Utwór "Pan to nie ja" zespołu Syndykat to esencja ulicznego rapu, będąca częścią albumu Syndykator, wydanego 18 września 2015 roku. Singiel, promujący ten krążek, ukazał się już 20 lipca 2015 roku. Piosenka, za której tekst odpowiadają Nizioł, Murzyn ZdR i Parol (członkowie Syndykatu), a za bit Tytuz i skrecze DJ Gondek, w sugestywny sposób przedstawia konfrontację z systemem sprawiedliwości, skupiając się na temacie przesłuchania policyjnego i odmowie współpracy.

Tekst piosenki rozpoczyna się od sceny intensywnego przesłuchania, gdzie "pała pyta, Pan to nie ja", a "sztywny chłop za benefit na Wspólasa z ucha nie da". To wyraźne nawiązanie do tzw. "ulicznej zasady milczenia", gdzie lojalność i brak donosicielstwa są wartościami nadrzędnymi. Narrator, mimo gróźb latami więzienia i psychologicznej presji ("czary mary psychodela"), konsekwentnie odmawia składania zeznań, budując "mur, Vis-à-vis. Mocny jak korpus Andersa". Obrazy takie jak "zdjęcia plik, tamten grzyb, ja go znam tylko z widzenia" czy "chytry lis liczy na przypływ olśnienia" doskonale oddają atmosferę, w której śledczy próbują manipulować podejrzanym, podrzucając mu fałszywe dowody lub wskazując na domniemanych wspólników.

Refren "Nie wiem panie władzo, to nie moja ręka. Ej, ej to nie ja, co ktoś tam powiedział. W co mnie wrobisz to. Według prawa bezpodstawnie. Fakty jak z powietrza. Bez dowodów jawnie" powtarza się wielokrotnie, podkreślając główny motyw utworu – uporczywe zaprzeczanie winie i brak dowodów, które mogłyby obciążyć oskarżonego. Jest to krytyka systemu, który często opiera się na poszlakach i wymuszonych zeznaniach, a nie na solidnych dowodach. Narrator wskazuje na absurdy procedur, gdzie "pierwszy paluch, potem materiał DNA" ma "potwierdzać" winę, mimo że w jego przypadku okazuje się to bezskuteczne ("Negativ Ekspertiz, wynik tylko to potwierdza. Pewien swych analiz niewinności nie domniema").

W kolejnych zwrotkach pojawiają się postacie "frajerów", którzy pękają pod presją, stając się "miękcy jak ser mozzarella", podczas gdy narrator pozostaje niezłomny. Pojawia się również sugestia, że prokurator "uczesał" dowody, aby wybielić karabin, co wskazuje na fabrykowanie oskarżeń i celowe skazywanie ludzi "z pomówienia". Zwrotka Nizioła kontynuuje ten motyw, podkreślając, że "fakty jak z powietrza" nie mogą stanowić podstawy do oskarżenia. Odwołanie się do postaci "Janusza" jako "turysty" sugeruje próbę stworzenia alibi, odcinając się od świata przestępczego i prezentując się jako zwykły, niekonfliktowy obywatel ("Praktycznie nie rozrabiam, czasem jakiś koncert zagram"). Jest to typowa strategia obronna, mająca na celu zmylenie organów ścigania.

Piosenka kulminuje w scenie rozprawy sądowej, gdzie "Prorok wstał i drze ryja" – prawdopodobnie prokurator lub sędzia, który bezpodstawnie oskarża Rafała Biernacika (jednego z autorów tekstu, Nizioła, którego prawdziwe imię to Rafał Biernacik) o "dwa lata izolacji". Mimo braku dowodów, "wysoki sąd" chce zrobić "pokazówkę", stawiając narratora w roli "włamywacza profesjonalnego" i członka "przestępczej grupy". Narrator pozostaje jednak nieugięty, podkreślając swój honor i szacunek, odrzucając zarzuty jako bezpodstawne ("Pan to zapierdolił. Jam jest syn królewski").

Utwór "Pan to nie ja" jest nie tylko zapisem konfrontacji z wymiarem sprawiedliwości, ale także manifestem lojalności, wytrwałości i sprzeciwu wobec niesprawiedliwości. Jest to reprezentatywny przykład hardcore rapu, który "snują realne opowieści, często traktujące o niesprawiedliwości i niebezpieczeństwach, które niesie ze sobą ulica". Zespół Syndykat, w skład którego wchodzą Nizioł, Parol i Murzyn, znany jest z tworzenia "mocnego ulicznego materiału" i "szczerości w rapie". Koncepcja "Pan to nie ja" odzwierciedla ogólne przesłanie zespołu, podkreślające ich wierność zasadom i determinację w mówieniu prawdy, nawet jeśli jest ona trudna i niewygodna. Utwór ten stał się hymnem dla tych, którzy identyfikują się z ulicznym kodeksem i czują się bezsilni w obliczu arbitralności systemu. Film z kulis kręcenia teledysku do "Pan to nie ja" z 2015 roku pokazuje członków zespołu, którzy opowiadają, że klip ma na celu pokazanie, iż "jakby co to ja nic, tak samo on i tak samo Adrian". Jest to więc świadome i celowe przekazanie konkretnego stanowiska wobec zarzutów.