Interpretacja Sorry, I Love You (좋아해서 미안) - Stray Kids

Piosenka „Sorry, I Love You (좋아해서 미안)” grupy Stray Kids to poruszająca ballada z albumu „NOEASY” (wydanego 23 sierpnia 2021 roku), głęboko eksplorująca skomplikowane emocje towarzyszące nieszczęśliwej lub nieodwzajemnionej miłości. Utwór jest dziełem Changbina z sub-jednostki 3RACHA, który napisał tekst, a także współprodukował go i aranżował wraz z Bang Chanem i Millionboyem. W jednym z wywiadów Changbin sam wyjaśnił genezę piosenki, mówiąc: „Powiedzmy, że kochasz kogoś, ta osoba jest twoim przyjacielem, nie możesz wyznać swojej miłości, ponieważ boisz się zrujnować waszą przyjaźń. To właśnie chciałem wyrazić w tej piosence”. Ta wypowiedź stanowi klucz do zrozumienia centralnego konfliktu utworu.

Tekst rozpoczyna się od powtarzających się przeprosin: „Przepraszam, że cię lubię, przepraszam, że jestem zakochany. Przepraszam, że mi się podobasz, przepraszam, przepraszam. Jeśli lubienie cię jest grzechem”. Narrator czuje ogromne poczucie winy z powodu swoich uczuć, jakby jego miłość była ciężarem lub wykroczeniem. To wstydliwe uczucie jest potęgowane przez niemożność ukrycia emocji – „Bardzo cię lubię, przepraszam, przepraszam. Nieważne, jak bardzo staram się tego nie okazywać, wszystko wychodzi na jaw”. Ta walka między pragnieniem ukrycia a nieuchronnym ujawnieniem się prawdziwych uczuć jest głównym motywem.

Dalsze wersy opisują wewnętrzną batalię: narrator próbuje powstrzymać się od wyznania, ale ostatecznie decyduje się na „jeden odważny krok”. Ten krok okazuje się niezwykle trudny i zabiera więcej czasu, niż planowano, prowadząc do żalu. Zauważa, że „czasem nie pasuje, czy to ja zostałem wciągnięty w to? To niedorzeczne, że próbowałem się zbliżyć, a skończyło się na zbudowaniu muru, którego nie mogę już przekroczyć”. Ironia polega na tym, że zamiast zbliżyć się, narrator nieumyślnie stworzył barierę. Pojawia się frustracja i poczucie winy zarówno wobec siebie, jak i wobec drugiej osoby, choć nie jest pewne, kogo tak naprawdę winić. Próba zburzenia tego muru jedynie zburzyła serce narratora, co doprowadziło do utraty „najważniejszej osoby” – co wskazuje na to, że wyznanie lub próba pójścia dalej mogła zniszczyć istniejącą relację, prawdopodobnie przyjaźń.

Szczególnie przejmujące są wersy o bilecie do kina – kiedyś drobiazg dający radość, teraz pretekst do spędzenia czasu, który stał się dodatkowym obciążeniem. Najistotniejszym elementem utworu jest jednak uświadomienie sobie, że osoba, której dotyczą uczucia, jest „zbyt piękna, by pozostać przyjaciółmi”. Narrator uważa, że „za bardzo żal byłoby zakończyć to jako przyjaciele”, co prowadzi do konieczności wyrażenia swoich uczuć pomimo ryzyka. Podkreśla, że „jest tak cenną osobą, że nie można jej zostawić tylko w roli przyjaciela”, a on „kocha ją na śmierć”. To jest serce konfliktu: głębokie pragnienie czegoś więcej, które zderza się z obawą przed utratą.

Piosenka doskonale oddaje wewnętrzne zmagania osoby, która walczy z niekontrolowanymi emocjami. Użycie słowa „johahae” (lubię cię/podobasz mi się) zamiast „saranghae” (kocham cię) jest subtelną, lecz znaczącą kwestią w koreańskim języku. „Johahae” jest często używane na wczesnych etapach zauroczenia lub zakochania, podczas gdy „saranghae” wyraża głębszą i bardziej ugruntowaną miłość. To podkreśla, że uczucia narratora są silne i intensywne, ale być może jeszcze nie w pełni ukształtowane jako "miłość", a już sprawiają kłopoty. Mimo to, stają się nie do zniesienia, prowadząc do szczerej, choć bolesnej, konfrontacji z rzeczywistością. Ostatecznie, narrator zostaje z żalem, że jego szczerość nie przyniosła ulgi, a jedynie wydłużyła okres żałowania.