Interpretacja Basics in Behavior - The Living Tombstone

"Basics in Behavior" autorstwa The Living Tombstone, z udziałem OR3O, to utwór głęboko zakorzeniony w popularnej grze horroru Baldi's Basics in Education and Learning. Wydany w lipcu 2018 roku, szybko stał się hitem wśród fanów gry i twórczości The Living Tombstone, znanego z elektronicznego stylu i piosenek inspirowanych grami wideo. Istnieją dwie wersje utworu, "Blue" i "Red", z czego "Blue" jest bardziej popularna.

Piosenka doskonale oddaje paranoiczną i opresyjną atmosferę świata Baldi'ego, gdzie nauka staje się koszmarem, a konsekwencje błędów są brutalne. Już w pierwszej zwrotce tekst wprowadza nas do szkoły, która z założenia ma "pomagać w nauce", jednak szybko okazuje się, że jest to miejsce, z którego "nikt nie wychodzi, dopóki nie zostanie wyedukowany", a "każde drzwi są szczelnie zamknięte". To natychmiast buduje poczucie uwięzienia i braku wyboru, kluczowe dla doświadczenia w grze Baldi's Basics.

Przedrefren maluje obraz zdesperowanych uczniów, którzy "starają się jak najlepiej, by poprawić swoją edukację" i "pojąć materiał", jednocześnie pragnąc "tylko uwagi", a nie "szkolnej kary". W świecie Baldi'ego uwaga jest walutą, a ćwierćdolarówki ("quarters are enough") w grze służą do kupowania sobie czasu lub przedmiotów, co symbolicznie oddaje, jak niewiele potrzeba, by zyskać chwilową ulgę od prześladowcy. Narrator utworu, prawdopodobnie uczeń, jest uwięziony w systemie, gdzie "Baldi słucha i obserwuje postępy każdego", a "wszystkie błędy mają konsekwencje".

Refren to serce utworu, wyrażający główny dylemat i frustrację: "To tak żyjemy, szukając odpowiedzi na każdej stronie, i jestem tutaj, zastanawiając się, czy pewnego dnia w końcu uwolnimy się z tej klatki". To pytanie o wolność i celowość tej nieustannej, stresującej pogoni za wiedzą, która jest tak naprawdę ucieczką. Pojawia się także wątpliwość: "Czy to w porządku, mieć uczucie, że może jest coś więcej w tej grze?" – co może odnosić się zarówno do metafizycznego sensu egzystencji, jak i do samej mechaniki gry, sugerując, że pod powierzchnią "edukacji" kryje się coś mroczniejszego. Jednak natychmiast po tej myśli następuje gorzkie przypomnienie: "jednak teraz, nie ma czasu na pytania... więc po prostu się zachowuj". To zdanie oddaje nacisk na bezwarunkowe posłuszeństwo i tłumienie wszelkich wątpliwości w obliczu dominującej autorytarnej postaci Baldi'ego.

Druga zwrotka i przedrefren intensyfikują poczucie zagrożenia. Przechadzanie się po korytarzach w poszukiwaniu zeszytów, które "mają znaczenie", podkreśla absurdalność sytuacji. Groźba "drewnianej linijki" Baldi'ego jest bezpośrednim nawiązaniem do jego ikonicznego narzędzia kary w grze. Baldi jest wszechobecny: "wie o każdych otwieranych drzwiach" i "podąża z tyłu", jego kroki słychać, co potęguje lęk. Czas na zabawę nie istnieje, jedyną opcją jest "unikanie ich wszystkich z każdej strony" i "postępowanie zgodnie z jego filozofią" – czyli po prostu posłuszeństwo.

Mostek (Bridge) to moment eskalacji, w którym narrator rozważa ucieczkę: "Przemknąć przez korytarze, by uciec, będzie wymagało poświęceń". Jednak szybko zdaje sobie sprawę z beznadziejności sytuacji: "Nie ma miejsca na zazdrość, nie mam czasu na grę w chowanego, bo w końcu na pewno mnie znajdzie". Ta myśl prowadzi do rezygnacji i ponownego wyboru: "Muszę być odważny, albo lepiej się zachowywać…".

Ostatni refren to kulminacja frustracji i lęku. Podmiot liryczny "liczy, aż nie wie, co liczy", ponieważ każdy "cal strachu jest wszczepiony". Zdesperowane pytanie "Co jest rozwiązaniem? Problem to bałagan w mojej głowie" pokazuje wewnętrzne załamanie i niemożność znalezienia sensu w tej opresyjnej rzeczywistości. Poczucie bycia "popychanym, z całą presją", aby "być tutaj, kiedy nie chcę zostać", jest uniwersalnym odzwierciedleniem przymusu i braku kontroli. Utwór kończy się słowami pełnymi tęsknoty za wyjściem: "Musi być jakieś wyjście... żeby uciec".

The Living Tombstone znani są z tworzenia piosenek, które wykraczają poza proste hołdy dla gier. Ich utwory często niosą ze sobą głębsze znaczenia, eksplorując bardziej ogólne tematy społeczne czy osobiste doświadczenia artystów. W tym kontekście, "Basics in Behavior" można interpretować nie tylko jako piosenkę o grze Baldi's Basics, ale także jako metaforę presji akademickiej, konformizmu, autorytarnych systemów edukacji, a nawet lęków związanych z dorastaniem i utratą wolności. Pojawiały się teorie, że piosenka może odnosić się do negatywnych doświadczeń autora w szkole lub nawet krytyki organizacji, które w sposób krzywdzący podchodzą do edukacji i "korygowania" zachowań. To wielowymiarowe znaczenie sprawia, że utwór rezonuje z szerszą publicznością, daleko poza fanami gry. Piosenka powstała przy udziale OR3O, która śpiewa główne wokale i współtworzyła teksty wraz z Bobbym Yarsulikiem (BSlickiem), natomiast za produkcję muzyczną odpowiadał Yoav Landau z The Living Tombstone.

Utwór jest przykładem, jak muzyka elektroniczna, często kojarzona z kulturą gier, może skutecznie przekazywać poważne treści i emocje, tworząc porywające, ale i refleksyjne doświadczenie słuchowe. Jego sukces potwierdza zdolność The Living Tombstone do tworzenia głębokich narracji osadzonych w popkulturze, jednocześnie dotykających uniwersalnych ludzkich doświadczeń.