Interpretacja Every breath you take - The Police

Piosenka „Every Breath You Take” zespołu The Police, wydana w 1983 roku na albumie Synchronicity, to utwór o fascynująco dwuznacznym charakterze, który przez lata budził sprzeczne interpretacje. Pomimo eterycznej melodii i łagodnego brzmienia, powszechnie bywa odbierana jako romantyczna ballada, często wykorzystywana nawet na uroczystościach ślubnych, co wielokrotnie wprawiało Stinga w konsternację. Jak sam Sting przyznał w wywiadach, utwór miał być "złowrogą, wręcz złą piosenką" o zazdrości, inwigilacji i chorobliwej potrzebie posiadania. Wbrew powszechnemu mniemaniu, nie jest to wyznanie miłości, lecz raczej "miłosne wyznanie stalkera" – obsesyjnego kochanka, który po rozstaniu nie potrafi pogodzić się ze stratą i „obserwuje każdy twój oddech, każdy twój ruch”.

Powstanie utworu było bezpośrednio związane z bardzo trudnym okresem w życiu Stinga. Piosenka została napisana w 1982 roku, kiedy muzyk przechodził „załamanie psychiczne” w związku z rozpadem swojego pierwszego małżeństwa z Frances Tomelty, którą podejrzewał o zdradę. Tekst odzwierciedla jego „chorobliwą potrzebę kontroli” i obsesję, wynikającą z czystej zazdrości. Sting wspominał, że linie tekstu „wpadły mu do głowy w środku nocy”, a całość napisał w pół godziny, siedząc przy biurku Iana Fleminga (twórcy Jamesa Bonda) w jego posiadłości Goldeneye na Jamajce. Co ciekawe, w procesie twórczym Sting przyznał, że początkowo nie zdawał sobie sprawy, jak „złowrogi jest ten utwór”, myślał raczej o idei Wielkiego Brata i wszechobecnej inwigilacji.

Tekst, choć na pierwszy rzut oka wydaje się prosty i powtarzalny, z rymami takimi jak „make”, „take”, „fake”, „stake”, w połączeniu z melodią stwarza efekt hipnotyzujący. Powtarzające się frazy, takie jak „I’ll be watching you” (Będę cię obserwować), podkreślają obsesyjny charakter podmiotu lirycznego, który nie może znieść myśli o byciu zastąpionym: „I look around but it’s you I can’t replace” (Rozglądam się, ale nie potrafię cię nikim zastąpić). Cały czas myśli tylko o byłej partnerce, pogrążając się w szaleństwie, co doskonale oddają wersy: „Oh, can’t you see / You belong to me” (Och, czy nie widzisz / Że należysz do mnie?). To poczucie posiadania, nawet po rozstaniu, jest kluczowe dla zrozumienia mrocznego przesłania piosenki.

Sukces komercyjny „Every Breath You Take” był ogromny. Singiel trafił na szczyty list przebojów w wielu krajach, w tym w Wielkiej Brytanii (cztery tygodnie) i Stanach Zjednoczonych (osiem tygodni), stając się najlepiej sprzedającym się singlem 1983 roku w USA. W 1984 roku piosenka zdobyła dwie nagrody Grammy – w kategorii Piosenka Roku oraz za Najlepsze Popowe Wykonanie przez Duet lub Grupę z Wokalem. W 2019 roku BMI ogłosiło ją najczęściej graną piosenką w historii radia, z blisko 15 milionami odtworzeń. Finansowo utwór okazał się niezmiernie dochodowy dla Stinga, który w 2003 roku zarabiał na nim średnio 2000 dolarów dziennie z tantiem, a sprzedaż jego katalogu praw autorskich w 2022 roku, obejmującego także ten utwór, wyceniono na około 300 milionów dolarów. Sting żartobliwie stwierdził, że pieniądze z tej piosenki opłaciły edukację „kilku jego dzieci na studiach”.

Jednakże, mimo że Sting jest uznawany za głównego autora tekstu, akordów i melodii, kwestia autorstwa muzycznego stała się przedmiotem sporów w zespole The Police. Andy Summers, gitarzysta, wielokrotnie podkreślał, że to jego charakterystyczny riff gitarowy nadał piosence jej „nieśmiertelny” i „klasyczny” charakter, a bez niego utwór trafiłby „do kosza”. W 2023 roku Summers ujawnił, że wciąż prowadzi „sporną” walkę ze Stingiem o prawa autorskie do utworu. Stewart Copeland, perkusista, choć zmuszony do stonowania swojej techniki, również wniósł istotny wkład w rytmiczną strukturę piosenki. Napięcia w zespole były wysokie podczas nagrywania Synchronicity, co ostatecznie doprowadziło do rozpadu The Police.

Innym aspektem sukcesu piosenki jest jej popularność w samplach, z których najsłynniejszym jest utwór „I’ll Be Missing You” Puff Daddy’ego (obecnie Diddy’ego) i Faith Evans z 1997 roku, będący hołdem dla Notoriousa B.I.G. Ten cover również stał się światowym hitem, a Sting, jako właściciel praw wydawniczych, otrzymał za niego znaczące wynagrodzenie, choć Summers uważał to za „największe oszustwo wszech czasów”.

Sting, świadomy powszechnego niezrozumienia, często wyrażał swoje rozbawienie, gdy pary dziękowały mu za „wspaniałą piosenkę ślubną”. Przyznał, że napisał później utwór „If You Love Somebody Set Them Free” jako pewnego rodzaju antidotum na obsesyjne przesłanie „Every Breath You Take”, choć jest to już utwór solowy, nie The Police. Dychotomia między pozornie romantyczną melodią a mrocznym przesłaniem stalkera, sprawia, że „Every Breath You Take” pozostaje jednym z najbardziej intrygujących i ponadczasowych utworów w historii muzyki popularnej.