Interpretacja Friday I'm In Love - The Cure

"Friday I'm In Love" The Cure to utwór, który w sposób niezwykle optymistyczny i porywający celebruje radość miłości i ucieczkę od codziennego zgiełku. Piosenka, wydana jako drugi singiel z dziewiątego albumu studyjnego zespołu, Wish, w maju 1992 roku, szybko stała się światowym hitem, osiągając 6. miejsce w Wielkiej Brytanii i 18. w Stanach Zjednoczonych. Dla wielu osób stała się ona nieodłącznym elementem piątkowego "feel-good" nastroju, a także jednym z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych utworów The Cure.

Tekst piosenki, z pozoru prosty, doskonale oddaje ten eskapistyczny nastrój. Robert Smith, główny autor utworu (chociaż pięć osób ma przypisane prawa autorskie do napisania piosenki), opisuje dni tygodnia od poniedziałku do czwartku w barwach negatywnych i apatycznych: "Monday's blue", "Tuesday's gray and Wednesday too", "Thursday I don't care about you". Poniedziałek może "fall apart", wtorek i środa "break my heart", a czwartek "doesn't even start". Te dni są pełne rezygnacji, smutku, apatii, a nawet fizycznego dyskomfortu ("heart attack", "stay in bed", "watch the walls instead"). Stanowią one tło dla eksplozji szczęścia, która następuje wraz z nadejściem piątku: "It's Friday, I'm in love".

Piątek to dzień, w którym "nigdy nie waham się" ("never hesitate"). Jest to dzień, w którym życie nabiera barw, a wszystko staje się możliwe dzięki miłości. Nawet sobota i niedziela, choć są częścią weekendu, są postrzegane przez pryzmat piątku – sobota to "czekanie", a niedziela "zawsze przychodzi za późno", co sugeruje, że to właśnie piątkowy nastrój jest najbardziej intensywny i pożądany.

W dalszej części utworu tekst staje się bardziej osobisty i skupia się na ukochanej osobie. Opisy, takie jak "Dressed up to the eyes / It's a wonderful surprise / To see your shoes and your spirits rise", malują obraz partnerki, która również wyzwala się z codziennego przygnębienia. Uśmiech na jej twarzy ("Throwing out your frown / And just smiling at the sound") i jej radosny, beztroski ruch ("spinning 'round and 'round") stają się źródłem bezgranicznej radości dla podmiotu lirycznego. Niezwykle intymny i czuły jest fragment: "Always take a big bite / It's such a gorgeous sight / To see you eat in the middle of the night". Sugeruje to, że miłość sprawia, iż nawet najbardziej prozaiczne chwile stają się piękne i pełne znaczenia. To właśnie ten nieskończony zasób szczęścia i zachwytu ("You can never get enough / Enough of this stuff") jest kwintesencją piątkowej miłości. Robert Smith w wywiadach przyznawał, że ta linia oparta jest na obserwacji jego żony, Mary Poole, jedzącej późno w nocy w kuchni, co dodaje piosence intymności i konkretności.

Ciekawostką jest, że Robert Smith opisał piosenkę jako "bardzo naiwną, wesołą piosenkę popową" oraz "rekord, który sprawia, że podnosisz ręce w górę i stajesz się szczęśliwy". Mimo tego beztroskiego tonu, Smith w innych wywiadach podkreślał, że choć to "głupia piosenka popowa", to jest "całkiem doskonała" właśnie przez swoją absurdalność i to, że jest "tak bardzo poza charakterem" The Cure. Zespół, często kojarzony z mroczniejszymi brzmieniami i nurtem gotyckiego rocka, zaskoczył fanów tak radosnym utworem. Smith żartował nawet, że piosenka była "niemalże wykalkulowana", choć kochał jej progresję akordów do tego stopnia, że początkowo obawiał się, iż mógł ją nieświadomie ukraść. Pytał o to wiele osób, cierpiąc na "narkotykową paranoję", zanim zorientował się, że melodia jest jego własna.

Warto dodać, że utwór, choć napisany został jako wolniejszy, został przypadkowo przyspieszony o ćwierć tonu podczas procesu nagrywania, gdy Smith zapomniał wyłączyć funkcję "vari-speed" na rejestratorze wielośladowym. Okazało się, że ten "wypadek" nadał piosence jeszcze jaśniejszego i bardziej popowego brzmienia, co Smith uznał za korzystne. Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Tima Pope'a, nawiązuje do niemego kina francuskiego reżysera Georges'a Mélièsa i przedstawia członków zespołu w zabawny, chaotyczny sposób na tle zmieniających się scenografii, co doskonale oddaje lekkość i radość piosenki. Zyskał on nagrodę European Viewer's Choice for Best Music Video na MTV Video Music Awards w 1992 roku.

"Friday I'm In Love" to zatem nie tylko chwytliwa melodia o miłości i wyczekiwaniu weekendu. To również dowód na wszechstronność The Cure i Roberta Smitha, który potrafił stworzyć "głupiutką piosenkę popową", która na zawsze wpisała się w kanon muzyki, mimo jego początkowych mieszanych uczuć co do jej masowej popularności i nowych słuchaczy, których przyciągnęła. Utwór ten stał się hymnem radości, celebrującym miłość jako siłę, która potrafi rozproszyć wszelki smutek i uczynić każdy piątek dniem, w którym człowiek po prostu "jest zakochany".