Utwór '$uicideboy$' zatytułowany 'Leave Your Things Behind II', pochodzący z wydanego w 2016 roku albumu "Eternal Grey", stanowi głębokie, introspektywne spojrzenie na walkę z wewnętrznymi demonami, rozpaczą i trudnymi relacjami międzyludzkimi. Piosenka, podzielona na dwie części, przedstawia dwie odmienne, lecz spójne perspektywy członków duetu – Lorda of Loneliness (Scrim) i Yunga Lowdowna (Ruby da Cherry) – z których każdy mierzy się z własnymi, paraliżującymi problemami.

W pierwszej zwrotce Lord of Loneliness, czyli Scrim, otwiera się na temat rozpadu wewnętrznego i poczucia zagubienia. Słowa „allow me to collect myself / i'm all over the place / put my brain on the shelf / throw me away” malują obraz człowieka, który desperacko próbuje zebrać się w całość, czując się niczym porzucony obiekt. Metafora „put my brain on the shelf” sugeruje emocjonalne i mentalne odłączenie, próbę zdystansowania się od własnych myśli. Artysta wyznaje, że jego dłonie zawsze ukrywają twarz, a on sam nigdy nie wiedział dlaczego, przypuszczając, że czuje się wymazany – „my hands always hiding my face never knew why / i guess it's cause i feel erased”. To poczucie bycia niewidzialnym lub nieistniejącym jest centralnym punktem jego cierpienia. Scrim odczuwa ulgę, gdy zostaje zastąpiony, co wskazuje na głębokie poczucie niskiej wartości i rezygnacji: „i'm best when i feel i'm replaced”. Obraz „black skies / not a star in sight” symbolizuje całkowity brak nadziei i kierunku w życiu. Wspomina, że jego demony uciekają tam, gdzie są błękitne niebo, zostawiając go w ciemności: „my demons escape to the place where there's blue skies / they leave me behind with no trace”. To podkreśla wewnętrzną walkę między ciemnością a poszukiwaniem spokoju. Kulminacją tej części jest makabryczny obraz: „get the noose tied / my neck snapped and my body hangs in the new light”. To bezpośrednie odniesienie do myśli samobójczych, co jest częstym, choć nie gloryfikującym, motywem w twórczości $uicideboy$. Scrim, jako Lord of Loneliness, często wyraża w swoich tekstach poczucie przeklętego istnienia i rezygnacji z życia, co widać również w utworze „Antarctica”, gdzie mówi: „my birth was an error”. Jego wersy często odzwierciedlają walkę z depresją, lękiem, atakami paniki i uzależnieniami, co potwierdza w wywiadach, opisując swoje teksty jako "fleksowanie nieszczęściem", a nie gloryfikację.

Druga zwrotka, wykonana przez Yunga Lowdowna, czyli Ruby’ego da Cherry, skupia się na bólu złamanego serca i toksycznej relacji. Rozpoczyna się od wyznania obsesyjnej tęsknoty: „baby, i've longed to see you / baby, can't think of nothing but you”. Poczucie uwięzienia i tonięcia bez możliwości ratunku „i'm caged in / walls cave in / sinking I, I can't swim” ukazuje stan bezsilności i przytłoczenia emocjonalnego. Ruby zadaje bolesne pytanie: „do you think of me when you're fucking him?”, co świadczy o głębokiej zazdrości i zdradzie. Mimo cierpienia, paradoxalnie, przyznaje, że nie może się nasycić rozdzierania go na kawałki: „seems like i can't get enough of you ripping me apart”. To wskazuje na uzależnienie od bólu i cykliczność toksycznego związku. Choć próbuje odciąć się od przeszłości, blokując numer byłej partnerki, wciąż jej potrzebuje: „wait, you're blocked because i'm trying to move on / to be frank, i fell in love with a hoe / but, i need you”. Ten wewnętrzny konflikt – pragnienie uwolnienia się od destrukcyjnej miłości, jednocześnie czując do niej niezmienną potrzebę – jest esencją jego części utworu. Yung Lowdown to jedno z alter ego Ruby’ego, często wykorzystywane do eksploracji tematów seksu, miłości i związków, które bywają powiązane z tendencjami depresyjnymi i mechanizmami ucieczki.

Leave Your Things Behind II jest typowym utworem $uicideboy$, który charakteryzuje się surową szczerością i emocjonalnym ładunkiem. Duet jest znany z tego, że otwarcie porusza tematykę uzależnień, depresji, myśli samobójczych i izolacji, tworząc muzykę, która dla wielu fanów stała się formą terapii i sposobem na znalezienie poczucia wspólnoty w cierpieniu. Sami artyści wielokrotnie podkreślali, że ich celem nie jest gloryfikowanie autodestrukcyjnych zachowań, lecz dzielenie się własnymi, prawdziwymi doświadczeniami, aby pokazać, że nikt nie jest sam w swoich zmaganiach. Piosenka ta, z jej mrocznymi i introspektywnymi tekstami, jest świadectwem zdolności $uicideboy$ do wyrażania najgłębszych, często pomijanych aspektów ludzkiego doświadczenia, oferując słuchaczom zarówno lustro dla ich własnych uczuć, jak i przestrzeń do odnalezienia ukojenia w poczuciu bycia zrozumianym.