pragnienie odizolowania i zabezpieczenia wewnętrznego dziecka przed bólem i lękiem. Jest to symboliczne przedstawienie chęci ucieczki od ran przeszłości, być może związanych z wychowaniem w silnie religijnej atmosferze, gdzie naturalne pragnienia były stygmatyzowane jako grzech. „Bite a belt for the stress, never know what's next” oraz „Sleeping with my clothes on, in case shit goes wrong” podkreślają ciągły stan gotowości i strachu przed nieprzewidywalnymi konsekwencjami, typowymi dla osoby żyjącej w lęku przed osądem lub karą. Nawet sen, który powinien przynosić ulgę, staje się kolejnym polem bitwy, gdzie podświadomość jest atakowana.

W pre-chorus („My melatonin eyes feel heavy tonight, I could sleep for weeks / And speak in Z.Z.Z's / Don't look for me, don't look for me”) narrator wyraża wyczerpanie i pragnienie ucieczki w głęboki sen, co jest formą tymczasowej izolacji od traumy i oczekiwań. Prośba „Don't look for me” sugeruje nie tylko fizyczną, ale i emocjonalną potrzebę zniknięcia, niewidzialności, aby uniknąć dalszego zranienia.

Najbardziej uderzający jest refren („They're killing me when I'm fast asleep / Are you hearing me? When I say you're bleeding me out / With all the things you don't say, I'm living fucking betrayed / Living like I'm dead, and on my own / You're killing me when I'm fast asleep, Like a ritual”). To serce utworu, gdzie Awsten Knight używa rapowanych partii i krzyczanych wokali, aby oddać miażdżący ciężar winy i frustracji. Narrator czuje się zdradzony i wykrwawiany przez to, co inni nie mówią, co sugeruje manipulację, pasywną agresję lub niewypowiedziane oczekiwania i osądy, które są tak niszczycielskie jak bezpośrednia agresja. Określenie „Like a ritual” jest tutaj kluczowe – sugeruje, że ten proces niszczenia jest systematyczny, powtarzalny i wpisany w jakąś większą, narzuconą strukturę, którą, jak wskazują recenzje albumu, jest religia. Awsten Knight śpiewa o tym, jak Kościół sprawia, że czuje, iż wszystko, co chce robić, jest złe. To uczucie bycia „zabijanym we śnie” symbolizuje podświadome zmagania z wpajanymi dogmatami, które atakują jego prawdziwe ja, nawet gdy nie jest tego świadomy.

Post-chorus z odliczaniem „(Eight, seven, six, five, four, three)” dodaje piosence poczucia narastającego napięcia lub odliczania do jakiegoś nieuchronnego wydarzenia, potęgując wrażenie lęku i niepokoju.

Tekstowo, „Ritual” doskonale wpisuje się w szerszy kontekst albumu Intellectual Property, który, jak zauważa sam Awsten Knight w wywiadach, porusza tematykę prania mózgu przez religię i poczucia winy związanego z naturalnymi pragnieniami, takimi jak popęd seksualny. Okładka albumu z żabą, która jest symbolem odniesienia do winy religijnej, dodatkowo podkreśla te motywy. Utwór ten jest uznawany za jeden z najmocniejszych na albumie, łącząc bardziej agresywne brzmienie z hip-hopową produkcją i krzyczanymi wokalami, co czyni go ulubionym przez fanów. Jest to swego rodzaju katharsis dla artysty, który, jak sam przyznał, w pewien sposób czuł się „prany mózgowo” przez pewne aspekty wiary. Piosenka staje się więc manifestacją walki o własną tożsamość i wolność od narzuconych norm, co jest rytuałem samym w sobie – rytuałem wyzwolenia.