Interpretacja We're Alive - Stan SB

Fragment tekstu piosenki:

I gotta say I've got no idea what we're doing here
I've never been so confused in all of my life
But believe me when I say we're fine
I've seen the future and it's all alright

O czym jest piosenka We're Alive? Poznaj prawdziwe znaczenie i historię utworu Stana SB

Piosenka "We're Alive" autorstwa Stan SB, czyli Stanleya Stevensona Byrne'a, który obecnie tworzy pod pseudonimem Fox Stevenson, to utwór głęboko zakorzeniony w tematyce istnienia, zmagania się z niepewnością i poszukiwania sensu. Wydana jako piąty utwór z debiutanckiej EP-ki "Anybody Out There" 28 grudnia 2012 roku, kompozycja ta rezonuje z osobistymi doświadczeniami artysty, jednocześnie pozostawiając szerokie pole do indywidualnej interpretacji. Sam Stan SB w wywiadach podkreślał, że choć jego teksty są dla niego bardzo osobiste, to celowo nie ujawnia ich dokładnego znaczenia, wierząc, że słuchacze powinni odnaleźć w nich własne przesłanie.

Początek utworu, "What's all this about a switch-up? You're gonna instigate a change in heart It's not a case of a real quick fix-up But it's an intricate essential art", od razu wprowadza słuchacza w atmosferę nadchodzącej, być może wymuszonej, zmiany. Sugeruje to, że zmiana serca lub sposobu myślenia nie jest prostym zabiegiem, lecz skomplikowaną, lecz niezbędną sztuką. Może odnosić się to do ewolucji artystycznej samego Stan SB, który później zmienił pseudonim na Fox Stevenson, aby móc eksplorować szersze gatunki muzyczne i nie być kojarzonym jedynie z drum and bassem. Kolejne wersy, "Come back here, you're not done yet You've done your part, but there's still a threat So raise your hands and show them who we are", tchną duchem walki i wytrwałości. Mimo osiągnięć i włożonego wysiłku, zagrożenie nadal istnieje, co skłania do mobilizacji i wyraźnego zamanifestowania swojej tożsamości.

Refren "We're alive" powtarzany czterokrotnie, stanowi centralne przesłanie utworu – to potężna afirmacja istnienia, odporności i samej woli życia. W obliczu wewnętrznych i zewnętrznych wyzwań, samo bycie żywym staje się deklaracją siły.

Druga zwrotka zagłębia się w poczucie dezorientacji: "I gotta say I've got no idea what we're doing here I've never been so confused in all of my life". To szczere przyznanie się do braku zrozumienia własnego celu, poczucie zagubienia w obliczu skomplikowanej rzeczywistości. Jednak szybko pojawia się iskierka nadziei i optymizmu: "But believe me when I say we're fine I've seen the future and it's all alright". Podmiot liryczny, mimo własnych wątpliwości, próbuje uspokoić siebie i innych, widząc pozytywną przyszłość. Smutnym, lecz realistycznym akcentem jest wers "But raise your hands for the ones we'll leave behind", który uznaje nieuchronność strat i konieczność pożegnania z tymi, którzy nie przetrwają lub zostaną w tyle.

Kolejna część tekstu, "Well I need an explanation, or maybe just a clue For what it is we do here, and if it's anything new And if there's nothing else left to do Can we move on and try to find something new Or are we doomed to stagnate forever?", ujawnia głębokie pragnienie sensu i nowości. To egzystencjalne zapytanie o cel działania i obawa przed stagnacją, przed ugrzęźnięciem w powtarzalności. Artysta zadaje pytanie, czy jesteśmy skazani na ciągłe tkwienie w miejscu, czy też istnieje szansa na prawdziwy rozwój i odkrywanie.

W mostku utwór osiąga punkt kulminacyjny wątpliwości: "It could be just a crisis of faith Or maybe some unfunny mistake But I get the feeling that we're not quite meant to try Alright, fine, I'm losing my mind Cause everything's recycled Nothing new to find Forget about the future cause the past's just fine Well I'm not so sure". Te słowa odzwierciedlają kryzys wiary, poczucie błędu lub nawet rezygnacji, że "nie do końca jesteśmy stworzeni do próbowania". Krytyka współczesności, gdzie "wszystko jest recyklingowane" i "nic nowego do znalezienia", jest wyraźna. Odwołanie do "przeszłości, która jest w porządku" sugeruje pułapkę nostalgii, która może hamować postęp, a końcowe "Well I'm not so sure" pozostawia niedosyt i otwiera furtkę na ponowne przemyślenia.

W kontekście artystycznym Stanleya Stevensona Byrne'a, "We're Alive" może być postrzegane jako swego rodzaju manifest artystyczny lub odzwierciedlenie jego wewnętrznych zmagań z kierunkiem twórczości. Przejście od Stan SB do Foxa Stevensona symbolizuje poszukiwanie nowości i odrzucenie stagnacji, co jest silnie obecne w tekście utworu. Muzyk w 2012 roku mówił, że jest bardzo zadowolony z "We're Alive" po jego ukończeniu, co świadczy o jego osobistym znaczeniu dla niego.

Podsumowując, "We're Alive" to dynamiczna podróż przez sprzeczne emocje – od dezorientacji i lęku przed stagnacją, przez potrzebę walki o swoją tożsamość, aż po ostateczną, potężną afirmację życia. Brak jednoznacznej interpretacji ze strony artysty sprawia, że piosenka ta staje się zwierciadłem dla każdego słuchacza, pozwalając mu na odnalezienie własnego "dlaczego" i celebrowanie samego faktu, że "jesteśmy żywi".

9 września 2025
2

Interpretacja została wygenerowana przez sztuczną inteligencję i może zawierać błędy lub nie oddawać zamysłu autora. Jeśli tak uważasz, kliknij „Nie”, aby nas o tym poinformować.

Czy ta interpretacja była pomocna?

Top